راهنمای انتخاب و خرید پارچه کت و شلوار

تشخیص بهترین پارچه کت و شلوار از اهمیت ویژه ای برخودار است. درواقع کت و شلوار سمبل پیچیدگی و رسمی بودن برای نمایش استایل شخصی است.

یکی از مهمترین فاکتور ها در انتخاب کت و شلوار مناسب، کت و شلوار است. البته قیمت نیز نقش مهمی  در فرآیند خرید کت و شلوار بازی می کند. بنابراین، لازم است با این مقوله آشنا شوید. دانش کافی در این زمینه در بلندمدت می تواند صرفه اقتصادی خوبی را برایتان به همراه داشته باشد.

نکاتی که باید در هنگام خرید کت و شلوار به آن توجه کرد:

 

انتخاب پارچه کت و شلوار گستره وسیعی ندارد و محدود است و این مورد تصمیم گیری را راحتتر می کند.

فاکتور های مهم در کت و شلوار

تنفس پذیری پارچه

در تابستان، تعریق می تواند مشکل ساز باشد. بنابراین، باید به تنفس پذیری پارچه توجه شود.

نرمی پارچه:

نرمی پارچه نکته مهم دیگری است که باید در نظر داشته باشید. لباس هایی که ایجاد خارش می کنند یا بیش از حد تنگ و چسبناک هستند احساس بسیار بدی در شما ایجاد می کنند.

پارچه کت و شلوار و انتخاب طرح:

پشم:

 

پارچه پشم یکی از محبوب ترین پارچه ها برای لباس های مردانه و گزینه ای خوب برای پارچه کت و شلوار است، زیرا این پارچه ها چندکاره بوده و زیبایی خاصی دارند. پشم جزء الیاف طبیعی است، یعنی تنفس پذیر بوده و می توان آن را در گرما و سرما استفاده کرد. این پارچه نرم بوده و چروک نمی شود اما ممکن است برخی افراد پارچه های سبک تر را ترجیح دهند. انواع پشم رایج شامل توئید، فلانل، کشمیر، مارینو و فاستونی است.

فاستونی:

 

پشم فاستونی یک پارچه باتراکم بالا است که نرم بوده و دوام بالایی دارد. اغلب پشم ها نیاز به الیاف طبیعی برای ریسندگی دارند. اما در مورد فاستونی شرایط متفاوت است. درعوض، در ابتدا پشم در مرحله حلاجی زده می شود که الیاف کوتاه و زائدات از آن جدا شود. این فرآیند منجر به باقی گذاشتن الیاف بلند می شود که پارچه نرم و قدرتمندی تولید می شود. فاستونی با روش های مختلفی بافته می شود به همین دلیل پارچه های متنوعی از جمله فلانل، توئید، گاباردین و فرسکو بوجود می آیند.

کشمیر:

 

کشمیر به تنهایی یا به صورت ترکیبی لوکس تر است اما می تواند درخشندگی خاصی به کت و شلوار بدهد. پارچه کشمیری برای محیط کار مناسب نیست.

نکته: پارچه پشمی یک گزینه برای کل سال است. مناسب برای آقایان لاغر و آنهایی که به دنبال لباس های درخشان هستند می باشد.

پارچه نخی:

 

پارچه نخی دومین گزینه محبوب برای پارچه کت و شلوار است و از الیاف گیاهی تهیه شده است. این کت و شلوارها تنفس پذیری بالایی دارند ولی به سرعت چروک می شوند، که ممکن است روی ظاهر آن تأثیر منفی داشته باشد. کت و شلوارهای نخی در مقایسه با پشمی از زرق و برق کمتری برخوردار هستند.

نکته: کت و شلوار نخی را در بهار، تابستان و پاییز انتخاب کنید. این کت و شلوار برای تمام افراد توصیه می شود و ظاهری نیمه رسمی دارد. برای محل کار، از انواع ضخیم تر یا ترکیب های آن با پشم و نخ استفاده کنید.

لینن:

 

کت و شلوارهای لینن بسیار سبک بوده و در هوای گرم بسیار خنک هستند. لینن به سرعت چروک و لکه دار می شود، یعنی به مراتب باید بیشتر شسته شود تا ظاهری مناسب داشته باشد.

نکته: لینن برای تابستان مناسب است و جایگزین غیررسمی تر پشم و پنبه می باشد. برای افرادیکه اندام بزرگی دارند در شرایط نیمه رسمی از  اما هرگز برای محیط کار توصیه نمی شوند.

پلی استر:

 

پلی استر از مواد مصنوعی تهیه شده است و دارای کیفیت پایینی می باشد. اغلب با سایر الیاف ترکیب می شود، مثل پشم، تا قیمت آن کاهش بیابد. پارچه کت و شلوار تهیه شده از ترکیب پلی استر بشدت به چروک حساس هستند و تنفس پذیری پایینی دارند. پلی استر در مقابل پشم و نخ درخشان تر است به همین دلیل ظاهری ارزان قیمت دارد.

نکته: پلی استر را باید در بهار و پاییز پوشید زیرا در شرایط جوی بد مقاوم هستند. می توانید از ترکیب پشم برای افزایش کیفیت و تنفس پذیری استفاده کنید تا برای مناسبت های رسمی ظاهر بهتری پیدا کند. برای اغلب اندام ها مناسب بوده و در مناسبت های اداری و غیررسمی مناسب است.اگر این شرایط را دارید، پلی استر انتخابی مناسب به عنوان پارچه کت و شلوار برای شما می باشد

ابریشم:

 

این الیاف از کرم ابریشم تهیه شده است، درواقع ابریشم پروتئین حیوانی است که برای تهیه پیله استفاده می شود. ابریشم بسیار نرم است و بسیار گرانتر از پلی استر است. این پارچه تنفس پذیر است و به طور طبیعی منجر به تنظیم حرارت بدن کمک می کند در هوای سرد گرمای خود را حفظ کند درحالی که در هوای گرم، گرمای اضافی را آزاد می کند.

نکته:

ابریشم را می توان در بهار،تابستان، پاییز و زمستان پوشید. کت و شلوار ابریشمی برای اندام های مختلف مناسب است و در مناسبت های ویژه و رسمی پوشیده می شود.

مخمل:

مخمل کت و شلواری" src="https://shared.shahreparche.com/news/files/image-20200302125237-9.jpeg" style="height:500px; width:827px" />

 

مخمل پارچه ای است که با تراکم بالا بافته شده است. مخمل برای تهیه روب دوشامبر استفاده می شود. ساختار مخمل لوکس است و تنفس پذیری بالایی دارد. اما در صورت ترکیب با نایلون تنفس پذیری آن کاهش می یابد.

نکته: مخمل برای مهمانی های رسمی مناسب است و می توان از آن در تمام فصول سال استفاده کرد. اگرچه، اصلاً برای محیط کار توصیه نمی شود.پس اگر کت و شلوار را برای محافل رسمی استفاده می کنید، مخمل می تواند یک انتخاب خوب برای پارچه کت و شلوار شما باشد.

وزن پارچه کت و شلوار : 

حتی اگر با انواع پارچه کت و شلوار آشنایی داشته باشید، تراکم نخ و وزن پارچه نکته مهم دیگری است. براساس نظر یک کارشناس طراحی کت و شلوار، در اینجا می توان وزن لباس، نوع کت و شلوار و فصل مناسب را به طور خلاصه ببینید:

• 7 تا 9 انسی: سبک. برای تابستان مناسب هستند.
• 9.5 تا 11 انسی: سبک تا متوسط. بین بهار و تابستان و تابستان و پاییز توصیه می شود.
• 11 تا 12 انسی: وزن متوسط. وزن مناسب برای اغلب روزها است. این نوع کت و شلوار را به عنوان اولین کت و شلوار انتخاب کنید.
• 12 تا 13 انسی. سنگین تر از متوسط. یک انتخاب مناسب برای کت و شلوار روزانه است، اگرچه اندکی برای تابستان گرم است.
• 14 تا 19 انسی. سنگین. در لباس های پاییزی یا زمستانی کاربرد دارد. گرم است.

خرید پارچه کت و شلوار

شهرپارچه ارائه دهنده انواع پارچه های پشمی، فاستونی و لینن با تنوعی بالا می باشد. در صورتی که قصد دارید یک کت و شلوار شیک و با کیفیت داشته باشید، شهرپارچه بهترین گزینه برای خرید پارچه کت و شلوار شما می باشد

سخن پایانی:

خرید یک دست کت و شلوار می تواند هزینه هنگفتی برایتان داشته باشد، بنابراین مهم است تا پارچه کت و شلوار مناسب را انتخاب کنید.تعیین کنید در چه فصلی می خواهید آن را بپوشید، اندام و میزان راحتی مدنظر را نیز در نظر داشته باشید.

برای خرید پارچه کت و شلواری می توانید سایت شهرپارچه را مشاهده کنید تا با انواع پارچه مناسب برای این لباس آشنا شوید و بتوانید به صورت آنلاین سفارش خود را ثبت کنید

راهنمای انتخاب و خرید پارچه لباس عروس

انتخاب پارچه یکی از فاکتورهای بسیار مهم و پیچیده است که ظاهر هر لباسی را تعیین می کند-وقتی در مورد مهم ترین لباس برای هر خانمی صحبت می کنیم، لباس عروسی، نباید چنین سردرگمی وجود داشته باشد. باید بهترین پارچه از هر نظر انتخاب شود، در عین حال نباید خیلی گران باشد. همچنین، مکان و شرایط آب و هوایی بسیار مهم است.

وقتی به فروشگاه می رسید، ممکن است سردرگم شوید-طرح ها و الگوهای و رنگ های مختلف موجود هستند. به همین دلیل تصمیم گرفتیم به معرفی بهترین پارچه برای لباس عروس بپردازیم.

پارچه مناسب لباس عروس

• چیفون:

این پارچه نازک، بدن نما است و ظاهر لَختی دارد؛ قالباً به صورت لایه لایه مورد استفاده قرار می گیرد. چیفون پلی استر به طور گسترده در تهیه لباس عروسی استفاده می شود. این پارچه بسیار ارزان است اما ظاهر آن بسیار زیبا می باشد. چیفون ابریشمی بسیار سبک و نازک است.

• کرپ:

این پارچه زیبا دارای ظاهر پرچینی است و از لَختی خاصی برخوردار است و بهترین پارچه برای لباس عروس محسوب می شود. این پارچه بسیار نرم و ظریف است و آن را  می توان با ابریشم، نخ یا پلی استر تهیه کرد. از طرفی دیگر، بسیار سبک است. کرپ چینی یکی از کرپ های بسیار نرم و نازک است.

• ابریشم:

ابریشم بهترین پارچه برای لباس عروس بوده و بسیار گران است. یکی از انواع ابریشم مناسب برای تهیه لباس عروس ابریشم Dupioni، چارموز، شانتونگ، کرپ سنگین، جیر، چارموز سنگین، Metalasse، ابریشم تایلندی، Peu de soi، ارگانزا، چیفون، ژرژت و تافته است.

ابریشم Dupioni خالص ترین ابریشم است که به آن ابریشم خام می گویند. ابریشم زربافت یک پارچه درخشان است که از الیاف ابریشم رنگی تهیه شده است؛ این نوع از ابریشم با دستگاه بافته شده است و دارای طرح های بسیار زیبایی می باشد. ابریشم بنارس محصول شمال هند؛ ابریشم Pochampilli ایالت اریسا هند و ابریشم Chanderi همگی ابریشم های بسیار زیبایی هستند که به طور گسترده به عنوان بهترین پارچه برای لباس عروس شناخته می شوند. ابریشم نخی، ابریشم بامبو، ابریشم کاغذ، ابریشم موز همگی انواع ابریشم های گیاهی هستند. ابریشم پلی dupioni ترکیبی از پلی استر و ابریشم می باشد؛ ابریشم Habotai، ابریشم چینی، ابریشم الگازار، ابریشم میکادو، ابریشم شانتونگ، ابریشم ساتن همگی از دیگر انواع ابریشم های محبوب برای تهیه لباس عروس هستند. پارچه ابریشم Gazar یک نوع ارگانزا است که دارای بافت بازتر و ظاهر سفت تری می باشد.

ابریشم میکادو نوعی ابریشم ترکیبی است که اغلب سنگین تر از ابریشم خالص است.

ابریشم شانتونگ یک پارچه سنگین که دارای سطح سخت و گره ای می باشد. این پارچه از ابریشم وحشی تهیه شده است. مشابه ابریشم خام یا dupioni، شانتونگ دارای بافت سمباده ای می باشد.

ساتن ابریشم نما یک ساتن ابریشم نرم می باشد که دارای سطح براق و پشت آن مات است.اگر قصد خرید پارچه لباس عروس ابریشم را دارید، هم اکنون اطلاعات کافی برای انتخابی مناسب را دارید

• ارگاندی:

این پارچه نخی دارای بافت خشک و ترد است؛ به سرعت چروک می شود. برای ایجاد لایه در لباس عروسی استفاده می شود. می توان از آن برای تهیه لباس زیر یا آستری استفاده کرد.

• تور انگلیسی

این پارچه توری بسیار زیبا است که بسیار نرم بوده و از کشسانی اندکی برخوردار است. برای تهیه روبنده و اکسسوری های عروسی استفاده می شود. می توان روی آن گلدوزی کرد. این تور لوکس به عنوان پوششی بر روی پارچه استفاده می شود.

• ریون

این پارچه یکی از نزدیک ترین پارچه ها به ابریشم است و از لَختی زیبایی برخوردار است. درخشش خاصی دارد که آن را تبدیل به بهترین پارچه برای لباس عروس می کند. قیمت آن پایین است و اغلب به جای ابریشم استفاده می شود. عیب آن دوام پایین است.

• چارموز:

این پارچه سبک است و دارای سطح ابریشمی و پشت مات است. لَختی پارچه خوب است؛ این پارچه سبک بوده و تنفس پذیر است و دارای ظاهر لوکس می باشد که در زمره بهترین پارچه برای لباس عروس قرار می گیرد.

• تافته:

این پارچه یک پارچه مناسب لباس عروس است و دارای ظاهری براق و ترد است. وقتی از الیاف ابریشمی تهیه می شود ظاهر بسیار خوبی پیدا می کند. حتی نمونه های 100 درصد تافته تهیه شده از پلی استر که با ماشین قابل شستشو هستند نیز وجود دارد. تافته ورقی سبک بوده و حجیم و چیندار است. پارچه ابریشم موجدار نوعی تافته دارای طراحی موجدار است.

• پارچه لِیس:

این پارچه دارای سوراخ های باز که با دست یا ماشینی تولید می شوند. لِیس Alencon، Allover، chantilly، Venice همگی در دسته بهترین پارچه برای لباس عروسی می باشند.

• باتیست:

این پارچه بسیار نازک و تقریباً بدن نما است و اساساً برای تهیه آستر لباس عروسی استفاده می شود. این پارچه اغلب از نخ تهیه می شود ولی انواع مصنوعی آن نیز موجود است. باتیست سوئیسی یک باتیست نخی استفاده شده در بافت های قدیمی است.

• ساتن

این پارچه دارای سطح براق و پشت مات است؛ همچنین لَختی ایده آلی دارد و بهترین پارچه برای تهیه لباس عروس می باشد. ساتن ضدچروک نیست.

ساتن دوشس دارای تراکم بالا و وزن بالاتر نسبت به ساتن های معمولی است. درخشش ویژه ای دارد و تقریباً ضدچروک است. این پارچه همچنین لَختی زیبایی دارد؛ با این وجود پارچه مناسب لباس عروس است ولی قیمت بالایی دارد. این پارچه بدلیل کشسانی خوش دوخت است. دیگر پارچه های ساتن مثل ایتالیایی و پلی همگی از دیگر پارچه مناسب لباس عروس محسوب می شوند.

• گاباردین:

گاباردین یک پارچه رایج در لباس عروس های مرغوب است؛ این پارچه دارای خطوط قطری است. در حال حاضر برای کت و شلوار استفاده می شود.شهر پارچه مرجعی برای خرید پارچه لباس عروس گاباردین است

• تور/تال/کرولین

ابریشم، نایلون، یا ریون نیمه شفاف توری. این پارچه ها به طور گسترده در تهیه توری و کرولین ها استفاده می شوند، همچنین در تهیه زیرپوش برای افزایش حجم استفاده می شوند. تال روسی نوعی از تال است که دارای سوراخ های بزرگتر است. پارچه Tullonet یک نوع تور زبر است، سایر پارچه های توری مثل polynet وPoint dispirit نیز دارای کاربرد های فراوانی هستند.

• بافتنی:

جرسی یک پارچه بافتنی است. این پارچه دارای lengthwise ribs روی پارچه و cross wise ribs پشت پارچه است. بافت بسیار راحت است و جرسی یک گزینه مناسب آن است. پارچه Pique یک پارچه بافت است که سطح آن کبریتی یا الماسی است.

• ارگانزا:

یک پارچه نازک، شفاف و ترد است و بسیار به ارگاندی شباهت دارد. ارگانزای شیشه ای دارای برق خاصی است.

• ژوژت:

این پارچه چین دار بسیار لَخت است و به کرپ شباهت دارد. ژورژت از کرپ سبک تر است.

• فی:

این پارچه یک پارچه بسیار درخشان است که دارای سطح کبریتی مانند است.

• شانتونگ:

این پارچه ریون یا پنبه است که دارای سطح زبری می باشد؛ بسیار به پارچه ابریشم شانتونگ شباهت دارد.

• پلی استر:

یک پلی استر گران می تواند بخوبی به عنوان متریال لباس عروسی استفاده شود. درحقیقت حتی می تواند ظاهری شبیه به ابریشم داشته باشد. ساتن پلی استر در لباس عروسی استفاده می شود زیرا قیمت مناسبی دارد.

• پارچه لیم:

نوعی از پارچه بافته شده یا ریسندگی شده با نخ های تهیه شده از پارچه های فلزی است که ظاهری پر زرق و برق دارد.

• مخمل

این پارچه بسیار ضخیم و نرم است و دارای ظاهر گره دار در سطح و پشت صاف است. مخمل کوبیده نیز یکی از انواع رایج مخمل است.

• سوئیسی نقطه دار:

این پارچه سبک موسلین است که دارای نقاط برآمده در سراسر پارچه می باشد. نازکی پارچه بسیار جذاب است.

• پارچه های پولک دار/منجوق دار

این پارچه به دلیل ظاهر نفیسی که دارد بشدت مورد استفاده قرار می گیرد.

• پارچه Seer Sucker

این پارچه یک پارچه نخی سبک و چروک است که به صورت راه راه یا چهارخانه می باشد. برای لباس های رسمی، بویژه به عنوان لباس تابستانی مصرف می شود.

• پارچه آیلت:

این پارچه زیبا دارای گلدوزی های زیبا در سرتاسر پارچه است.

• دمسک:

این پارچه به صورت زربافت است اما سبک تر از زربافت می باشد و دارای طرح برجسته همرنگ پارچه است و اغلب در تهیه بدنه لباس عروس استفاده می شود.

خرید پارچه لباس عروس

شهرپارچه ارائه دهنده پارچه های کرپ، ریون،گاباردین،باتیست و ابریشم از میان پارچه های مناسب برای لباس عروس می باشد. شما می توانید خرید اینترنتی پارجه لباس عروس خود را به راحتی از طریق شهرپارچه انجام دهید تا کیفیت پارچه شما تضمین شده باشد

پارچه الاستین یا اسپندکس را بشناسید

نام پارچه	الاستین
نام های دیگر	اسپندکس، لاکرا
ساختار	Polyether-polyurea کوپلیمر
تنفس پذیری	بالا
جذب رطوبت	بالا
عایق گرما	پایین
کشسانی	بالا
گلوله شدن	بالا
اولین کشور سازنده	آمریکا
بزرگترین تولیدکننده	چین
شستشو	گرم یا سرد
کاربرد	لباس های کشسان، جوراب، لباس ورزشی، لباس دوچرخه سواری، ساپورت، شلوار یوگا، لباس حساس به حرکت، لباس زیر

 

الاستین یک واژه عمومی برای توصیف پارچه های لاکرا است. پارچه الاستین همچنین با نام اسپندکس نیز شناخته می شود و خاصیت ویژه آن کشسانی فوق العاده آن می باشد. درحالیکه لاکرا، اسپندکس و الاستین یک پارچه هستند، الاستین بیشتر در اروپا به کار برده می شود.

پارچه الاستین از پلیمرهای با زنجیره های بلند مثل پلی پورتن تشکیل شده است، نام علمی این ماده کوپلیمر polyether-polyurea است. الاستین یک ماده کاملاً مصنوعی است، هیچ ماده طبیعی در آن وجود ندارد.

درحالیکه پارچه الاستین در اواخر سال 1950 ابداع شد، داستان این ماده در سال 1937 توسط آلمان نازی آغاز شد. پلی پورتن در ابتدا توسط Otto Bayer و همکارش در شرکت IG Farben اختراع شد، این ماده به سرعت تبدیل به پلاستیک های مختلف شد. پلی پورتن به عنوان جایگزین کائوچو معرفی شد، که تنها از نوع خاصی درخت تهیه می شد، درنتیجه، در معرض نوسانات قیمتی قرار داشت و در برخی موارد با کمبود مواجه می شد.

 

نازی ها از پلی پورتن برای پوشش هواپیماهای جنگی استفاده می کردند و همچنین از آن برای تهیه پلاستیکی به نام الاستومر استفاده می کردند. فوم های تهیه شده از پلی پورتن بسیار محبوب شدند و محبوبیت خود را همچنان ادامه دادند. این نوع از پلاستیک دارای کاربردهای بسیار زیادی است.

IG Farben تصمیم نداشت از پلی پورتن در پوشاک استفاده کند، اما شرکت DuPont پس از جنگ جهانی دوم از پلی پورتن در منسوجات استفاده کرد و تحقیقات پیشگامان  DuPont ثابت کرد می توان از این ماده پارچه بسیار کشسانی تهیه کرد.

قابلیت پارچه الاستین برای تحمل حرارت به سرعت توسط این شرکت شناخته شد و کشسانی این پارچه تبدیل به یک افزودنی مناسب برای انواع مختلف پارچه پلی استر شد.  DuPont نام این پارچه را الاستین گذاشت و آنها به سرعت از آن در پوشاک و صنعت استفاده کردند.

این پارچه از اجزای مصنوعی مختلفی تهیه شده است وآلودگی های شدید محیطی ندارد. اگرچه، طیف گسترده ای از مواد شیمیایی در تولید الاستین به کار برده می شود و اگر این مواد به طور صحیح دفن نشوند می توانند برای محیط زیست مضر باشند. بعلاوه، لباس های تهیه شده از الاستین زیست تخریب پذیر نیستند.

مراحل تولید پارچه الاستین:

 

چهار روش مختلف در تهیه پارچه الاستین وجود دارد: Reaction spinning، solution wet spinning، melt extrusion و solution dry spinning. اغلب این روش ها ناکارآمد هستند و solution dry spinning در حال حاضر در تهیه 95 درصد اسپندکس به کار برده می شود.

فرآیند روش  solution dry spinning با تولید پری پلیمر آغاز می شود، که ماده پایه ای پارچه الاستین است. این گام از طریق ترکیب macroglycol با مونومر ایزوسیانات در یک محفظه مخصوص آغاز می شود. در صورت وجود شرایط مطلوب، این دو ماده با یکدیگر ترکیب شده و یک پری پلیمر ساخته می شود. نسبت این دو ماده بسیار مهم است و در اغلب موارد نسبت گلیکول به دیازوسیانات یک به دو است.

در صورت استفاده از روش dry spinning، پری پلیمر سپس با اسید دیامین در واکنشی به نام chain extension شرکت می کند. سپس، این ماده با حلال رقیق می شود تا کنترل آن ساده تر شود و سپس در دستگاه تولید الیاف قرار می گیرد.

 

در این دستگاه ماده از داخل تارساز عبور می کند، که ابزاری مثل دوش است که از حفره های بسیاری تشکیل شده است. این سوراخ ها الیاف تولید می کنند و این الیاف سپس در برابر نیتروژن و گاز حلال قرار می گیرند، که منجر به ایجاد یک واکنش شیمیایی می شود که طی آن یک پلیمر مایع به یک رشته جامد تبدیل می شود.

رشته ها سپس توسط هوای فشرده که آنها را می تاباند به یکدیگر وصل می شوند. بنابراین، هر الیاف الاستین از تعداد زیادی رشته که تحت این فرآیند قرار گرفته اند ایجاد شده است.

سپس، منیزیم استارات یا پلیمر دیگری برای تکمیل فرآیند به کار برده می شود، که از چسبیدن الیاف به یکدیگر جلوگیری می کند. درنهایت، این الیاف دور قرقره پیچیده می شوند و سپس آماده رنگرزی و بافت هستند.

کاربردهای پارچه الاستین:

 

از زمان ابداع، مشخص شد که پارچه الاستین دارای کاربردهای متعددی است. برخلاف سایر الیاف مصنوعی، مثل نایلون، این ماده به پلاستیک تبدیل نمی شود، اما در پوشاک مختلف به کار می رود. لازم است بدانید که، پلی پورتن، که ماده اولیه الاستین است، در انواع پلاستیک های مصرفی، علمی و صنعتی وجود دارد.

الاستین در پوشاک هایی که نیاز به کشسانی دارند به کار می رود. برای مثال، این پارچه تقریباً در تمام لباس های زیر زنانه و مردانه یافت می شود؛ این لباس ها می توانند در ابعاد کوچک تهیه شوند زیرا کشسان بودن این قابلیت را به لباس می دهد تا به ابعاد دلخواه برسند.

پارچه الاستین در انواع لباس های ورزشی و شلوار دیده می شود؛ درحالیکه حجم استفاده از آن در لباس کم است، برای دریافت کشسانی مورد نظر کفایت می کند. استفاده از آن در کش شلوار و لباس زیر بسیار متداول است.

 

الاستین همچنین یک بخش جدایی ناپذیر از جوراب است؛ حتی جوراب های پشمی نیز اغلب دارای مقداری الاستین هستند از این طریق استفاده از آن راحتتر خواهد شد. جوراب های روزانه و ورزشی همیشه بین 5 تا 10 درصد الاستین دارند.

این ماده در لباس های ورزشی بسیار دیده می شود. مثلاً در شلوارهای یوگا، لباس دوچرخه سواری و هاکی، نیم تنه و هر نوع لبلاس دیگر که در هنگام فعالیت های شدید ورزشی دیده می شود الاستین همواره حضور دارد.

نکته جالب این است که در لباس های حساس به حرکت که در صنعت سینما کاربرد دارد از این ماده تهیه می شود. بازیگرانی که این لباس ها را می پوشند امکان دریافت تصویر سه بعدی را ممکن می سازند.

کشورهای تولیدکننده پارچه الاستین:

 

لاکرا همچنان به عنوان نشان تجاری شرکت  DuPont باقی مانده است، یعنی این شرکت تنها واحد در جهان است که این نوع پارچه را تولید می کند. اگرچه، شرکت های دیگری در جهان این کالا را بدون نام تولید می کنند.

پارچه الاستین هنوز هم در آمریکا تولید می شود، اما بخش بزرگی از نیاز دنیا خارج از آمریکا تولید می شود. بویژه، چین کنترل کننده بخش بزرگی از بازار است و گزارش اقتصادی جهانی نشان می دهد که تولید الاستین تا 2023 همچنان افزایشی خواهد بود.

قیمت پارچه الاستین:

پارچه الاستین به طور ذاتی دارای قیمت بالاتری نسبت به سایر منسوجات صنعتی مشابه مثل پلی استر و ریون، بدلیل خاصیت کشسانی است. فرآیند تولید به کار برده شده در این محصول دشوار است، که منجر به افزایش هر چه بیشتر قیمت پارچه الاستین می شود.

مثل سایر منسوجات، قیمت الاستین به طور مستقیم به نوسانات بازار ارتباط دارد؛ با افزایش میزان عرضه، قیمت کاهش می یابد. در حال حاضر، عرضه جهانی الاستین تقریباً ثابت است، اما نوسانات آتی منجر به تغییرات شدید قیمتی خواهد شد.

 

از آنجائیکه الاستین همچنان یک ماده لاکچری با قابلیت کشسانی بالا درنظر گرفته می شود، پارچه الاستین تقریباً گران است. لباس های تهیه شده از آن گرانتر از لباس هایی هستند که از پلی استر یا مواد مشابه تهیه شده اند و حتی از پوشاک تهیه شده از الیاف طبیعی مثل نخ نیز گرانتر هستند.

در برخی موارد، افزایش قیمت مربوط به قیمت بالای تولید ناشی از تولید گران این محصول است، اما تحت شرایطی، پارچه الاستین در لباس هایی کاربرد دارد که به طور کلی گران قیمت هستند. مثلاً لباس های دوچرخه سواری یا رقص باله دارای قیمت بالایی هستند.

انواع مختلف پارچه الاستین:

 

از نظر تکنیکی، فقط یک نوع الاستین وجود دارد، اما پارچه الاستین داری نام های مختلفی است. برخی از آنها عبارتند از:

• الاستین: الاستین یک واژه کلی برای اشاره به کوپلیمر polyether-polyurea

است. این واژه مترادف اسپندکس است و همچنین نام دیگر برای پارچه لاکرا تولید شده توسط شرکت DuPont است.

• اسپندکس: برخلاف عقیده عموم، اسپندکس یک نام برند نیست؛ درحقیقت، یک عنوان که شرکت DuPont در مرحله توسعه به کالاهای الاستین اطلاق کرد و این نام پس از آنکه محصول با برند لاکرا وارد بازار شد در اذهان باقی ماند. اسپندکس تحریف شده واژه اکسپندز است.
• لاکرا: وقتی DuPont شروع به بازاریابی الاستین کرد، نام تجاری لاکرا را انتخاب کردند و این نام به عنوان نشان تجاری شرکت DuPont باقی ماند.

اثرات محیطی پارچه الاستین:

اثرات محیطی منفی ایجاد شده توسط الاستین قابل بحث است. از آنجائیکه جزء اصلی این پارچه در آزمایشگاهها تولید می شود، تهیه مواد اولیه برای الاستین آلاینده نیست. اگرچه، فرآیند تولید این پارچه نیاز به مصرف انرژی بالایی دارد و شامل استفاده از طیف گسترده ای از مواد شیمیایی سمی است.

برای مثال، تولید پلی پورتن شامل استفاده از مواد شیمیایی سرطانزا است. درحالیکه که احتمال وجود این مواد در محصولات مصرفی کم است، اما این امکان وجود دارد که کارگران این کارخانه ها در طول فرآیند تولید در برابر مواد سمی قرار داشته باشند. از طرف دیگر، تحقیقات نشان می دهد که این احتمال ناچیز است.

 

اگرچه، بسیاری از کارشناسان حضور ایزوسانات در پلی پورتن را اثبات می کنند، که منجر به بروز آسم و دیگر مشکلات تنفسی می شود. حضور ایزوسیانات به ویژه در تهیه فوم پلی پورتن موجود در مبلمان مورد نظر است و به احتمال زیاد در الاستین و مواد مرتبط وجود ندارد.

تا زمانیکه فرآیند تولید درستی مورد استفاده قرار بگیرد تولید پارچه الاستین اثرات منفی محیطی گسترده ای ندارد. مشکل اصلی پارچه الاستین از نظر محیطی زیست تخریب پذیری است؛ پارچه هایی که از این ماده ساخته شده اند زیست تخریب پذیر نیستند و در محیط باقی می مانند.

برای مثال، تقریباً 60 درصد زباله های دریایی شامل مواد زیست تخریب ناپذیر هستند، یعنی الاستین و پارچه های مشابه بشدت بر ایجاد زباله های شناور در اقیانوس و سواحل مؤثر هستند. درحالیکه ویژگی های مفید الاستین را می توان با مواد ارگانیک جایگزین کرد نمی توان انکار کرد که پس از رهاسازی آن در طبیعت یا پس از هر بار شستشو این ماده منجر به آلایندگی محیط می شود.

پارچه اسلاتین را از پارچه فروشی آنلاین شهرپارچه بخواهید

پارچه لاکرا، کاربردها و ویژگی های آن را بشناسید

پارچه لاکرا نام یک برند برای پارچه الاستین است، که یک پارچه دارای قابلیت الاستیسیته بسیار بالا است. علی رغم داشتن چندین نام، لاکرا، اسپندکس و الاستین همه یک پارچه هستند و این پارچه 5 تا 8 برابر الاستیسیته دارد.

لاکرا در سال 1950 توسط شرکت DuPont توسعه داده شد، ولی اگر پلی پورتن در سال 1930 توسط شرکت IG Farben متعلق به نازی ها ابداع نمی شد این پارچه بوجود نمی آمد. پلی پورتن ماده پایه ای برای پلاستیک های مختلف می باشد، روش مشابهی برای تولید پلاستیک های پلی پورتن وجود دارد.

درست مانند سایر مواد پلی پورتن، لاکرا یک پلیمر است که از زنجیره طولانی از پلیمرها که توسط اسید خاص به یکدیگر متصل شده اند تشکیل شده است. برخلاف سایر الیاف مصنوعی، پارچه لاکرا به شدت در برابر گرما مقاومت دارد، به همین دلیل به عنوان افزودنی به سایر الیاف مصنوعی آسیب پذیر در برابر گرما مثل پلی استر و نایلون اضافه می شود.

پلی پرتن توسط شرکت IG Farben به عنوان جایگزین کائوچو ابداع شد. سپس ویژگی های جذب گرما و انرژی جنبشی نیز شناخته شد و پلی پورتن به وفور به عنوان عایق استفاده شد. بسیاری از دانشمندان در IG Farben پس از جنگ جهانی دوم به آمریکا فرستاده شدند و بسیاری از آنها در DuPont شروع به کار کردند.

این همکاری بین دانشمندان آلمانی و شرکت DuPont منجر به ابداعات مختلفی شد و لاکرا یکی از ابداعاتی بود که اثر طولانی بر اقتصاد جهان و روش زندگی افراد در کشورهای در حال توسعه و توسعه یافته داشت. لاکرا و الیاف مشابه به محبوبیت خود ادامه دادند و با اینکه این نوع از پارچه دارای اثرات محیطی منفی بود ولی تولید آن ادامه یافت.

مراحل ساخت پارچه لاکرا:

پارچه لاکرا یک پارچه کاملاً مصنوعی است، هیچ جزء ارگانیکی در آن وجود ندارد.درحالیکه بسیاری از اجزای آن دارای ریشه طبیعی هستند، تمام اجزای آن در آزمایشگاهها تولید می شوند و سپس ترکیب می شوند.

چهار روش برای تولید پارچه لاکرا وجود دارد، اما اغلب این روش ها منسوخ شده اند. درحالیکه برخی از تولیدکنندگان از روش هایی مثل reaction spinning، melt extrusion وsolution wet spinning استفاده می کنند، تقریباً 95 درصد از اسپندکس دنیا از روشی به نام solution dry spinning تولید می شود و در ادامه به بررسی این روش می پردازیم.

برای شروع فرآیند تولید اسپندکس یک ماده به نام macroglycol تحت شرایط گرما و فشار با مونومر دیایزوسیانات ترکیب می شود. شرایط دما و فشار باید دقیق باشد تا نتیجه دلخواه ایجاد شود و این دو ماده باید با نسبت 1 به 2 ترکیب شوند. اگر نسبت ها درست باشد در این مرحله پری پلیمر تشکیل می شود.

سپس، پری پلیمر با اسیددوآمینه واکنش داده می شود و یک واکنش شیمیایی به نام chain extrusion شروع می شود. ماده حاصل بسیار چسبناک است و قبل از ورود به مرحله بعد با مواد حلال رقیق می شود. وقتی به اندازه کافی نازک شد، پری پلیمر به دستگاههایی به نام سیلندر بافندگی منتقل می شود. در داخل این ماشین قطعه ای به نام تارساز وجود دارد، که دارای تعداد زیادی سوراخ است. ماده پری پلیمر از داخل سوراخها عبور داده می شود و به صورت رشته هایی درمی آیند. این رشته ها، هنوز به صورت مایع هستند و سپس در برابر گازهای گرم و نیتروژن قرار می گیرند و محکم می شوند. الیاف ها سپس از دستگاه خارج شده و وقتی در برابر فشار هوا قرار می گیرند، به صورت رشته های پیچیده درمی آیند. هوای فشرده می تواند رشته هایی با سایزهای مختلف تولید کند.

سپس، قبل از آنکه نخ لاکرا از کارخانه خارج شوند و به صورت پارچه بافته شوند،  باید تحت یک فرآیند دیگر که شامل منیزیم استارا یا مواد شیمیایی مشابهی است قرار بگیرد و بعد، آماده استفاده در بافندگی می باشد.

کاربرد پارچه لاکرا:

پارچه لاکرا دارای کاربردهای گسترده ای می باشد. از همان ابتدا، الاستیسیته بیش از حد این ماده در بخش های خاصی از صنعت مد جایگاه خاصی یافت، اما پارچه الاستیک به خودی خود بازاری ندارد. در عوض این ماده با سایر الیاف ترکیب می شود تا بتواند الاستیسیته تولید کند. اگر مقدار کمی اسپندکس به پلی استر، نخ یا پشم اضافه شود، این پارچه ها الاستیسیته زیادی خواهد یافت. برای تعیین الاستیسیته اضافی پس از اضافه کردن الاستین، تولیدکنندگان می دانند که این ماده تا 8 برابر کشسانی خواهد داشت. درنتیجه، اگر 10 درصد اسپندکس به پارچه غیرکشسان اضافه شود، دو برابر اندازه خود کشسانی خواهد داشت.

پارچه لاکرا در تهیه لباس های جذب محبوب است. به همین دلیل در لباس زیر کاربرد دارد؛ اغلب لباس هایی که با بدن در تماس است دارای این ماده است.

پارچه لاکرا  به طور گسترده در بند و کش شلوار گرمکن، لباس خواب یا هر نوع دیگری از لباس زیر و دکمه های کشسان کاربرد دارد. علاوه بر آن، لاکرا در اغلب جوراب ها استفاده می شود؛ بدون وجود این ماده، جوراب ها کشسانی اندکی خواهند داشت و درآوردن و پوشیدن آنها دشوار می شود.

بعلاوه، تقریباً همه لباس های ورزشی حداقل دارای ترکیبی از لاکرا هستند. لباس های دوچرخه سواری، هاکی یا شنا جذب هستند و الاستین بدین منظور کاربردی است.

با اینکه لاکرا با نایلون تفاوت دارد از این جهت که از پلاستیک ساخته نشده است، اما این پارچه حداقل در یک بخش از صنعت جایگاه ویژه ای دارد. بازیگران در صنعت فیلم سازی از این لباس برای ثبت حرکت استفاده می کنند و این لباس طوری طراحی شده است که کاملاً جذب باشد. وقتی در برابر صفحه سبز قرار می گیرد، حرکات تشخیص داده شده با این لباس به ایجاد تصاویر سه بعدی کمک می کند.

تولیدکنندگان پارچه لاکرا:

لاکرا نشان تجاری DuPont است، و تنها توسط این شرکت تولید می شود. DuPont در بیش از 90 کشور مراکز تولید دارد.

درحالت کلی، از زمانیکه چین به عنوان قطب تولید در دنیا شناخته شد، صنعت بین المللی اسپندکس به سمت شرق انتقال یافت. DuPont تعدادی کارخانه در چین دارد و بسیاری از دیگر شرکت ها نیز اسپندکس را در این کشور تولید می کنند.

آینده لاکرا روشن است. یک گزارش نشان می دهد که تولید این پارچه تا پایان سال 2023 افزایش خواهد داشت و تمام نشانه ها حاکی از آن است که تولید آن نسبت به گذشته رونق خواهد گرفت.

قیمت پارچه لاکرا:

پارچه لاکرا و محصولات مشابه به دلیل خواص و ویژگی های مطلوب دارای قیمت بالایی در بازار بین المللی هستند. تولیدکنندگان منسوجات به دلیل کشسانی این پارچه حاضر هستند پول هنگفتی برای آن بپردازند. همچنین فرآیند پیچیده به کار برده شده در تولید این محصول منجر به افزایش قیمت آن می شود.

درحالیکه نوسانات بازار بر قیمت پارچه لاکرا تأثیر می گذارد، ویژگی های چندگانه و مطلوب این پارچه منجر شد که قیمت این پارچه بیشتر از سایر پارچه های مصنوعی مثل پلی استر و نایلون باشد. از آنجائیکه این محصول در حجم کم استفاده می شود قیمت بالای لاکرا به محصول نهایی منتقل نمی شود. اگرچه، با افزایش میزان لاکرا در لباس، قیمت افزایش می یابد.

انواع مختلف پارچه لاکرا:

فرآیند تولید متفاوت منجر به تولید محصول نهایی یکسان در این محصول می شود. اگرچه لازم است با تعدادی از اصطلاحات در این حوزه آشنا شوید:

• لاکرا: لاکرا نشان تجاری شرکت DuPont است، برند لاکرا یکی از قابل اطمینان ترین و باکیفیت ترین انواع الاستین موجود در بازار است. اگرچه، قیمت آن ممکن است گرانتر باشد.
• الاستین: واژه الاستین در اروپا استفاده می شود و در هر زبان اروپایی تلفظی از این لغت استفاده می شود. الاستین از نظر تکنیکی صحیح ترین واژه برای این محصول است.
• اسپندکس: برخلاف تصور عموم اسپندکس یک نشان تجاری نیست. درواقع واژه ای است که شرکت DuPont برای توصیف پلی پورتان در طول فرآیند تولید به کار برد. اسپندکس تحریف شده واژه اکسپندز است و جذابیت این نام باعث شد در آمریکا و سایر نقاط دنیا به این نام معروف شود.

اثرات زیست محیطی پارچه لاکرا:

درحالت کلی فرآیند تولید لاکرا اثرات محیطی منفی ندارد. درحالیکه درست است که تولید پارچه الاستین به انرژی و مواد شیمیایی بالایی نیاز دارد، برخلاف پارچه هایی مثل نایلون مواد خام اولیه آن از مواد تجدیدناپذیر مثل نفت نیست.

درعوض، این مواد در آزمایشگاهها تهیه می شوند و DuPont یکی از پیشگامان جهان در تولید پایدار و ایمن الاستین است. نمی توان انکار کرد که در تولید پارچه لاکرا مواد شیمیایی سمی وجود دارد، اما تحقیقات علمی نشان می دهد که کارگران کارخانه الاستین در سوئد در معرض ریسک بالاتر سرطان قرار ندارند که نشان می دهد محیط کاری مربوط به تولید این ماده آنچنان خطرناک نیست. هیچ مطالعه ای تاکنون انجام نشده است تا اثرات تولید الاستین در کارگران سایر کشورها را بررسی کرده باشد.

پلی پورتن دارای ایزوسیانات است، که یک ماده سرطان زا است که مشکلات تنفسی در کودکان و بزرگسالان ایجاد می کند. درحالیکه این امکان وجود دارد که اسپندکس دارای مواد مضر باشد، وجود ایزوسانات هنوز تأیید نشده است.

درحالیکه فرآیند تولید پارچه لاکرا اثرات محیطی شدیدی ندارد، اثرات منفی این ماده پس از فروش به مشتری بسیار وخیم است. تحقیقات نشان می دهد که 60 درصد زباله ها در آبراهها از مواد تجزیه ناپذیر هستند و لاکرا نیز در این دسته قرار دارد. حتی اگر لباس ها دارای این ماده به درستی دفن شوند پس از هر بار شستشو مواد مضر وارد آب می شوند.

ممکن است هزاران سال یا حتی میلیون ها سال زمان صرف شود تا لاکرا تجزیه شود. در این بین، سواحل مملو از زباله و پلاستیک در بسیاری از نقاط دنیا بوجود خواهد آمد

اگر میخواهید پارچه لاکرا بخرید، پیشنهاد ما به شما پارچه فروشی انلاین شهرپارچه می باشد

آشنایی با پارچه چیفون - پارچه ای سبک با بافتی ساده

پارچه چیفون اشاره به طیف گسترده ای از انواع مختلف پارچه دارد که دارای کیفیت مشابهی هستند. این نوع از پارچه بدن نما است، یعنی سبک و نازک است و بافت ساده ای دارد.

این نوع از پارچه از ابریشم بوده و گران است و در میان بانوان ثروتمند در اروپا و آمریکا، که در ابتدا در اواسط قرن 19 ابداع شد، رواج یافت. واژه چیفون در فرانسه، به معنای پارچه یا لباس است، اما این نام مترادف هر پارچه نازک که به طور خاص بافته شده است نیز می باشد.

پارچه چیفون در ابتدا در فرانسه تولید شد، اما تولید این محصول همزمان با موج صنعتی شدن در سراسر جهان رواج یافت. در دهه های اولیه 1900، ابریشم تور به صورت گسترده در آمریکا تولید می شد و تولیدکنندگان این پارچه در آمریکا شروع به جایگزینی ابریشم با سایر مواد کردند.

اولین پارچه چیفون غیرابریشمی در سال 1938 معرفی شد. این پارچه از نایلون تهیه شده بود که در آن زمان به عنوان پارچه جادویی معروف شد که به سرعت جایگزین انواع مختلف پارچه طبیعی شد. اگرچه، مشکل اصلی نایلون به عنوان پارچه چیفون به سرعت مشخص شد و پس از مدتی پارچه چیفون دوباره از ابریشم تهیه شد.

در سال 1958، تور پلی استری توسعه داده شد و اغلب تورهای امروزه از مواد مصنوعی تهیه می شوند. به عنوان یک پارچه چیفون، پلی استر دارای بسیاری از ویژگی های ابریشم است، اما به نرمی ابریشم نیست.

درحالیکه تورهای امروزی از پلی استر تهیه می شوند، تولیدکنندگان این پارچه را از ریون نیز تهی کردند. در برخی موارد نخ نیز ممکن است مورد استفاده قرار بگیرد، اما پنبه که بسیار نسبت به گلوله شدن آسیب پذیر است و متریال ظریفی شناخته می شود برای تهیه تور مناسب نیست. بخشی از تور امروزه از ابریشم تهیه می شود، اما تور ابریشمی به عنوان یک متریال لاکچری شناخته می شود و در لباس های گران قیمت کاربرد دارد.

پارچه چیفون به دلیل نحوه تولید معروف است نه موادی که از آن تشکیل شده است. روش بافت به کار رفته در این پارچه به نام " S و Z"  نامیده می شود و این نام به خاطر شکلی است که نخ ها در این روش دارند. نخ های دارای شکل S با نخ هایی که دارای شکل Z هستند بافته می شوند که منجر به تولید پارچه نازک می شود که دارای الاستیسیته است. این روش بافت البته بافت زبری به پارچه چیفون می دهد.

تور ابریشمی در ابتدا نشانه جایگاه اجتماعی بود، اما در حال حاضر این پارچه می تواند با مواد اولیه ارزان نیز تهیه شود، که دیگر چنین خاصیتی ندارد. بنابراین پارچه چیفون بسیار گسترده شد، این پارچه  از روبان گرفته تا لباس عروسی مورد استفاده قرار می گیرد. مردم از سراسر جهان از پارچه چیفون استفاده می کنند و علاقه به این پارچه همچنان ادامه دارد.

مهم است بدانید که پارچه چیفون موجود جدای از پارچه چیفون ابریشمی فرانسه است. برای مثال، قبیله های خاصی در اتیوپی و اریتره صدها سال پیش لباس هایی شبیه به تور از ابریشم تهیه می کردند. این لباس ها پیراهن های بلند به رنگ های روشنی بودند.

بعلاوه، تور قرن ها است که در هند تولید می شود و از آن در تهیه ساری استفاده می شود که لباس سنتی زن های هندی است. مثل فرانسه و سایر کشورهای غربی، تور ابریشمی در زمانی به عنوان سمبل موقعیت اجتماعی در هند محسوب می شد.

مراحل تهیه پارچه چیفون:

پارچه چیفون با روش های مختلف با توجه به نوع مواد اولیه تولید می شوند. تولید ابریشم، برای مثال، شامل پرورش کرم ابریشم، باز کردن پیله و پیچاندن الیاف است. تولید پلی استر از طرف دیگر، دارای اجزای ارگانیکی نیست و این پارچه کاملاً از مواد شیمیایی که در آزمایشگاه تولید شده تهیه می شود.

مهم نیست پارچه چیفون از چه موادی تهیه شده باشد، پس از تولید نخ، بافت تور از الگوی خاصی پیروی می کند. نخ مورد استفاده در تهیه این پارچه شکل S و Z است و با یکدیگر توسط یک ماشین بافندگی بافته می شوند.

با توجه به این نکته که پارچه چیفون بسیار نازک است، این پارچه اغلب با دست بافته می شود. مهم نیست از چه مواد اولیه ای استفاده شده باشد، تولید پارچه چیفون اغلب کند است و نیاز به کار زیادی دارد؛ درحالیکه ماشین های اتوماتیک هم در این مرحله قابل استفاده هستند. این ماشین ها همچنین باید با سرعت پائین استفاده شوند تا از صدمه به محصول نهایی پیشگیری شود.

از آنجائیکه دارای ساختار لیز است، خیاطان ممکن است از چندین لایه ورقه کاغذی برای ثابت کردن آن استفاده کنند، پس از اتمام مرحله کاغذها را بدقت از آن جدا می کنند.

کاربرد پارچه چیفون:

این پارچه برای دوخت لباس های زنانه مناسب است. پارچه چیفون بسیار ظریف است، بنابراین در لباس های روزانه کاربرد ندارد. به جای آن، برای تهیه لباس شب یا بلوز مجلسی به کار می رود. از آنجائیکه نیمه شفاف است، در تهیه لباس های زیبایی که از چندین لایه تشکیل شده است استفاده می شود.

کشورهای تولیدکننده پارچه چیفون:

از آنجائیکه انواع مختلف پارچه چیفون از مواد اولیه متفاوتی تهیه می شوند، تشخیص بزرگترین تولیدکننده کار ساده ای نیست. مثل سایر منسوجات، چین بزرگترین صادرکننده محصولات چیفون است، اما در اغلب موارد، مواد اولیه استفاده شده در آن مثل ابریشم و نخ از سایر کشورها وارد می شوند.

ابریشم حدود 5000 سال در چین قدمت دارد، اما این ماده در هند و دیگر کشورهای همسایه نیز تولید می شود. شرکت ها در کشورهایی مثل هند، پاکستان و بنگلادش ممکن است ابریشم خود را برای انجام عملیات نهایی به چین بفرستند یا این شرکت ها ممکن است خود اقدام به تهیه آن کنند.

اگر پارچه چیفون از متریال مصنوعی تهیه شده باشد، به احتمال زیاد در چین تهیه شده اند. این کشور بزرگترین تولیدکننده پلی استر در جهان است و شرکت ها در این کشور در حجم های بالا ریون و نایلون تولید می کنند.

قیمت پارچه چیفون:

قیمت پارچه چیفون بستگی زیادی به ماده اولیه تشکیل شده از آن را دارد. برای مثال، چیفون ابریشمی گرانترین نوع این پارچه است و می تواند قیمتی معادل دو برابر انواع تهیه شده از پلی استر و ریون داشته باشد. درحالیکه برخی مصرف کنندگان معتقد هستند که این افزایش قیمت متعارف است، برخی دیگر انواع پارچه چیفون تهیه شده از پلی استر و نخ را ترجیح می دهند.

انواع مختلف پارچه چیفون:

پارچه چیفون از نظر مواد اولیه و استایل دارای انواع مختلفی است:

• انواع مواد اولیه: همانطور که پیشتر بیان شد، این پارچه را می توان با انواع مواد ارگانیک، نیمه ارگانیک و مصنوعی مثل ریون و ابریشم تهیه کرد.
• پارچه چیفون کرپ ابریشم: این نوع از پارچه همان تصور عموم از پارچه چیفون است. این پارچه دارای ظاهری چین دار و زبر است.
• پارچه چیفون ساتن ابریشم: این نوع از پارچه چیفون بسیار نرمتر، نازکتر و سبکتر است.
• پارچه چیفون مروارید: این نوع از پارچه چیفون بدلیل داشتن ظاهری شیشه ای و ویژگی های خاص معروف است.
• پارچه چیفون ژاکارد: درحالیکه این نوع از تور بسیار نازک است، ولی بسیار سنگین است. اغلب در تهیه لباس کورته و روسری کاربرد دارد.
• پارچه چیفون چند-رنگ: این نوع از پارچه چیفون یکی از نایاب ترین انواع در بازار است و نام چندرنگ نیز به دلیل داشتن ظاهر چندرنگ به آن اطلاق می شود.

اثرات پارچه چیفون بر محیط زیست:

تأثیر این پارچه بر محیط زیست بستگی به مواد استفاده شده در آن دارد. در حالت کلی، تولید مواد اولیه مصنوعی نسبت به مواد نیمه مصنوعی و ارگانیک مواد مضر وارد محیط زیست می کنند، اما مهم است که روش های تولید متفاوت که توسط تولیدکنندگان مورد استفاده قرار می گیرد را نیز در نظر داشته باشید.

پلی استر در تهیه پارچه چیفون بشدت رایج است و برخی از تولیدکنندگان ممکن است هنوز از نایلون برای تولید این نوع از پارچه استفاده کنند. پلی استر و نایلون از نفت تهیه شده اند که یک منبع تجدیدناپذیر محسوب می شود. استخراج نفت نیاز به صرف انرژی بالایی دارد و برای محیط زیست نیز مضر است.

استخراج نفت دارای اثرات منفی زیست محیطی است و وقتی از آن برای تهیه نایلون و غیره استفاده می شود باقیمانده مواد مضر بدرستی دفن نمی شوند. بعلاوه، نایلون و پلی استر پارچه های زیست تخریب پذیری نیستند، یعنی در نهایت کوههایی از زباله را تشکیل می دهند که در زمین، دریا و سراسر جهان پراکنده اند. وقتی پارچه چیفون از ابریشم تهیه شده باشد، اثرات زیست محیطی ناچیز دارد. تولید ابریشم پایدار است و مواد سمی وارد محیط زیست نمی کند.

این پارچه از پیله های کرم ابریشم تهیه شده است، که درواقع توسط حشراتی شبیه به پروانه کاترپیلار که روی درخت توت پرورش می یابد تهیه می شود. این کرم ها از برگ درخت توت تغذیه می کنند و نیاز به استفاده از سموم و آفت کش ها نیست.

تنها نگرانی محیطی مربوط به فرآیند پرورش ابریشم صدمه به کرم های ابریشم است. پیله ها باید جوشانده شوند که منجر به کشته شدن کرم های درون آن می شود. برخی از فعالان حقوق حیوانات معتقد هستند که این کار انسانی نیست.

تولید پنبه اثرات منفی محیطی ندارد. در برخی موارد، مواد مضر برای رنگبری یا تمیز کردن استفاده می شود، اما تولید پنبه صدمات محیطی وارد نمی کند. بعلاوه، پنبه زیست تخریب پذیر است و تولید آن پایدار محسوب می شود.

برخی از پارچه های چیفون از ریون تهیه شده اند و این ماده بسیار برای محیط زیست مضر است. درحالیکه ریون از پارچه های مصنوعی خالص مثل پلی استر یا نایلون زیست تخریب پذیری بیشتری دارد اما تولید این ماده نیمه مصنوعی مواد سمی وارد محیط زیست می کند و می تواند برای کارگران و محیط زیست مضر باشد.

یکی از ساده ترین راه ها برای خرید اینترنتی پارچه چیفون، استفاده از پارچه فروشی آنلاین شهرپارچه می باشد که تنوع بالایی از کالا را در کنار قیمت مناسب به شما عرضه می

40 مدل لباس زنانه برای انتخاب دقیق تر

انتخاب لباس زنانه برای هر رویدادی می تواند انتخابی سخت برای بانوان باشد. اما آشنایی با انواع لباس ها و کاربرد آنها در فضاهای مختلف می تواند تصمیم گیری را برای شما راحت تر کند.

انواع لباس زنانه

• لباس شیفت

لباس شیفت در اوایل سال 1960 مطرح شد و دارای طرح ساده و جعبه مانندی است. این پیرآهن دارای آستین های کوتاه و اغلب حتی بدون آستین است. مناسب برای افرادی است که لاغراندام هستند. این پیرآهن را می توان با پالتوی دارای قد متوسط و بوت های پاشنه بلند پوشید. در تهیه این پیراهن می توان از پارچه های ساده یا پرینت شده استفاده کرد.

• پیرآهن بادیکون

این پیرآهن بسیار تنگ و اندامی است. اغلب از پارچه های کشسان برای تهیه آن استفاده می شود و برای مجالس ایده آل است. این لباس برای افرادیکه خوش اندام هستند توصیه می شود.

• پیراهن A-Line:

این نوع پیراهن دارای بالاتنه جذب و پایین تنه گشاد است، که باعث می شود شبیه به حرف A باشد. این پیراهن برای موقعیت های غیررسمی مناسب است و می توانید بسادگی آن را بپوشید. این لباس برای افرادیکه دارای اندام گلابی هستند مناسب است.

• پیرآهن شالی

در این پیرآهن دو طرف لباس روی هم قرار می گیرند و توسط کمربند به هم وصل می شوند. این پیرآهن کلاسیک است و مناسب افرادی است که دارای اندام ورزشی هستند، زیرا ظاهر جذابی به شما می دهد حتی اگر درواقع این چنین نباشید.

• پیرآهن هالتر

پیراهن هالتر برای تابستان مناسب است. دارای بالاتنه بدون آستین است و با یک بند دور گردن بسته می شود. برخی از این پیرآهن ها دارای حلقه نیستند و فقط با همان پارچه دور گردن بسته می شوند.

• پیرآهن نامتقارن

پیراهن نامتقارن برای افرادی مناسب است که در مورد رسمی بودن یک مهمانی اطمینان ندارند. این لباس دارای دو طرف غیرهمسان است. در برخی موارد قسمت پشت لباس از جلو بلندتر است یا یک طرف لباس کوتاهتر از طرف دیگر می باشد. می توان نمونه هایی از این لباس را یافت که یک سمت بدون آستین است و طرف دیگر آستین بلند است. انواع مختلفی از این پیرآهن موجود است که مناسب اندام های مختلف است.

• پیرآهن زنانه جلو کوتاه

این پیراهن نیز از انواع لباس زنانه نامتقارن است. این لباس معمولاً در قسمت پشت بلندتر است. همچنین، برای موقعیت های غیررسمی و اغلب به عنوان لباس رقص استفاده می شود. پوشیدن این لباس با کفش های پاشنه بلند توصیه می شود، بنابراین پشت لباس روی زمین کشیده نخواهد شد.

• پیرآهن تنگ

این لباس کاملاً جذب است و اغلب زانوها را می پوشاند و یا تا بالای زانو است. این نوع لباس برای محیط کار یا بیرون مناسب است.

• پیرآهن توری

برای افرادیکه استایل شاد را می پسندند پلپیوم یک ایده مناسب است. این تورها می تواند در قسمت یقه یا پایین تر قرار بگیرند. این طرح مربوط به یونان باستان می شود. می توان آن را با کفش پاشنه بلند پوشید.

• Empire Waist Dress

این لباس مربوط به قرن 18 می شود و در قسمت بالاتنه جمع می شود و اگر بالاتنه کوچکی دارید، این پیرآهن در بالای شکم جمع می شود و پایین گشادی دارد. برای دختران با اندام ظریف مناسب است.

• پیرآهن پلیوری

این لباس بافت غیررسمی است و می تواند جذب یا گشاد باشد و در قدهای متفاوت دیده می شود. این نوع لباس برای هر اندامی مناسب است زیرا در برش های مختلفی در دسترس است. می توان آن را با کفش پاشنه بلند بپوشید تا پاهایتان را گرم نگه دارد یا آن را با اسنیکر بپوشید تا ظاهری اسپورت به آن بدهید.

• پیرآهن مدادی

این پیرآهن دارای ظاهری جذاب است و این نام را بخاطر ظاهر شبیه به مدادش گرفته است، این لباس در قسمت کمر تنگتر است و تا پایین زانو امتداد می یابد و در رنگ تیره و برای مراسم های خاص توصیه می شود.

• پیراهن گشاد

این لباس را می توان به عنوان زیرپوش استفاده کرد؛ اغلب از ساتن است و یقه هفت است و دارای نوار می باشد. می توان آن را با کفش های پاشنه مخفی و یا بوت ضمخت بپوشید. البته با پوشیدن تی شرت با این پیرآهن می توانید استایلی دهه 90 داشته باشید.

• لباس پفی

این لباس برای افرادیکه عجله دارند مناسب است و چون گشاد است بسیار راحت می باشد. می تواند آستین بلند یا بدون آستین باشد. پوشیدن یک کاپشن چرم ظاهر بسیار جذابی به آن می دهد.

• لباس شب:

این لباس برای مهمانی های رسمی مناسب است و دارای اشکال مختلفی است و برای مواقعی که بخواهید در جمعی درخشان باشید توصیه می شود.

• Princess Silhouette Dress

این پیرآهن همان پیرآهنی است که در فیلم های دیزنی لند دیده اید. در قسمت بالا جذب و پایین لباس گشاد است و ظاهر شبیه به لباس پرنس دارد. این لباس برای هر فردی مناسب است زیرا در قسمت بالاتنه تأکید دارد. ظاهر لباس حالت قدیمی و سنتی دارد.

• لباس مدل ماهی

این لباس دارای ظاهری شبیه لباس شب است و مناسب برای مجالس است. همانطور که از نامش مشخص است، پیرآهن پری دریایی بسیار بلند است و تا ساق پا راسته است و از آن به بعد پهن تر می شود. همچنین انواع این لباس که اندکی گشادتر است نیز موجود می باشد.

• پیرآهن تی شرتی

این پیرآهن اسپورت است. مثل تی شرت، یقه گرد است و ظاهر گشادی دارد و تا بالای زانو است. ممکن است بتوانید انواعی از این لباس را بیابید که دارای دامن تنگ باشد اما تمرکز روی یقه است. این ظاهر برای تمام افراد و همه فصول مناسب است.

• Tea Length Dress

این لباس برای موقعیت های دوستانه و غیررسمی مناسب است. دارای دامن کاملی است که تا نیمه ساق پا را می پوشاند و می توان آن را با کفش اسپورت پاشنه کوتاه ست کرد.

• پیرآهن کوکتل

همانطور که از نامش مشخص است برای مهمانی ها و بارها مناسب است. این پیرآهن ترکیبی از لباس رسمی و غیررسمی است تا زانو است. این لباس کاربردی است و دارای یقه و برش های متفاوتی است.

• پیرآهن دنیم:

پیرآهن جین می تواند در مواقعی که از شلوار جینتان خسته شده اید انتخاب مناسبی باشد. همانطور که از نامش مشخص است: این پیرآهن از جنس جین است. دارای استایل های متفاوتی است، آستین بلند و اغلب دکمه دار است. این لباس اسپورت قیمت مناسبی دارد و در عین حال شیک است و در بسیاری از موقعیت ها قابل استفاده است.

• لباس پیش بندی

این لباس بدون یقه و بدون کمربند است و با بندهای متوسط به شانه ها وصل می شود. می توانید آن را با بلوز و یا بلوز یقه اسکی بپوشید. این لباس بامزه یک راه خوب برای داشتن ظاهر جذاب بدون آنکه از لباس بسیار تنگ استفاده کنید می باشد.

• پیرآهن قد متوسط

این لباس بین ماکسی و لباس بالای زانو است، این پیرآهن همان چیزی است که هر خانمی به آن احتیاج پیدا خواهد کرد. این استایل می تواند در یقه و آستین های مختلف وجود داشته باشد، بنابراین برای هر نوع فرم بدنی مناسب است. می توانید آن را با بوت ست کنید یا از کفش های اسپورت استفاده کنید.

• پیرآهن کوتاه

این پیرآهن در سال های 1965 بوجود آمد و در ابتدا نظرات منفی در مورد آن وجود داشت ولی امروزه این لباس جایگاه خود را یافته است.

• پیرآهن ماکسی

با این لباس کل روزتان را در کنار ساحل براحتی سپری کنید. این استایل اسپورت است، اگرچه لباس روی زمین کشیده می شود یا حداقل تا غوزک پا است، که به آن حالت جذابی می دهد. می توانید آن را با صندل و گردنبند بلند استفاده کنید.

• یقه قایقی:

این لباس در قسمت شانه باز است، درحالیکه یک آستین روی بازو قرار می گیرد.

• پیرآهن Bardot:

این لباس نام خود را از  Bridgette Bardot گرفته است، این لباس نماد پیچیدگی است. شانه ها باز است و آستین ها در قسمت بازو قرار دارند و به گونه ای طراحی شده است که آستین ها حالت سرخورده دارند.

• پیرآهن تیوبی:

این لباس جذابیت فوق العاده ای دارد و با پوشیدن آن در هر جمعی که وارد شوید مرکز توجه ها خواهید بود. این لباس جذب و بدون بند است. این استایل مناسب فصل تابستان است. همچنین محدود به اندام خاصی نیست و افراد مختلف می تواند انتخاب افراد مختلف باشد.

• پیرآهن Qipao

لباس سنتی چینی که به قبل از قرن 17 و امپراطوری مانچو بازمی گردد. طراحی خیره کننده، این لباس دارای یقه بلند و دامن راسته است. در گذشته از ابریشم تهیه می شد و با سوزن دوزی کامل می شود. نمونه مدرن این لباس با آستین های متنوع در سال های 1920 در غرب محبوب شد. این لباس مظهر فرهنگ کهن چین است.

• پیرآهن آستین بلند

برای شبهای سرد زمستان، لباس های آستین بلند از انواع لباس زنانه پرطرفدار محسوب می شوند. این انتخاب نه تنها برای شبهای سرد زمستانی مناسب است، بلکه از زیبایی خیره کننده ای نیز برخوردار است. لباس های آستین بلند ماکسی در انواع برش ها موجود هستند، بنابراین مشکلی در انتخاب نخواهید داشت. این لباس برای افرادیکه به انواع لباس زنانه پوشیده علاقه دارند مناسب است.

• پیرآهن آستین کلوش:

این لباس دارای آستین هایی است که از ساق دست یا مچ دست به پایین گشاد است. مدل آستین شبیه زنگ است. این لباس در برش های مختلف دیده می شود و نکته مهم آن آستین های آن است.

• لباس دکولته

اولین نمونه این مدل لباس مربوط به سال 1930 می شود که توسط طراح معروف Mainbocher ارائه شد. در این لباس آستینی وجود ندارد. می توانید برای پوشش بیشتر از یک تی شرت زیر آن استفاده کنید.

• پیرآهن دکمه دار

این لباس شبیه به پیرآهن مردانه است. یک مقدار گشاد است، یقه دار و تا پایین دکمه دار است. این لباس در قدهای مختلف تولید می شود و در برخی موارد در قسمت کمر ساسون دارد. نکته قوت این لباس یقه و دکمه است. پوشیدن آن بسیار ساده است و می توانید آن را با بوت یا اسنیکرز بپوشید.

• پیراهن کتی

این لباس از انواع لباس زنانه است که می توان آن را در محیط کار پوشید. این لباس شبیه کت است. اغلب دو ردیف دکمه دارد و استایل مردانه ای القاء می کند. چندکاره است و در هر فصلی مناسب است و می توان آن را با اسنیکرز یا بوت ست کنید.

• پیرآهن آفتابی

این پیرآهن برای ماههای گرم سال انتخاب مناسبی است، زیرا دارای ظاهر گشاد و بندی است. این لباس اغلب در قسمت کمر تنگ ست و دامن بلندی دارد و دارای ظرافت زنانه است و همچنین نرم و سبک است.

• پیرآهن پفی:

در قسمت کمر تنگ بوده و دارای دامن بلند است این لباس بامزه و دخترانه است. در اوایل سال 1950 ابداع شد و بخاطر دامن پفی به شهرت رسید. می توان آن را با جواهرات بامزه و صندل های شیک تکمیل کنید.

• کیمونو

این لباس قدیمی ژاپنی هزاران سال قدمت دارد یعنی وقتی کیمونو به معنای پارچه بود. این نوع لباس از انواع لباس زنانه شناخته شده است و دارای آستین های بلند و مدل کمربندی است. درحالیکه کیمونوی قدیمی هنوز هم رایج است، نوع مدرن آن دارای چاک در یک سمت و آستین های بلند است.

• پیراهن یک آستینه:

این نوع لباس از انواع لباس زنانه نامتقارن است و دارای ویژگی تک آستینه است. در انواع آستین بلند و بندی موجود است. ماهیت نامتقارن آن جذابیت خاصی به لباس می دهد.

• پیرآهن Handkerchief Hem:

این لباس دارای طراحی خاصی است که احساس می کنید چند دستمال در قسمت مرکزی به هم متصل شده اند و دارای دامن است. طول دامن متنوع است.

• پیرآهن بانداژی:

در دهه 90 توسط طراح فرانسوی به نام  Hervé Léger شهرت یافت، دارای برش ثابت و جذبی است. این نام بخاطر ظاهر بانداژ مانند به آن داده شده است.

خرید پارچه لباس زنانه

در بالا 40 مدل لباس زنانه به شما معرفی شد که می توانید با توجه به فضای مورد استفاده، آنها را بدوزید و با این لباس ها بدرخشید. برای خرید پارچه مناسب لباس زنانه سری به فروشگاه شهرپارچه بزنید و از تنوع بالا و امکانات آن استفاده کنید. خرید اینترنتی پارچه با صرف کمترین زمان و دریافت بهترین قیمت برای شما فراهم است

با پارچه لیوسل آشنا شوید

لیوسل یک پارچه نیمه مصنوعی است که به طور گسترده به عنوان جایگزینی برای پارچه نخی و ابریشمی استفاده می شود. این پارچه نوعی ریون است و اساساً از سلولز چوب تهیه شده است.

در ابتدا توسط شرکت امریکایی American Enka در سال 1972 ابداع شد، لیوسل در اواخر قرن بیستم به محبوبیت رسید و هنوز هم در سراسر جهان محبوب است. از آنجائیکه اساساً از مواد ارگانیک تهیه شده است این پارچه به عنوان جایگزین پایداری برای الیاف تمام مصنوعی مثل پلی استر است، اما مزیت آن برای محیط زیست جای بحث دارد.

در شرکت American Enka پارچه لیوسل فقط در مرحله آزمایشی تولید شد و سپس رها شد. سپس در سال 1980 یک شرکت انگلیسی به نام Courtaulds Fibres یک پارچه جدید براساس لیوسل به نام تنسل ساخت. این دو نوع پارچه به لحاظ شیمیایی یکسان هستند و واژه تنسل و لیوسل به یک نوع پارچه اشاره دارد.

لیوسل نرم است و بسیاری از افراد نمی توانند به تفاوت آن با پنبه پی ببرند. پارچه لیوسل در حالت خشک و تر بسیار قوی است و نسبت به گلوله شدن بسیار مقاوم تر از پنبه است. این پارچه را براحتی می توان با سایر مواد ترکیب کرد؛ برای مثال، با پنبه، ابریشم، ریون، پلی استر، نایلون و چوب.

مراحل ساخت پارچه لیوسل:

تنسل از نظر شیمیایی بسیار به ریون شباهت دارد، اما مراحل ساخت تقریباً متفاوتی روی آن انجام می شود. برخلاف تولید ریون، پارچه لیوسل شامل استفاده از حلال مستقیم به جای حلال غیرمستقیم است. یک تکنیک ریسیدن حلال برای تهیه تنسل مورد استفاده قرار می گیرد که برخلاف تولید ریون، شامل تغییر شیمیایی بزرگی در ساختار سلولز نیست.

درحالیکه 200 سال از قدمت پارچه هایی که از سلولز تهیه شده اند می گذرد، این نوع از پارچه ها در اوایل قرن بیستم به تولید انبوه رسیدند. این پارچه ها در ابتدا جایگزین ابریشم بودند و پیشگامان پارچه سلولزی تلاش کردند تا فرآیند تولید کرم های ابریشم را شبیه سازی کنند تا این پارچه را بسازند.

اولین پارچه سلولزی که به تولید انبوه رسید ریون بود و تا به امروز ریون با روش اکستروژن ساخته می شود. به عنوان یکی از جدیدترین روش های توید پارچه سلولزی، تولید لیوسل از روش های تولید ریون نشأت گرفته است. این روش کارایی بالاتری دارد، پسماند کمتری تولید می کند و درنتجیه منجر به تولید پارچه ای می شود که می توان آن را نیمه صنعتی در نظر گرفت.

مراحل تولید پارچه لیوسل

ورقه هایی از چوب های سخت مثل بلوط یا توس به عنوان ماده اولیه برای تولید سلولزی که در این پارچه است استفاده می شود. درختانی که بدین منظور استفاده می شوند اغلب در جنگل های محافظت شده پرورش داده می شوند. وقتی درخت به محل کارخانه منتقل شد، به صورت ورقه هایی بریده می شوند و وارد محفظه های حاوی مواد شیمایی حلال می شوند، که ورقه ها در انجا نرم می شوند.

سپس یک ماده خمیری تشکیل می شود که در آب شسته می شوند و از موادی دیگر برای بهداشتی کردن آن استفاده می شود. سپس به صورت ورقه هایی خشک می شوند و دور قرقره هایی پیچیده می شوند. اغلب رول های سلولزی بسیار بزرگ هستند و وزنی برابر 500 پوند دارند.

این ورقه ها به شکل مربع هایی به طول یک اینچ بریده می شوند و این مربع ها در محفظه هایی تحت حرارت و فشار قرار می گیرند، که ماده اولیه برای تولید پارچه لیوسل است. پس از آنکه سلولز به صورت مایع درآمد، فیلتر شده و از اسپینر رد می شود.

پس از عبور از اسپینر، سلولز به الیاف بلند و نازکی تبدیل می شود. الیاف حاصل وارد آمینو اکساید رقیق و کانی زدایی می شوند.

الیاف لیوسل سپس خشک می شوند و یک ماده نرم کننده مثل سیلیکون یا صابون روی آن ریخته می شود. الیاف در این مرحله به نام طناب شناخته می شوند و این بسته های طناب سپس کمپرس می شوند. پس از این مرحله، حلاجی می شوند، که منجر به جدا شدن و منظم شدن رشته ها می شود. درنهایت، الیاف بریده می شوند و آماده تبدیل شدن به انواع کالاها هستند.

درمقایسه با ریون، مراحل تولید تنسل به گام های کمتر و زمان کمتری نیاز دارد. همچنین، از آنجائیکه آمینواکساید استفاده شده برای تولید این پارچه می تواند جایگزین شود، تهیه پارچه لیوسل دورریز بسیار کمتری نسبت به ریون دارد.

کاربرد پارچه لیوسل:

تنسل اساساً به عنوان جایگزینی برای پنبه و ابریشم است. این پارچه مثل پنبه نرم است و از آن در تهیه پوشاک، حوله و لباس زیر استفاده می شود.

درحالیکه برخی از لباس ها به طور کامل از لیوسل تهیه شده اند، اما به طور رایج می توان این پارچه را در کنار پنبه و پلی استر دید. از آنجائیکه تنسل بسیار قوی است، وقتی با سایر مواد ترکیب می شود، ترکیب حاصل قویتر از پنبه و پلی استر است.

علاوه بر پوشاک، این پارچه در تجارت های مختلف کاربرد دارد. برای مثال، بسیاری از تولیدکنندگان لیوسل را جایگزین پنبه کرده اند  وقتی نوار نقاله با استفاده از این پارچه تهیه شود، بادوامتر بوده و در برابر فرسایش مقاومت خواهد داشت.

بعلاوه، تنسل به سرعت تبدیل به یک پارچه محبوب برای لباس پزشکی شد. داشتن یک پارچه که قدرت بالایی دارد بسیار مهم است و تنسل خود را در این زمینه ثابت کرده است. قابلیت جذب این پارچه آن را برای کاربردهای پزشکی نیز ایده آل کرده است.

بلافاصله پس از توسعه آن، محققان پتانیسیل لیوسل در تولید نوعی از کاغذ را دریافتند. درحالیکه ممکن است تمایلی برای نوشتن روی کاغذ تنسل نداشته باشید، فیلترهای متعددی را می توان با این کاغذ تهیه کرد، زیرا روزنه عبور هوای کمی دارد و شفاف است.

از آنجائیکه پارچه لیوسیل یک پارچه چندکاره است، ممکن است در تهیه کالاهای خاصی مورد استفاده قرار بگیرد. تحقیقات متعددی روی این پارچه در حال انجام شدن است و این یعنی کاربردهای دیگر آن در راه است.

کشورهای تولیدکننده لیوسل:

وقتی پارچه لیوسل معرفی شد، فقط در آمریکا و در شرکت American Enka تولید می شد. پس از متوقف شدن تولید، تولید این محصول به انگلیس وارد شد که توسط شرکت Courtaulds Fibers به نام تنسل نامگذاری شد.

درنهایت، تولید تنسل توسط شرکت Courtaulds به آلاباما منتقل شد و در اواخر 1990 تولید آن متوقف شد. در سال 1998، این شرکت به Akzo Nobel فروخته شد، که یک شرکت بین المللی هلندی بود که در زمینه رنگ فعالیت می کرد. این شرکت حق تولید تنسل را به یک شرکت خصوصی به نام شرکای CVC فروخت که حق امتیاز تنسل را به یک شرکت نساجی در استرالیایی به نام Lenzing AG فروخت.

درحالیکه Lenzing AG کارخانه های متعددی در اروپا داشت، بخش بزرگی از تولید به کشورهایی نظیر چین و اندونزی صادر می شد. درحالیکه بخشی از تنسل هنوز هم در کشورهایی مثل استرالیا، انگلیس و آمریکا تولید می شود اما چین بزرگترین تولیدکننده این محصول است.

از آنجائیکه شرکت Lenzing حق امتیاز تنسل را دارد، هنوز هم به عنوان بزرگترین تولیدکننده این محصول شناخته می شود. تعداد زیادی از شرکت های کوچک ممکن است این پارچه را در حجم پایین تولید کنند، اما اگر یک لباس تهیه شده از لیوسل را بپوشید به احتمال زیاد توسط شرکت Lenzing AG و در یکی از کارخانه های واقع در چین تولید شده است.

قیمت پارچه لیوسل:

رایون و دیگر پارچه های سلولزی در ابتدا به عنوان جایگزین ارزان ابریشم معرفی شدند. درحالیکه تولید ابریشم تماماً طبیعی بوده و پایدار محسوب می شود، سخت است که ابریشم را در حجم بالا تولید کرد، که منجر به تولید ابریشم مصنوعی و پارچه هایی مثل ریون شد.

درحالیکه درست است که پارچه های سلولزی ارزانتر از ابریشم هستند، اما چنین ادعایی را نمی توان در مورد پنبه کرد. درحالیکه قیمت الیاف پنبه ای و سلولزی دارای نوسان هستند، تولید پنبه در دهه گذشته همواره ارزانتر بوده است. اگر اقتصاد جهان ثابت باقی بماند، پنبه از لیوسل و پارچه های مشابه ارزانتر خواهد بود.

 

اگرچه تفاوت قیمت بین پنبه و تنسل ناچیز است و برخی از تولیدکنندگان ممکن است تولید الیاف سلولزی را به پرورش پنبه ترجیح دهند. لیوسل، بویژه، یکی از ساده ترین سلولزها برای تولید است و دارای هدررفت بسیار کمی است.

حتی اگر سلولز بخاطر نوسانات قیمتی محبوبیت کمتری نسبت به پنبه داشته باشد، پارچه لیوسل کاربرد بیشتری نسبت به پنبه دارد. مقاومت این پارچه بسیار بالا است و در کاربردهای صنعتی بسیار بادوام است. تولیدکنندگان تمایل دارند سود بیشتری بپردازند تا از این منافع بهره مند شوند.

انواع مختلف پارچه لیوسل:

از نظر شیمیایی فقط یک نوع لیوسل وجود دارد. حتی اگر این پارچه را به نام تنسل بشناسند، دارای ساختار شیمیایی و فرآیند تولید یکسانی است.

اگرچه، پارچه های مختلفی وجود دارند که دارای شباهت هایی به لیوسل هستند که باید از آن آگاه باشید. این پارچه ها شامل:

• ریون ویسکوز: این پارچه اولین پارچه سلولزی بود که به محبوبیت رسید. ریون ویسکوز در دهه های اولیه قرن بیستم تولید شد و نمونه های دیگری پس از آن تولید شدند که بدلیل اشتعال زایی یا عدم مقاومت کافی تولید آنها متوقف شد.

ریون ویسکوز یک پارچه محبوب باقی ماند و در سراسر جهان تولید شد. اگرچه، تولید ویسکوز بسیار پیچیده تر از تولید لیوسل است و البته اثرات زیست محیطی بیشتری نیز دارد. در برخی موارد ریون ممکن است از تنسل ارزانتر شود، اما واضح است که این پارچه از نظر تکنولوژیکی قدیمی است.

• ریون مودال: این نوع ریون از جهاتی بسیاری به تنسل شباهت دارد. این پارچه با روش ساده تر نسبت به ریون ویسکوز تهیه شده است و بشدت نسبت به الیاف سلولزی دیگر قدرتمندتر است. فرآیند تولید این ریون در 1940 ابداع شد و یک نوآوری در زمینه تولید الیاف سلولزی محسوب می شود. اگرچه، بسیاری از تولیدکنندگان در سراسر جهان هنوز ریون ویسکوز را به جای ریون مودال تولید می کنند.

اثرات زیست محیطی پارچه لیوسل:

در مقایسه با سایر منسوجات سلولزی، لیوسل اثرات کمتری برای محیط زیست دارد. درحالیکه تولید این پارچه مشابه ریون و سایر پارچه های سلولزی است، تولید تنسل سمومی را وارد محیط زیست نمی کند.

برخلاف منسوجات مشابه، تولید لیوسل دارای زنجیره بسته است، یعنی آمینو اکساید را می توان به دفعات استفاده کرد. برای مقایسه، تولید ریون ویسکوز شامل استفاده از فرآیندهای شیمیایی مختلف است که دارای سیستم زنجیره بسته نمی باشد و این مواد وارد محیط زیست می شوند.

مهم است بدانید که، لیوسل از درخت تهیه شده است و بخش بزرگی از درخت در این فرآیند هدر می رود. اگر درختان برای تولید تنسل به صورت پایدار رشد نکرده باشند، تولید این محصول می تواند اثرات محیطی منفی برای محیط زیست داشته باشد و همچنین همه تولیدکنندگان تنسل نیز از روش های پایدار و زنجیره بسته پیروی نمی کنند.

برای آشنایی با پارچه لیوسل می توانید از پارچه فروشی آنلاین شهرپارچه بازدید بفرمایید

انواع چرم را بشناسید - 25 نوع مختلف از چرم

همه زیبایی و تفاوت چرم را ستایش می کنند. زرق و برق چرم وقتی در لباس اکسسوری یا دکور خانه استفاده می شود بی مانند است. دوام چرم نظیر ندارد. با گذشت زمان حتی ظاهر بهتری پیدا می کند.

خیلی از افراد چرم را می شناسند و می توانند چرم تقلبی از واقعی را تشخیص دهند.

چرم چیست و از چه ساخته شده است؟

اساساً، چرم پوست حیوانات است که پردازش شده و عملیات زیباسازی روی آن صورت گرفته است. پوست حیوان قبل از استفاده با روغن درجه یک پوشیده می شوند تا ظاهر زیبایی بیابد و دوام آن افزایش بیابد.

انواع چرم:

انواع چرم وجود دارد که ممکن شما را در هنگام خرید گیج کند. باید بدانید که ویژگی های زیر کیفیت چرم را تعیین می کند:

1. عملیات شیمایی
2. نوع پوست
3. محل برش
4. ضخامت چرم

دسته بندی چرم از نظر نوع پوست:

به غیر از گاو، پوست گوسفند، بز، اسب، خوک، آهو، کانگورو، مار، نهنگ و حتی فیل برای تهیه چرم کاربرد دارد. گاو، گوسفند، گوساله و بز رایج ترین هستند. ممکن است نام های مختلفی مثل پوست گوساله، خزندگان، گوشت گوسفند و یا کیپ را شنیده باشید. در اینجا قصد داریم که به بررسی رایج ترین ها بپردازیم.

چرم تهیه شده از پوست گاو:

این نوع چرم رایج ترین نوع چرم است و در این مورد اغلب از پوست گاو بالغ استفاده می شود. تقریباً ضخیم است ولی در عین حال نرم بوده و نسبت به فرسایش مقاوم است. از آن در تهیه بسیاری از کالاهای چرمی استفاده می شود.

پوست گوساله از پوست گاو نابالغ تهیه شده است. این پوست نرم بوده و در تهیه اکسسوری های گران استفاده می شود. این چرم از چرم گاو بالغ سبک تر،  نرمتر و لطیف تر است.

اما فرآیند دوخت آن سخت تر است. بنابراین، توصیه می شود افراد کم تجربه با پوست گاو و گوسفند شروع کنند.

چرم تهیه شده از سایر پستانداران:

پوست آهو سخت ترین چرم در بین پستانداران است. دوام بالایی دارد و در عین حال نرم و سبک بوده و کشسان است. همچنین قیمت بالایی نیز دارد. چرم گوزن نیز شبیه به چرم آهو است.

پوست گرفته شده از گوسفند و بره چرم دانه دار و باکیفیتی به شما می دهد به این نوع چرم به طور خلاصه چرم بره می گویند.

این نوع چرم بسیار انعطاف پذیر و سبک است و این چرم اغلب در کالاهایی استفاده می شود که باید شکل بگیرند مثل دستکش و همچنین در تهیه لباس هایی جذب کاربرد دارد.

پوست بوفالو بسیار سخت تر از گاو بوده و دارای دانه و طرح است. دوام بالایی نسبت به چرم گاوی دارد. بنابراین، از آن در تهیه کفش استفاده می شود.

چرم بزی یکی دیگر از چرم های محبوب است، زیرا قیمت این نوع چرم پایین است. این چرم انعطاف پذیر بوده و دوام بالایی دارد.

چرم تهیه شده از پوست خزندگان:

پوست کروکودیل، مار، لاک پشت، مارمولک همگی در تهیه چرم استفاده می شوند و همگی نشان دهنده پیچیدگی و تمایز هستند. این نوع چرم ها دارای طرح های مختلف با توجه به حیوانی که از آن تهیه شده اند می باشند.

حتی از پوست سگ نیز در تهیه چرم استفاده می شود ولی این نوع چرم منتقدانی نیز دارد.

دسته بندی چرم ها از نظر انواع:

اغلب چرم ها در بازار به دو یا سه لایه تقسیم می شوند. لایه بالایی چرم درجه یک است که دارای دانه های طبیعی است و سایرین که به آنها لایه split یا جداشده گفته می شود.

چرم های دارای دانه های کامل:

این نوع چرم بهترین چرم است و به همین دلیل گرانترین نیز می باشد. این چرم بیرونی ترین بخش پوست حیوان است، پس از انکه مو از آن جدا می شود. این نوع چرم دوام بالایی داشته و با استفاده بیشتر ظاهر بهتری می یابد. سطح این نوع چرم تحت فرآیندهای مختلف قرار گرفته است تا از لک جلوگیری شود و آن را قابل استفاده سازد.

دانه های سطحی/دانه های اصلاحی:

در این مورد سطح پوست از طریق سمباده زنی برای خروج ناخالص ها آماده می شود. این نوع چرم کیفیت چرم های دانه کامل ندارد.  این نوع چرم دارای دانه های مصنوعی اضافه شده به سطح است البته پس از آنکه پارچه مراحل آمادگی را سپری می کند.

چرم اصل:

برخی ممکن است فکر کنند که چرم اصل چرم اصل است اما اینگونه نیست.

چرم اصل نسبت به چرم دانه کامل دارای کیفیت پایین تری است؛ در حقیقت رنگ از طریق اسپری انجام شده است اما برای افراد غیرمتخصص طبیعی جلوه می کند.

دسته سوم دانه ها نیز اغلب با چرم دانه کامل اشتباه گرفته می شود. اما خریداران پس از استفاده از آن و مشاهده فرسایش متوجه اشتباه خود می شوند.

چرم جداشده:

این نوع چرم که از پوست حیوان جدا شده است ممکن است لایه میانی و یا آخری اپیدرم باشد.

این نوع چرم بسیار شکننده و ظریف است و دارای شکاف هایی است که نمی توان از آن در تهیه کالای بادوام استفاده کرد. اما فرایندهای مختلفی روی آن انجام می شود که آن را بادوام و فعال می کند. مزیت این نوع چرم قیمت پایین آن است. اغلب در تهیه مبل و رومبلی استفاده می شود.

چرم به هم پیوسته:

همانطور که از نامش مشخص است این نوع چرم از اتصال چرم حاصل می شود. همچنین به این چرم چرم احیایی نیز گفته می شود و در مبل سازی کاربرد فراوانی دارد.

قطعات تکه شده از چرم که غیرقابل استفاده هستند به یکدیگر وصل شده تا برای تولید محصولات چرمی مورد استفاده قرار بگیرد. اساساً شبیه چرم است اما می توان گفت درحقیقت چرم نیست. این نوع چرم نمی تواند انتظارات شما از یک چرم خوب و اصل را برآورده کند. اما ظاهر آن شبیه به چرم است و قیمت پایینی دارد و بسیاری آن را برای تهیه اکسسوری های مبل و غیره استفاده می کنند.

برای افراد معمولی، یافتن تفاوت بین چرم خوب و چرم به هم به هم پیوسته دشوار است. فقط پس از استفاده می توانید تفاوت آن را بدانید. واضح است که محصولات چرمی دوام بالاتری نسبت به چرم به هم پیوسته دارند. حقیقت دیگر در مورد این نوع چرم این است که پس از استفاده برخلاف چرم واقعی ظاهر خود را از دست می دهد.

بنابراین، اگر لباس چرمی خریدید و مشاهده کردید که بسیار سریع شروع به فرسایش کرد باید اطمینان داشته باشید که چرم خریداری شده در این گروه قرار داشته است.

دسته بندی چرم ها براساس اهداف:

• چرم رومبلی

چرم هایی که در تهیه رومبلی استفاده می شوند که اغلب چرم گاوی هستند.

• چرم تسمه

چرم های بسیار سنگین که به صورت گیاهی دباغی شده اند و اغلب برای تهیه رومبلی و تسمه به کار می روند.

• چرم چارموز

این نوع چرم نرم و انعطاف پذیر است و از گوسفند و یا بره تهیه شده است.

• چرم زین:

این نوع چرم به صورت گیاهی دباغی شده است و انعطاف پذیر است و اغلب از پوست گاو تهیه می شود و دارای تناژ طبیعی است. این نوع چرم در یراق آلات کاربرد دارد.

• چرم آستری

انواع مختلفی از چرم (گوسفندی، گاوی، بزی و غیره) در این مورد استفاده می شود که در تهیه آستری کیف و صحافی کاربرد دارد.

گروه بندی چرم براساس مراحل دباغی:

چرم خام چرمی است که هنوز دباغی نشده است. براین اساس چرم به گروههای زیر تقسیم می شود:

• چرم دباغی گیاهی
• چرم دباغی مغزی
• چرم دباغی کروم
• چرم دباغی مصنوعی

چرم دباغی گیاهی:

این چرم با روش های سنتی و از طریق تانن های موجود در گیاهان و میوه دباغی می شود. این نوع چرم بسیار نرم و انعطاف پذیر است. اما در برابر آب مقاومت ندارد و در تماس با آب آسیب می بیند. این نوع چرم کیفیت بالایی داشته و بسیار گران است. به این نوع چرم چرم دباغی بلوط نیز گفته می شود.

چرم دباغی کروم:

این چرم با استفاده از مواد شیمایی دباغی می شود. این نوع چرم در تهیه دکوری های منزل مثل کاور مبل استفاده می شود.

 چرم دباغی مغز حیوانات:

این چرم را به این دلیل بدین نام می شناسند که از حیوانات مرده برای دباغی استفاده شده است. این فرآیند چرم حاصل را نرم و قابل شستشو می کند.

چرم دباغی مصنوعی:

این چرم از فرآیندی تهیه می شود که از پلیمرهای معطر در تهیه آن استفاده شده است.

دسته بندی چرم ها بر اساس فرآیند:

• چرم آنیلین

این نوع چرم که دارای دانه های طبیعی است با رنگ های حلال که شفاف هستند رنگ می شوند. می توانید در این روش چرم طبیعی را مشاهده کنید. این نوع چرم بسیارنرم بوده و راحتی و انعطاف بالایی دارد.

در برخی موارد چرم آنیلین تحت فرآیندهای دیگر مثل روغن یا واکس نیز قرار می گیرند.

این چرم آب و بسیاری از مواد را جذب می کند و بنابراین به لک گرفتن مستعد است. به این نوع چرم چرم پوسته دار می گویند.

• چرم نوباک

چرم آنیلین که دارای سطح برس خورده یا براق است، به این نوع چرم چرم سنگشور نیز گفته می شود. ساختار این نوع چرم شبیه مخمل یا میز بیلیارد است. این چرم بسیار نرم و حساس است و در برابر آب صدمه می بینید.

• چرم شبه آنیلین

این نوع چرم دارای پوشش سبک روی آن است. این پوشش از نفوذ لک به داخل آن جلوگیری می کند بدون اینکه به دانه ها آسیب بزند. به همین آب را بسادگی جذب نمی کند. این نوع چرم اگرچه نرم است اما به نرمی آلینین نیست.

• چرم رنگ شده

این نوع چرم اغلب چرم دباغی با کروم است و سپس یک لایه ضخیم به آن داده می شود که دانه ها را می پوشاند. به این چرم چرم رنگرزی شده یا حفاظت شده نیز می گویند.

این نوع چرم نرم نیست زیرا دارای پوشش سنگین از رنگ می باشد اما بادوام ترین نیز می باشد. سطح بالایی سمباده خورده تا ناخالصی از آن جدا شود و دانه های مصنوعی به آن اضافه شده است، سپس رنگ می شود. یعنی امکان جذب آب و لک وجود نداشته، خراش و رنگ رفتگی در آن بوجود نخواهد آمد.

در برخی موارد دو لایه پوشش رنگ اعمال می شود و سپس پرداخت می شود تا ظاهر جذابی بیابد. از این نوع چرم در تهیه کفش استفاده می شود.

• چرم بایکست:

چرم بایکست دارای ظاهر لمینت شده است و براق است. اینطور بنظر می رسد که یک لایه شیشه ای سطح آن را پوشانده است. این فرآیند بدلیل افزایش قدرت انجام می شود.

لمینت کردن معمولاً بر روی چرم های نازک انجام می شود. برای استفاده مداوم و سنگین این نوع چرم انتخاب مناسبی است زیرا دارای پوشش حفاظتی است. اما این نوع چرم ظاهر چرم طبیعی را ندارد.

 برای استفاده در منزل بسیار رایج است، زیرا سطح براقی دارد. اما در تهیه کاپشن یا کیف  ممکن است انتخاب مناسبی به نظر نرسد.

• چرم نپا

این چرم بسیار نرم بوده و از پوست تکه نشده گوسفند، بره و غیره تهیه می شود. برای تهیه لباس و دستکش به طور گسترده استفاده می شود.

دسته بندی چرم ها براساس سطح آن:

• جیر

جیر ماده ای است که از لایه زیرین پوست حیواناتی مثل گوسفند و بز و سایر حیوانات مشابه تهیه شده است. پوست های گوشت مورد سمباده زنی قرار می گیرد تا ظاهری نرم و مخملی بگیرد. نتیجه آن ایجاد متریالی زیبا و نرم است که دوام بالایی دارد.

• چرم آنتیک

این نوع چرم به روش های مختلف مورد پرداخت قرار می گیرد تا یک ساختار زیبا ایجاد شود. در نمونه های دستی یک ظاهر ابریشمی دارای چروک های بسیار را شاهد هستیم-جلای مورد نظر را با استفاده از آن بدست می آورید. چرم Pull up دارای یک پوشش ابریشمی است که انعطاف پذیر است و ظاهر آنتیکی دارد.

• چرم براق:

در چرم براق یک ظاهر پولیش خورده داریم. چرم پتنت نوعی چرم است که دارای ظاهر بسیار براقی است.

• چرم مرواریدی

این نوع چرم دارای فرآیندی است که یک ماده پلاستیکی روی سطح آن وجود دارد.

• چرم برجسته

در این چرم طرح هایی روی چرم ایجاد می شود. برخی مواقع طرح دانه مثل طرح کروکودیل روی چرم های ارزان انجام می شود.

آشنایی با پارچه ایکانیل (Econyl)

ایکانیل جایگزینی برای نایلون است که از مواد دورریز تهیه شده است. معمولاً، نایلون دارای اثرات محیطی بسیار منفی است، اما ایکانیل با استفاده از مواد بازیافتی به دنبال کاهش این خطرات است.

تاریخچه ایکانیل:

ایکانیل نشان تجاری یک شرکت پلاستیک ایتالیایی به نام Aquafil است. این شرکت دارای محصولات متنوع دیگری می باشد، اما بیشتر به دلیل تولید این محصول به شهرت رسید. این شرکت برای جلوگیری از اثرات زیانبار الیاف مصنوعی جایگزینی برای نایلون تولید کرد.

پشه بند یکی از رایج ترین کاربردهای نایلون است و این الیاف در فعالیت های دریایی نیز کاربرد دارد. بعلاوه، بخش عمده ای از مواد زائد حاصل از نایلون وارد اقیانوس می شود. زباله های نایلون که زیست تخریب پذیر نیستند به آبزیان آسیب وارد می کنند و به تدریج تلی از پلاستیک ایجاد می کنند.

اگرچه، تقاضای مصرف کنندگان برای نایلون بدون کم و کاستی ادامه داشته است. به همین دلیل، Aquafil، متوجه پتانسیل مواد زائد دریا شد. این شرکت در سال 2010 و 2011، به فکر تولید جایگزین پایدار نایلون با استفاده از نایلون بازیافتی افتاد. این ماده در اواخر سال 2011 وارد بازار شد.

تاریخچه نایلون:

نایلون در ابتدا توسط شرکت DuPont آمریکایی در اوایل سال 1920 تولید شد، اما تا شروع جنگ جهانی دوم به تولید انبوه نرسید. در طول جنگ، متریال مورد نیاز برای چتر نجات و موارد مشابه کمیاب شد و تولیدکنندگان داخلی به دنبال جایگزین های مصنوعی برای ابریشم، نخ و سایر پاچه های طبیعی افتادند. تا سال 1945، نایلون و دیگر منسوجات مصنوعی بیش از 25 درصد بازار منسوجات را در بازار آمریکا در دست گرفتند.

پس از جنگ، نایلون بسیار محبوب شد و به عنوان جایگزینی برای جوراب و محصولاتی که کشسانی و دوام در آن اهمیت داشت استفاده شد. اگرچه، با گذشت زمان، مصرف کنندگان فهمیدند که هیاهوی ایجاد شده توسط نایلون بی اساس است؛ جدای از دوام بیش از حد آن، نایلون زود پاره می شد و اشتعال پذیر بود. نمونه های اولیه نایلون با حرارت بسیار کم به سرعت ذوب می شدند.

با تولد جنش های محیط زیستی در سال 1970، مخالفت مردم با پارچه های مصنوعی به حداکثر خود رسید. با این دیدگاه منفی مصرف کنندگان، از اقبال به پارچه های مصنوعی کاسته شد، مصرف کنندگان از پارچه های مصنوعی ناامید بودند که در نهایت منجر به توسعه ایکانیل شد.

ویژگی های ایکانیل:

از آنجائیکه ایکانیل به نایلون 6 شباهت دارد، تمام ویژ گی های نایلون معمولی را دارد. این پارچه کشسان است، تا حدودی سخت است و امکان تبدیل آن به لباس هایی که با تراکم بالا بافته شده اند و پارچه های صنعتی وجود دارد.

از آنجائیکه مهم ترین ویژگی مطلوب ایکانیل کشسانی آن است، مصرف کنندگان به دوام و عایق گرما بودن آن اهمیت نمی دهند. لازم است بدانید که، نایلون و ایکانیل در حالت خام کشسان نیستند و پس از بافت این قابلیت را می یایند.

درنتیجه، سختی ذاتی ایکانیل آن را برای کاربردهایی غیر از پوشاک مناسب می کند. اگرچه، این پارچه به شدت اشتعال زا است و در صورت آتش گرفتن ذوب می شود، که ریسک صدمات را افزایش می دهد. ایکانیل جاذب آب نیست و در صورت شستشو با آب بسیار گرم ذوب می شود.

مراحل تولید پارچه ایکانیل:

Aquafil مراحل تولید این پارچه را توضیح نداده است. تنها اطلاعات در دسترس اطلاعات کلی در مورد جمع آوری پسماند نایلون، تجزیه آن و تبدیل آن به نخ نایلون است.

از آنجائیکه این فرآیند شامل تولید پلیمر نایلون است، احتیاجی به سوخت فسیلی ندارد. اگرچه، این حقیقت که تجزیه بخشی از ایکانیل است نشان می دهد که فرآیندهای شیمیایی برای شکستن ساختار پلیمر نایلون و تبدیل آن به مونومر مورد نیاز است.

ظاهراً این فرآیند به منظور جدا کردن ناخالصی ها انجام می شود و مشخص نیست که آیا تولید ایکانیل شامل واکنش اسید دو آمینه با اسید چرب است یا نه؟ زیرا در تولید نایلون معمولی از چنین واکنشی استفاده می شود. احتمال دارد، اجزای نایلون بازیافتی به صورت مواد مذاب تبدیل شوند، از اسپینر عبور داده شوند، نازک شده و به دور بوبین پیچیده شوند.

از این مرحله، الیاف ایکانیل را می توان به نخ تبدیل کرد، سپس با مواد شیمیایی ترکیب می شوند و تحت فرآیند رنگرزی قرار می گیرند. سپس، آماده تبدیل به پارچه خواهند بود.

کاربردهای پارچه ایکانیل:

پارچه ایکانیل به طور مساوی در صنعت و پوشاک مورد استفاده قرار می گیرد. رایج ترین کاربرد صنعتی ایکانیل در کفپوش است، اما این پارچه برای تهیه طناب و دیگر موارد محصولات صنعتی که با نایلون ساخته می شود نیز می تواند کاربرد داشته باشد. این پارچه به دلیل استفاده در لباس های شنای جذاب زنانه و مردانه اخیراً بیشتر مورد توجه قرار گرفته است. بسیاری از تولیدکنندگان لباس شنای جوانان حال به این پارچه برای تهیه محصول خود روی آورده اند.

این پارچه در تهیه لباس های ورزشی نیز کاربرد دارد. برای مثال، شلوارک دو، لباس دوچرخه سواری و سایر لباس های ورزشی چسبان به طور عمده با ایکانیل ساخته می شوند.

کشورهای تولیدکننده ایکانیل:

Aquafil هنوز در مورد مکان تولید محصول خود توضیحی نداده است. این شرکت دارای شعب مختلف در ایتالیا و سایر کشورها است و این طور به نظر می رسد که ایکانیل در یکی از این مراکز تولید می شود.

مشخص است که، یکی از شعب برای تولید پارچه ایکانیل درنظر گرفته شده است. شعبه واقع در اسلونی شهر لیوبلیانا در سال 2011 افتتاح شد و درحالیکه هیچ داده ای در دست نیست اما می توان حدس زد که در این شعبه تولید می شود.

Aquafil همچنین در شهرهای Rayong تایلند، Varallo Pombia در ایتالیا، Cartersville در جورجیا و Jiaxing در چین شعباتی دارد. از آنجائیکه ایکانیل یکی از محصولات محبوب این شرکت است می توان به این نتیجه رسید که تولید آن در یک یا چند مورد از این مراکز جدید نیز صورت بگیرد.

قیمت پارچه ایکانیل:

اطلاعاتی در مورد قیمت ایکانیل در دسترس نیست. این ماده در حجم های بزرگ توسط شرکت Aquafil  در دسترس قرار می گیرد، که تخمین قیمت را مشکل می کند. اگرچه، مدیر ارشد Aquafil، Giulio Bonazzi، در مورد اهمیت قیمت گذاری ایکانیل گفت:

" قیمت بخش بسیار مهمی است. می شود یک کار درست انجام داد، اما من معتقد هستم پایداری چیزی فراتر از انجام درست کار، یا ایجاد یک محیط کاری خوب برای کارگران است. اولین قانون برای بقاء پایداری سودآوری است، زیرا تا وقتی سودآور نباشید، دیر یا زود از بیزینس خارج می شوید و درست است که آسیبی به محیط زیست نمی ذنید ولی اصلاً وجود ندارید."

براساس نظر آقای Bonazzi، قیمت گذاری ایکانیل برای بیزینس مدل Aquafil بسیار مهم است. درنتیجه، منطقی است که انتظار داشته باشیم که قیمت آن مشابه نایلون نباشد. حتی اگر قیمت این محصول پایدار بیشتر از نایلون باشد با افزایش محبوبیت این شرکت قابل قبول خواهد بود.

انواع مختلف پارچه اسکانیل:

در حال حاضر، Aquafil دو نوع ایکانیل تولید می کند:

• الیاف ایکانیل کفپوش:

درحالیکه الیاف منسوجات ایکانیل در صنعت منسوجات شهرت دارد، بسیاری از مصرف کنندگانی که دغدغه محیط زیستی دارند نمی دانند این پارچه در صنعت کفپوش هم حرفی برای گفتن دارد. Aquafil با بسیاری از تولیدکنندگان کفپوش در جهان همکاری می کند و از این طریق ایکانیل به سرعت جایگزین نایلون معمولی می شود.

• الیاف ایکانیل منسوجات:

نخ نایلون 6 که در تهیه الیاف منسوجات ایکانیل استفاده می شود شبیه به نخ استفاده شده در تهیه کفپوش ایکانیل است، اما الیاف منسوجات این شرکت نرمتر است. مثل نایلون معمولی، این الیاف را می توان رنگ کرد و آن را با مواد خاصی برای مقاومت در برابر آتش ترکیب کرد.

اثرات زیست محیطی ایکانیل:

فواید محیط زیستی ایکانیل مورد بحث است. درحالیکه واضح است که این پارچه بازیافتی نسبت به نایلون معمولی اثرات محیطی کمتری دارد، تمام مشکلات محیطی را حل نمی کند زیرا این پارچه به طور کلی یک پارچه آلاینده است.

عکس 9

تولید:

اجازه دهید به بررسی مشکلات زیست محیطی که ایکانیل حل می کند بپردازیم. تولید این محصول شامل جمع آوری زباله هایی است که در غیر این صورت برای قرن ها در طبیعت باقی می ماندند و تبدیل آنها به مواد کاربردی است. بدین منظور نایلون از زمین و اقیانوس جمع آوری می شود و منجر به کاهش آلودگی های میکروفایوری در ذخایر آب می شود.

ایکانیل همچنین مشکل تولید نایلون جدید را حل می کند. بزرگترین بخش نایلون معمولی هگزامتیلن دی آمین است، که یک سوخت فسیلی برگرفته از مشتقات نفتی است. فعالان محیط زیست از اثرات زیانبار محصولات ساخته شده از مواد نفتی بسیار نگران هستند، اما پارچه های تهیه شده از نفت، مثل نایلون به نوعی دیگر به محیط زیست آسیب وارد می کنند.

بدست آوردن نفت و زغال به اکوسیستم آسیب وارد می کند و فرآیند پالایش سوخت های فسیلی انواع مختلفی از مواد سمی را وارد محیط زیست می کنند. بعلاوه، فرآیند استفاده شده در هگزامتیلن دی آمین و تولید نایلون نیز منجر به ورود هر چه بیشتر مواد سمی به محیط زیست می شود این مواد به ندرت به طور صحیح دفن می شوند.

با استفاده از متریال های بازیافتی، تولید ایکانیل اثرات زیانبار تولید نایلون را نخواهد داشت. اکرچه مثل نایلون اغلب رنگ می شود و بیشتر رنگ های پوشاک سمی بوده و برای انسان و محیط زیست خطرناک هستند.

زیست تخریب پذیری:

درواقع مشکلی که ایکانیل حل نمی کند زیست تخریب پذیری نایلون است.  مثل سایر پارچه های حاصل از مشتقات نفتی، ایکانیل زیست تخریب پذیر نیست و ماهیت بازیافتی این پارچه این مشکل را رفع نمی کند. مشابه نایلون، ایکانیل رها شده در طبیعت منجر به بحران ریزذرات که به سرعت منجر به کاهش محصولات کشاورزی و آب آشامیدنی در سراسر جهان می شود.

درحالیکه پارچه های طبیعی، مثل نخ و پشم زیست تخریب پذیر هستند و طی چند سال در محیط تجزیه می شود. دانشمندان هنوز نتوانسته اند تشخیص دهند چه سال زمان برای تجزیه الیاف منصوعی در طبیعت نیاز است. اما تخمین می زنند بین 100 تا 1000 سال زمان لازم باشد. در واقع مدت ها پس از آنکه انسان دست از تولید الیاف مصنوعی بردارد، این مواد در اکوسیستم باقی می مانند و منجر به بحران اکولوژی می شوند.

سمی:

تولید نایلون بسیار سمی است. درحالیکه می توان نوعی نایلون تولید کرد که برای سلامتی کارگران مضر نباشد، اغلب تولید نایلون در کشورهای جهان سوم انجام می شود که در آنجا قوانین حمایت از کارکنان رعایت نمی شود و کارگران کمترین حقوق را دریافت می کنند.

اطلاعات موجود در وب سایت ایکانیل بسیار گنگ است. براساس تولیدکنندگان این ماده تحت یک فرآیند پالایش و تولیدمجدد قرار می گیرد، که به نظر می رسد که نایلون ذوب می شود و به صورت الیاف تبدیل می شود. مشخص نیست که آیا این فرآیند پسماندی دارد یا نه؟

سخن پایانی:

تولیدکننده ایکانیل محصول خود را جزئی از چرخه تجدیدپذیر معرفی می کند. Aquafil اعلام کرده است که تولید این پارچه، از نایلون های پسماند آغاز می شود، به الیاف نایلون تبدیل می شود، الیاف به منسوجات تبدیل می شوند و دوباره این مواد بازیافت می شوند.

اگرچه، منطقی نیست که فرض کنیم که تولیدکنندگان ایکانیل بتوانند تمام محصولات خود را در آینده پیدا کرده و آن را بازیافت کنند. درواقع، بخش کوچکی از نایلون در جهان صرف تولید این پارچه می شود و ایکانیل سپس دور ریخته می شود.

رهاسازی ایکانیل نیز مثل نایلون معمولی برای طبیعت مخاطره آفرین است. تنها تفاوت این است که ایکانیل بخش کوچکی از پسماند نایلون جهانی را به الیاف جدید تبدیل می کند. تا زمانیکه تولید نایلون از ایکانیل بیشتر باشد اثرات مثبت ایکانیل ناچیز خواهد بود

پارچه فروشی آنلاین شهرپارچه به شما انواع پارچه اکونیل را عرضه می دارد

آشنایی با پارچه جیر و انواع مختلف جیر

جیر یک نوع چرم است که می تواند از پوست هر حیوانی که در تهیه چرم معمولی به کار برده می شود تهیه شود. تفاوت عمده بین جیر و چرم این است که جیر از لایه داخلی پوست حیوان تهیه می شود در صورتی که چرم از لایه بیرونی تهیه می شود.

لایه داخلی پوست حیوان بسیار نرمتر از لایه بیرونی است، اما دوام کمتری داشته و نسبت به لکه مقاوم نیست. درنتیجه، جیر اغلب به عنوان یک پارچه لاکچری شناخته می شود، با اینکه دارای دوام چرم معمولی نیست، بسیار نرمتر است و می توان آن را در تماس مستقیم با پوست قرار داد.

درمقایسه با چرم معمولی، جیر نفوذپذیرتر است یعنی مزیت ضدآبی چرم را ندارد. درنتیجه، بهتر است لباس های جیر را در موقعی که هوا نامناسب است پوشیده نشود.

درحالیکه چرم ها غالباً از پوست گاو تهیه می شوند، جیر از پوست گوسفند تهیه می شود. اگرچه پوست سایر حیوانات مثل گوساله، بز و آهو نیز در تولید این پارچه کاربرد دارند.

برای کاهش صدمات حیوانی تولیدکنندگان چرم و مقابله با اثرات منفی جیر، تولیدکنندگان پارچه انواع مختلفی جیر مصنوعی را نیز تولید کرده اند. درحالیکه جیرهای مصنوعی تمام ویژگی های جیر طبیعی را ندارند، اما قیمت پایین تری داشته و با دوامتر از نوع طبیعی آن هستند.

تاریخچه جیر:

واژه جیر از ریشه عبارت فرانسوی "gants de Suede" است که به معنای دستکش های سوئدی است. در دوره رمانتیک در فرانسه، واردات چرم سوئدی در بین اشراف بسیار محبوب شد. به جای استفاده از لایه خارجی سخت، صنعتگران چرم سوئدی راهی برای استفاده از قسمت نرم درونی پوست حیوانات یافتند که از آن در تهیه دستکش های نرم زنانه استفاده می کردند.

درحالیکه کاربرد جیر برای دهه ها محدود به تهیه دستکش بود، صنعتگران در سوئد و سراسر اروپا متوجه پتانسیل جیر علاوه بر تهیه دستکش شدند. تولید جیر سپس به تولید جلیقه، کفش، کیف و دیگر محصولات گسترش یافت.

توید جیر یک اتفاق نو در تاریخ است، اما انسان ها از مدت ها پیش از پوست حیوانات برای ساخت لباس و اکسسوری استفاده می کردند. شواهد ماقبل تاریخ نشان می دهد که در دوران نوسنگی افراد از پوست حیوانات به عنوان منبع اصلی برای تولید منسوجات استفاده می کردند و استفاده از پوست و چرم تاکنون ادامه یافته است. تفاوت اصلی چرم امروزی و نمونه ماقبل تاریخی تنوع محصولات چرمی و توانایی تکنیکی برای تولید متریال های چرم مدرن است.

ویژگی های جیر:

جیر دارای سطح پرزمانندی است که به آن napped نیز گفته می شود. درحالیکه اغلب انواع چرم نرم هستند، جیر تشابهات بیشتری با نخ و دیگر پارچه های گیاهی دارد تا اینکه شبیه پوست حیوان باشد. در ظاهر، جیر مات و چرم براق است و درحالیکه چرم معمولی ضدآب است، جیر بسیار نفوذپذیر است و به سرعت لکه دار می شود.

برخلاف چرم معمولی، که تقریباً ضخیم است، جیر نازک است که آن را در تهیه کالاهای ظریفتر مناسب می کند. جیر به سختی تمیز می شود، ماشین لباسشویی به آن آسیب می زند، از آنجائیکه جیر سریع کثیف می شود باید به طور حرفه ای و مرتب تمیز شود.

مراحل تهیه پارچه جیر:

 

مراحل تولید جیر با کشتار دام آغاز می شود. سپس، پوست حیوان جدا می شود و خشک می شود. سپس یک ماده طبیعی به نام آهک برای جداکردن قسمت های مویی از پوست استفاده می شود. سپس، پوست در یک آنزیم طبیعی به نام تانن قرار می گیرد، که پوست پنهان را ظاهر می کند و رسماً آن را به چرم تبدیل می کند.

بدون استفاده از تانن، پوست پنهان برای تولید چرم مثل سایر محصولات حیوانی پنهان باقی می ماند و طی زمان تجزیه می شود. تانن از این فرآیند پیشگیری می کند و به این مرحله تنینیگ نیز گفته می شود.

خاتمه چرم:

در این مرحله، چرمی که برای تولید جیر استفاده می شود در مرحله پایانی قرار می گیرد. برای تبدیل شدن به جیر، چندین مرحله دیگر ضروری است.

در درجه اول، ترکیبی از نمک، روغن و دیگر اجزای طبیعی به چرم اضافه می شود. این مرحله منجر به افزایش دوام چرم می شود و برخی از تولیدکنندگان چرم ممکن است از مواد مصنوعی برای افزایش بیشتر دوام استفاده کنند.

برای تبدیل این چرم به جیر، چرم نازک و شکافته می شود، که منجر به ظهور لایه مویی در قسمت بیرونی می شود که مطلوبیت چرم را افزایش می دهد. در نهایت، یک فرآیند ویژه اجرا می شود تا پارچه نهایی نرم و استفاده از آن راحت شود.

مرحله پایانی:

در این مرحله، پارچه جیر آماده تبدیل شدن به لباس، اکسسوری یا کفش است. برخی از تولیدکنندگان ممکن است جیر را رنگ کنند قبل از آن که آن را تبدیل به اکسسوری و لباس کنند.

برخلاف چرم معمولی، که رنگرزی آن سخت است، می توان جیر مصنوعی را به خوبی با رنگ های طبیعی و مصنوعی رنگ کرد. پس از رنگرزی، جیر به صورت یارد فروخته می شود و سپس قابل برش و دوختن و تبدیل شدن به محصول نهایی را دارد. در برخی موارد فرآیندی روی جیر انجام می شود تا آن را ضدآب کنند.

کاربردهای جیر:

پارچه جیر در لباس ها و اکسسوری های مختلفی کاربرد دارد. از آنجائیکه این پارچه بسیار ظریف است، کاربرد صنعتی ندارد.

جیر در تولید کفش بسیار معروف است. پارچه جیر درحالت طبیعی به رنگ قهوه ای روشن یا طوسی است، ولی طی فرآیند رنگرزی مختلف می توان آن را به رنگ های مختلفی تبدیل کرد.

از آنجائیکه جیر ضدآب نیست می توان از آن برای تهیه کفش های مجلسی استفاده کرد. به این دلیل که تمیز کردن کفش های جیر زمانبر است بسیاری از علاقه مندان به این نوع کفش نمونه های مصنوعی آن را ترجیح می دهند، این نوع از کفش ها به نگهداری کمتری نیاز دارند.

علاوه بر کفش، جیر در تهیه جلیقه و سایر لباس های بیرونی کاربرد دارد؛ از آنجائیکه کفش جیر زود خیس و لکه دار می شود استفاده از آن در شرایط بارانی توصیه نمی شود.

بعلاوه، جیر در تهیه کیف دستی نیز کاربرد دارد. نرمی و ساختار خاص این پارچه آن را برای استفاده در کیف مطلوب می کند ولی کیف دستی های جیر به منظور استفاده روزانه طراحی نشده اند. استفاده محدود منجر به حفظ کیفیت این محصول می شود.

در برخی موارد، جیر هنوز هم برای تهیه دستکش استفاده می شود، اما سایر متریال ها با داشتن ویژگی های مطلوبتر جای جیر را گرفته اند. دیگر کاربردهای جیر شامل لایه داخلی جلیقه، کمربند، کلاه و کاور صندلی اتومبیل است. اگرچه، نمونه های جیر مصنوعی از مطلوبیت بیشتری در تهیه کاور صندلی اتومبیل برخوردار هستند زیرا دوام بالاتری داشته و ضدلک هستند.

کشورهای تولیدکننده جیر:

چین بزرگترین تولیدکننده محصولات چرمی است، ممکن است این گونه برداشت شود که این غول تولید منسوجات بزرگترین تولیدکننده جیر نیز می باشد. اگرچه، برخی از منابع نشان می دهد که اروپا بزرگترین تولیدکننده جیر است.

در هر صورت، چین بزرگترین بازار منسوجات در جهان را دارد و دیگر بازارهای نوظهور در جنوب شرق آسیا و جنوب آمریکا متقاضیان اصلی پارچه جین هستند. درحالیکه نمونه های مصنوعی نیز در حجم گسترده تولید می شوند، ویژگی های بی نظیر این پارچه منجر به دوام تولید آن خواهد شد.

قیمت پارچه جیر:

قیمت پارچه جیر به ازای هر یارد بستگی به کیفیت و ابزارهای تولید آن دارد. اگرچه، به طور کلی قیمت جیر طبیعی بین 30 تا 40 دلار به ازای هر یارد است.

انواع مصنوعی پارچه جیر ارازنتر از نوع طبیعی آن هستند، که عامل اصلی افزایش محبوبیت آن نیز می باشد. بسیاری از انواع جیر مصنوعی قیمتی معادل با 8 تا 12 دلار به ازای هر یارد دارند، که جایگزین های جیر مثل آلتراسوید و آلکانترا را برای تهیه لباس های کوچک و اکسسوری ها در دسترس تولیدکنندگان قرار می دهد بدون آنکه نیاز به هزینه نیروی انسانی بالایی داشته باشند.

انواع مختلف پارچه جیر:

درحالیکه تنها یک نوع جیر واقعی وجود دارد، اما جایگزین های دیگری برای آن در دسترس است.

• جیر:

درحالیکه در بازار جایگزین های زیادی برای پارچه جیر وجود دارد، فقط نوع طبیعی تهیه شده از پوست حیوانات پارچه جیر واقعی است.

• Ultrasuede:

آلتراسوید یکی از اولین جایگزین های پارچه جیر در بازار بود. در سال 1970 توسط دانشمند ژاپنی به نام Miyoshi Okamoto توسعه داده شد، اغلب انواع آلتراسوید از 80 درصد میکروفایبر پلی استر و 20 درصد پلاستیک پلییورتان تهیه شده است. برخلاف جیر حیوانی، آلتراسوید را می توان در ماشین لباسشویی شست و در خشک کن خشک کرد.

• Alcantara:

آلکانتارا یکی دیگر از نام های تجاری برای اشاره به التراسوید است. این پارچه یک پروژه مشترک بین شرکت Toray ژاپن و شرکت ایتالیایی Alcantara بود. این پارچه همان آلتراسوید است و مثل پارچه های مصنوعی، آلکانتارا را می توان در ماشین لباسشویی شست. درحالیکه التراسوید علاوه بر پوشاک دارای مصارف صنعتی نیزمی باشد، آلکانتارا در تهیه کاور داخلی اتومبیل کاربرد دارد.

• ابریشم جیر:

امکان ترکیب ابریشم با یک فرآیند شیمیایی که آن را شبیه به جیر کند وجود دارد. ابریشم جیر تمام  مزایای ابریشم را دارد و برخلاف جیر معمولی امکان شستشو با ماشین در مورد آن وجود دارد.

• نخ جیر:

مثل ابریشم جیر، ابریشم نخ در برابر فرآیندهای شیمیایی قرار می گیرد که منجر به سخت شدن لایه بیرونی می شود که مشابه جیر است. این نوع از پارچه قابل شستشو با ماشین است.

اثرات محیطی پارچه جیر:

پارچه جیر اثرات زیست محیطی ناچیزی دارد. از آنجائیکه این پارچه از الیاف حیوانی تهیه شده است، زیست تخریب پذیر است، یعنی پارچه جیر در زمین اندوخته نشده و منجر به تشدید بحران میکروفایور نخواهد شد.

اگرچه، فعالان حقوق حیوانات و واحدهای مشابه نگرانی هایی در مورد رفتار با حیوانات در هنگام تهیه پارچه جیر هستند. نگرانی آنها مربوط به این است که حیوانات باید کشته شوند تا چرم تهیه شود. در برخی موارد، دیگر بخش های بدن حیوان نیز مورد استفاده قرار می گیرد، اما در برخی موارد نادر بقایای حیوان دور ریخته می شود که هدررفت بزرگی است.

تولید حیوان به منظور بهره برداری از پوست فقط زمانی پایدار است که از کل بدن حیوان استفاده شود. حیواناتی که برای تهیه چرم تولید می شوند مثل گوسفند، گاو و بز حجم زیادی آب و غذا مصرف کرده اند و پرورش حیوانات بزرگ اثرات مخربی بر خاک و محیط زیست وارد می کند، البته اگر تکنیک های صحیحی به کار گرفته نشود.

جدای از نگرانی های محیط زیستی و اخلاقی، تولید چرم مثل جیر یکی از کم خطرترین نوع الیاف است. تولید الیاف گیاهی به طور کلی نیاز به استفاده از مقدار زیادی سموم و آفت کش دارد و تولید الیاف مصنوعی نیاز به استفاده از سوخت فسیلی دارد و این الیاف زیست تخریب پذیر نیستند.

از آنجائیکه پارچه های تهیه شده از حیوانات مثل جیر تجدیدپذیر و زیست تخریب پذیر هستند، اثرات زیست محیطی کمی دارند البته تا زمانیکه پرورش آنها اصولی باشد. تولید جیر به طور طبیعی آلایندگی ندارد اما تولیدکنندگان این پارچه باید از تکنیک های ارگانیک استفاده کنند تا اثرات منفی را به حداقل برسانند.

برای آشنایی با انواع پارچه جیر می توانید از پارچه فروشی آنلاین شهرپارچه دیدن بفرمایید