پارچه تور و انواع آن - 20 مدل پارچه تور را بشناسید

می توانید تصور کنید که پارچه تور که پر از نقوش پیچیده و زیبا است، تماماً با دست تهیه می شود. تور های زیبا این میزان کار را جبران می کند. اما امروزه تقریباً تمام تور ها توسط دستگاه تولید می شوند. این کار باعث شده قیمت آن کاهش بیابد. پارچه تور کاربردهای فراوانی دارد و از لباس عروسی گرفته تا تهیه پیرآهن استفاده می شود.

انواع مختلفی از پارچه تور در بازار موجود است. تور های سوزنی دسته بندی اصلی را تشکیل می دهند که تور ها براساس نحوه ساخت در یکی از آنها قرار می گیرند. تور سوزنی از یک نخ تشکیل شده است که دور خود پیچیده می شود و در بسیاری از دوخت های جادکمه ای کاربرد دارد.

مهم ترین تور ها عبارتند از:

سراسری یا تور گلدوزی:

این نوع از تور دارای گلدوزی زیبا بر روی پارچه مش است. طرح گل روی کل پارچه پخش شده است.

تور شانتلی:

این تور زیبا و ظریف دارای طرح گل است که با نخ های ابریشمی روی پارچه دوخته شده است. رنگ نخ ابریشم اغلب مشکی است اما امروزه رنگ های دیگر نیز استفاده می شود.

پارچه تور یا مش که کار روی آن انجام می شود بسیار ظریف است که باعث می شود طرح بیشتر به چشم بیاید. گلدوزی جداگانه انجام نمی شود بلکه همراه با تهیه تور انجام می شود. کنگره های لبه این پارچه زیبایی خاصی به پارچه ها می دهد. می توانید این پارچه را از طرح دالبری لبه هایش تشخیص دهید.

تور شانتلی که دارای لبه های هر دو طرف دالبر است را تور گالون می نامند.

تور فرانسوی یا آلنکون:

این پارچه تور بسیار زیبا است که دارای پارچه پس زمینه توری است و دارای نقوش برجسته می باشد و مروارید و ریسمان های تزیینی روی آن گلدوزی شده است. نقوش در این پارچه با ابریشم ضخیم تر به نام کوردانت دوخته می شوند، این کار یک ظاهر برجسته روی پارچه ایجاد می کند و به آن بعد می دهد.

می توانید نمونه های زیبای فرانسوی یا انواع تقلبی این پارچه تور را مشاهده کنید که ممکن تشخیص برای شما دشوار باشد. یک راه برای شناسایی نمونه اصل این است که به ظرافت حاشیه ها نخ در لبه دالبرها نگاه کنید. نمونه واقعی دارای عرض 36 اینچی هستند و انواع کپی دارای عرض 60 اینچی هستند. نمونه های اصل در فرانسه تولید می شوند و بسیار زیبا هستند.

این پارچه تور برای تهیه لباس عروس کاربرد فراوانی دارند و دارای قیمت بسیار بالایی می باشند.

تور ونیزی:

این تور بسیار ظریف است و دارای طرح برجسته سنگین می باشند که اغلب طرح گل یا هندسی هستند. این کار بر روی مش یا تور انجام نمی شود. گلدوزی ها بر روی پارچه انجام می شود که در پایان کار جدا می شوند و در نهایت فقط طرح گلدوزی مشخص است.

نخ ابریشمی نقش ها را به یکدیگر وصل می کند. پارچه تور همچنین به عنوان تکه یا برچسب نیز درنظر گرفته می شود. به این نوع تور گیپور نیز گفته می شود که به معنای تور بدون پس زمینه است.

نمونه های دستی این نوع تور بسیار گران قیمت هستند و نسبت به نمونه های ماشینی پرطرفدار هستند اما انواع ماشینی تور ونیزی دارای قیمت پایین تری می باشند و افراد معمولی توان خرید آن را دارند. می توان از اتصال آنها به یکدیگر لباس های بسیار زیبایی تهیه کرد.

تور تکه دوزی:

این مورد دارای یک نقش است که جداگانه خریده می شود و سپس به یکدیگر متصل می شوند.

تور حاشیه:

اغلب این نوع تور با یک نوار در قسمت صاف آن همراه است که به منظور جمع کردن استفاده می شود. تور منجوق دوزی فرانسوی دارای سوراخ های ریزی است که می توانید نوار از آنها عبوردهید. فلونس یک تور حاشیه اس است که بسیار عریض است.

تور چسبان:

این تور بسیار زیبا است و اغلب دو پارچه را به یکدیگر وصل می کنند. دو طرف این پارچه یکسان است، بنابراین می تواند روی پارچه قرار بگیرد.

می توانید تور ها را بین پنل های پارچه از طریق دوخت دوطرف انجام دهید.

می توانید حتی این تور ها را به یکدیگر بدوزید تا پهن تر شود-کنار یکدیگر قرار دهید و لبه ها را به یکدیگر وصل کنید و از دوخت زیگزاگی برای وصل کردن آنها استفاده کنید. اتصال تور گلدوزی سوئیسی به انواعی از تور اشاره دارد که در آنها تزیین ها با باتیست با دستگاه گلدوزی انجام می شود.

Entredeux سوئیسی:

این یک نوار باتیست نخی است که شبیه نردبانی است که سوراخ های آن به طور مرتب در کنار یکدیگر قرارگرفته اند. اغلب بین تور و پارچه قرار می گیرد. این نوار معمولاً دارای باتیست ساده پهن نخی در دو طرف است و پس از دوخت روی پارچه منظم می شود.

این کار از طریق دوخت درز کناری نزدیک تور و اتصال آنها با دوخت زیگ زاگ انجام می شود.

تور قلاب بافی:

تور ایرلندی یکی از معروف ترین ها در این دسته محسوب می شود. این مورد یکی از معدود تور هایی است که هنوز به صورت دستی انجام می شود. در ابتدا برای کپی کردن از تور های گران قیمت معرفی شد اما سپس راه خود را یافت. تور ایجاد شده بسیار زیبا و ظریف است.

تور تاتینگ:

نام دیگر این تور شاتل است که یک تور دست ساز ظریف تهیه شده با تکنیک تهیه تور knotted  و تهیه شده از نخ پنبه ای می باشد. از گره های تار و پود با ابزاری به نام شاتل تهیه می شود. طراحی های زیبا و پیچیده خلق می شود که برای گوشه های هنرهای دستی، یقه، بالشت و غیره کاربرد دارد.

تور تاسل:

این تور با نخ و یا نایلون با تاسل در حاشیه انجام می شود. این نوع تور حاشیه ای محسوب می شود. تاسل گره های قسمت حاشیه می باشد.

تور Ribbon Pass:

این نوع تور دارای سوراخ هایی در فاصله های مشخص است. این تور دارای لبه های یکسان است.

تور :Cotton Beading lace

این نوع تور در یک لبه دارای تزیین است. اگر بین دو پارچه نصب شود اینطور به نظر می رسد که تزیین روی آن گلدوزی شده است.

تور Metallic beaded:

یک تور متالیک که دارای گلدوزی بر روی آن است.

تور الاستیک:

این تور ها کشسان هستند و برای تزیین لباس استفاده می شوند. آنها همچنین برای تهیه هدبند و لباس زیر به کار می روند.

تور تزیینی:

همانطور که از نامش مشخص است، در این تور ردیف هایی از تزیینات وجود دارد.

تور جمع شده:

این تور حالت جمع شده دارد زیرا یک طرف تور جمع شده است.

تور Ric Rac:

این نوع تور که دارای الگوی زیگ زاگ با استفاده از نخ، ابریشم و متالیک است و به عنوان لبه و تزیین در درزها استفاده می شود. این تور بین تکه های پارچه دوخته می شود.

تور نایلونی:

این تور مصنوعی است. امروزه به طور گسترده استفاده می شود زیرا قیمت پایین تری نسبت به انواع طبیعی را دارد. دارای لبه صاف و لبه تور است که اغلب کنگره دار یا گلدوزی شده است.

Broderie Anglaise:

این مورد را نمی توان به تور محدود کرد اما بسیار به تور شباهت دارد. می توانید آن را تور گلدوزی روی پارچه نخی در نظر بگیرید.

اغلب روی پارچه نخی سفید یا لینن انجام می شود و دارای ریشه انگتوری است. دارای لبه های برش خورده بوده و در رنگ های روشن یافت می شوند. Terene  نخی یا ابریشمی برای دوخت گلدوزی ها به کار می رود.

حتی می توانید یک پارچه تور تقلبی تهیه کنید. تور های شیمیایی تور های مصنوعی هستند که توسط نخ های گلدوزی یا پلی استر روی زمینه ابریشم انجام می شوند. سپس ابریشم سوزانده می شود و گلدوزی باقی می ماند که به صورت یک تور تکی بدون پس زمینه به نظر می رسد.

ساده ترین راه برای خرید پارچه تور استفاده از پارچه فروشی آنلاین شهرپارچه می باشد

با پارچه کوپرو و کاربردهای آن آشنا شوید

هر پارچه ای که از الیاف طبیعی تهیه شده باشد در نهایت روزی تولید آن به پایان می رسد. در اغلب موارد، لباس های نخی پس از استفاده دور ریخته می شوند، اما تی شرت های قدیمی می توانند تبدیل به پارچه هایی به نام کوپرو شوند.

پارچه کوپرو بازیافتی است، که می تواند راهکاری برای رفع نگرانی های زیست محیطی باشد. از طرف دیگر، ریون کوپرومونیوم حجم زیادی مس، آمونیاک و سود سوزآور که همگی جزء مواد سمی هستند وارد محیط می کند. همچنین پارچه کوپرو باید تحت فرآیندهای شیمیایی مختلفی قرار بگیرد که نگرانی های زیست محیطی به همراه دارد.

درحالیکه کوپرو را نمی توان به طور کامل مصنوعی در نظر گرفت، می توان گفت بخشی از آن طبیعی است. پس از قرار گرفتن در آمونیاک، مس و سود سوزآور، سلولز مواد آن تغییر شکل می دهد، که کوپرو را تبدیل به یک پارچه طبیعی یا بازیافتی می کند.

مثال هایی از الیاف های مشابه شامل لیوسل و تنسل است، هر دو به شدت توسط دولت چین مورد حمایت هستند. در نهایت، پارچه های مشابه ریون مثل کوپرو در گروه دیگری از منسوجات قرار می گیرند، یعنی گروهی که اگرچه بازیافتی هستند ولی اثرات منفی محیطی دارند.

ویژگی های کوپرو:

• لطافت
• الاستیسیته
• بدن نما
• ترکیب ساده با سایر پارچه ها

درحالیکه بادوام ترین ریون نیست، ریون کوپرومونیوم یکی از الیاف مصنوعی است که بسیار به ابریشم نزدیک است، بنابراین اغلب به منظور جایگزینی برای آن در نظر گرفته می شود. کوپرو خواص ابریشم را به طور کامل ندارد. اجازه دهید به تعدادی از معایب آن بپردازیم:

• در دمای بالای 180 درجه شعله ور می شود
• در صورت آتش گرفتن تبدیل به زغال می شود
• بقایای مسی دارد

این پارچه را نمی توان در آب گرم شست و برخلاف الیاف طبیعی مثل پشم، به طور کامل نمی سوزد.

نحوه ساخت پارچه کوپرو:

این پارچه از قرار دادن سلولز مربوط به یک محصول گیاهی، مثل لباس های نخی، در ترکیبی از آمونیاک و مس ایجاد می شود. ترکیب سپس وارد سود سوزآور می شود و از اسپینر رد می شود.

رشته های حاصل در حمام های مختلفی قرار می گیرند تا سلولز تغییر شکل دهد و آمونیاک و مس و سود سوزآور از آن جدا شود. در برخی موارد، این حمام ها ممکن است بارها مورد استفاده قرار گیرد، اما در هر صورت باید دور ریخته شوند.

کاربرد پارچه کوپرو:

ریون کوپرومونیوم به طور خاص در تهیه لباس مورد استفاده قرار می گیرد، همچنین شال یکی از جدیدترین اکسسوری هایی است که به تازگی اضافه شده است. در اغلب موارد این پارچه با پارچه های طبیعی و مصنوعی دیگر ترکیب می شوند که می توانند شامل: بلوز، تاپ، تی شرت، نیم تنه ورزشی و سایر لباس های سبک باشند. می توان گفت این پارچه در تهیه لباس های نازک و تنگ مورد استفاده قرار می گیرد.

کشورهای تولیدکننده پارچه کوپرو:

مثل سایر پارچه های مصنوعی، چین بزرگترین تولیدکننده این پارچه است. علی رغم نگرانی های زیست محیطی، چین به تولید و صادرات آن ادامه می دهد.

قیمت پارچه کوپرو:

ریون کوپامونیوم به دلیل قیمت پایین آن تولید می شود. مقدار زیادی از سلولز دور ریخته شده را می توان با قیمت بسیار پایینی تهیه کرد و با ترکیب این سلولز با مواد پایه ارزان، امکان تولید آن فرآهم می شود.

حاشیه سود آن بالا است، اما مصرف کنندگان روز به روز مصرف الیاف مصنوعی را کاهش می دهند، بنابراین ممکن است در آینده تولید آن رونق خود را از دست بدهد.

انواع مختلف کوپرو:

اگرچه برندهای مختلفی وجود دارد اما همه آنها اشاره به یک محصول دارد. در اینجا با مواردی که باید بدانید آشنا می شوید:

1. ریون کوپرومونیوم: نام علمی برای کوپرا، کوپرو، ابریشم آمونیاک یا بمبرگ است.
2. کوپرو/کوپرا: نام چینی برای اشاره به ریون کوپرومونیوم
3. ابریشم آمونیاک: نام پارچه ریون کوپرومونیوم در بسیاری از وب سایت های چینی
4. بمبرگ: نام یک شرکت به نام J.P. Bemberg که تلاش کرد حق امتیاز این محصول را در آمریکا کسب کند.

اثرات زیست محیطی پارچه کوپرومونیوم:

برخلاف بازیافتی بودن این پارچه، ریون کوپرومونیوم تأثیر منفی بر محیط زیست دارد. تولیدکنندگان آن بیشتر به دنبال کسب منافع خود هستند.

طی سال ها، چین به آرامی زباله های دنیا را با قیمت پایین جذب کرد و همچنین یک شرکت در پکن چین به شدت بر روی تبدیل زباله به کالا کار می کند. مس، آمونیاک و سود سوزاور همگی مواد ارزانی هستند، پس کوپرو نیز ارزان خواهد بود.

نگرانی های بسیاری در مورد دفع و دور ریز مواد باقیمانده و سمی از مراحل تولید این پارچه وجود دارد. وضعیت کارخانه های نساجی چین بسیار وخیم است و نمونه بارز برده داری مدرن می باشد و هیچ نظارتی بر آنها نمی شود.

پارچه فروشی آنلاین شهرپارچه به شما انواع پارچه کوپرو را عرضه می دارد

آشنایی با انواع پارچه بافت - معرفی 12 مدل جذاب

برای افراد معمولی، یک پارچه بافت پارچه ای است که تی شرت از آن تهیه می شود. برای افراد باتجربه، این نوع پارچه یک پارچه کشسان است که می توان از آن لباس های زیبایی خلق کرد که در رنگ ها و پرینت های مختلفی عرضه می شود و بخاطر خاصیت کشسانی ایرادات اندام را پوشش می دهد. اما برای متخصصان انواع مختلفی از بافت شامل بافت جرسی، ریب و انواع دیگر بافت وجود دارند که دارای مزایای خاص خود هستند اما برای افراد معمولی فقط راحتی و زیبایی پارچه بافت مهم است.

تفاوت پارچه بافت با پارچه ریسندگی در چیست؟

یک پارچه ریسندگی از طریق کنار هم قرار گرفتن الیاف کنار هم به صورت الگوی منقطع ایجاد می شود، اما در پارچه های بافت یک نخ بلند به صورت حلقه هایی ایجاد می شود. نخ در این بافت در یک مسیر حرکت می کند. این روش باعث می شود که پارچه کشسان باشد. می توانید دندانه ها یا ستون های عمودی از حلقه ها را در سطح پارچه ببینید.

 

انواع مختلفی از پارچه بافت وجود دارد که ممکن است تشخیص آن برایتان گیج کننده باشد به این دلیل که بسیار به یکدیگر شباهت دارند. اما وقتی بدقت به آن نگاه می کنید می توانید به تفاوت های بین آنها پی ببرید. برخی از انواع رایج آن به شرح زیر است:

انواع پارچه بافت

• بافت جرسی

این پارچه وزن سبک تا متوسط دارد و تک بافت است. این بافت طرفداران زیادی دارد و به طور گسترده در تهیه پیرآهن و تی شرت استفاده می شود. لختی خاصی دارد و از الیاف متفاوتی شامل پشم، ابریشم و غیره تهیه می شود.

 

می توانید ببینید که دو طرف پارچه متفاوت است. یک طرف پارچه دارای بافت بخیه ای است و در سمت دیگر بخیه های صدفی قابل دید است. این پارچه دارای کشسانی قابل توجهی است.

جرسی نخی محبوب ترین جرسی است. دارای وزن متوسط است و کشسانی 4 طرفه دارد. جرسی تی شرت یک جرسی نخی است که دارای کشسانی دوطرفه است. جرسی تی شرت از لختی نرمی که در جرسی ابریشمی یا جرسی ریون دیده می شود برخوردار نیست و در قسمت های بریده شده لوله می شود.

ریون جرسی یک پارچه عالی برای دوخت لباس است زیرا بسیار نرم است. اغلب کشسانی 4 طرفه دارد. جرسی تابیده شده اینترلاک، جرسی مات، جرسی متالیک از انواع دیگر آن محسوب می شوند.

پلی جرسی  slubدارای ظاهر مات بوده بدون اینکه کشسانی بسیاری داشته باشد. جرسی نخی-پلی-ریون دارای تمام ترکیبات لازم برای تشکیل یک پارچه درجه یک با ظاهر نرم و لخت است.

پارچه جرسی knit slub-در این نوع از پارچه نخ های تابیده شده به جرسی افزوده می شود تا ظاهری بهتر و ضخیم تر به آن بدهد. این کار باعث می شود خطوط افقی در طول پارچه دیده شود. این پارچه خیلی کشسان نیست.

جرسی ابریشمی یک پارچه بسیار نرم، نازک، سبک و درخشان می باشد که برای تهیه بلوز، تاپ و پیرآهن کاربرد دارد.

جرسی Burntout  و Tissue پارچه های جرسی خاصی هستند که بسیار نازک و بدن نما می باشند. جرسی Burntout دارای طرح سوخته در سراسر پارچه است.

• بافت الاستین:

از بین 10 تاپی که دارید حداقل 8 تای آن از این جنس است. دارای راحتی نخ و یا برخی مواقع پلی استر است و از طرف دیگر مثل سایر پارچه های بافت بسیار کشسان است. این ها ترکیباتی از بافت لاکرا یا اسپنداکس (الاستین) می باشند. این پارچه نرم است اما دوخت آن کار دشواری است. این پارچه برای تهیه لباس خواب مناسب است زیرا بسیار راحت است.

 

بافت اسکوبا پارچه های بافتی هستند که دارای سطح صیقلی لباس های اسکوبا هستند که دارای کشسانی و ریکاوری حیرت انگیزی هستند. نایلون لاکرا، که با نام بافت لباس شنا شهرت یافته است یک بافت نیمه مات است که در تهیه لباس های ورزشی و شنا کاربرد دارد.

• بافت ریب

 

بافت های ریب پارچه های هستند که دارای دندانه های عمودی واضح در دو طرف پارچه هستند. این پارچه دو رو است.

این پارچه معمولاً درتهیه حلقه بلوز اسکی، دور یقه تی شرت ها و غیره کاربرد دارد، اما می توان کل لباس را با این پارچه دوخت. دارای کشسانی از عرض هستند و بسیار نرم می باشند. می توانید با این پارچه لباس های لخت بسیار زیبایی بدوزید. پیرآهن پشمی، پلیور، زیرپوش و غیره از آن تهیه می شود.

 

دندانه ها در سایزهای 1*1، 2*2 و 3*3 و حتی 6*6 وجود دارند. بافت 1*1 برای تهیه یقه تی شرت استفاده می شود؛ دندانه 2*2 برای دور یقه و دور آستین استفاده می شود. دندانه 1*3 یک بافت نامتقارن است.

• بافت دبل

بافت دبل یک بافت وزن متوسط است (ضخامت آن تقریباً دوبرابر بافت تکی است) که اغلب از دو طرف به یک شکل است و نسبت به بافت تکی از کشسانی کمتری برخوردار است. در نگاه اول اینطور به نظر می رسد که دو بافت در کنار یکدیگر قرار گرفته اند.

این پارچه ضخیم و پرزدار است، زیرا دارای ساختار خاص دو میله است. الیاف متعددی در این نوع بافت به کار می روند-نخ، ریون، پشم و غیره حتی الیاف مصنوعی نیز در این بافت استفاده می شود.

بافت دبل با ریون در بین سایر انواع این دسته پرطرفدارتر است زیرا بسیار نرم است. Ponte di Roma یک دیگر از پارچه های محبوب در این رده است. دارای ساختار دندانه ای عرضی در سراسر پارچه است و برای تهیه شلوار و پیرآهن مناسب است. Pique دبل و ژاکارد دبل همگی از بافت های دبل هستند.

• اینترلاک

 

این بافت یک بافت دورو است و دارای دندانه های طولی ظریفی است؛ ممکن است این پارچه را با بافت جرسی اشتباه بگیرید، اما با نگاه دقیق تر قسمت پشت متوجه می شوید که از هر طرف پارچه یک شکل است، ویژگی که در جرسی وجود ندارد. همچنین از بافت تکی هم ضخیم تر است. سطح نرم بافت اینترلاک آن را برای کارهای طراحی مثل نقاشی روی پارچه، گلدوزی و غیره مناسب می کند.

این پارچه از دیگر بافت ها ضخیم تر است (تقریباً دارای ضخامت دو برابری نسبت به بافت جرسی است) پس دوخت آن ساده تر است. این پارچه همچنین نسبت به سایر بافت ها شکل خود را به خوبی نگه می دارد و برای تهیه لباس های اندامی مناسب است.

• بافت تور

این پارچه برای تهیه لباس بسیار زیبا است، زیرا این پارچه دارای زیبایی لیس و کشسانی بافت است. اما مشکلی که در مورد آن وجود دارد نگهداری آن است؛ در زیر تصویری از بافت لیس پس از شستشوی شدید را می بینید. این طور به نظر می رسد که در ماشین لباسشویی انداخته شده است.

 

• بافت مش

این بافت دوام بالایی دارد و به این دلیل که بافت بازی دارد شبیه تور است. این پارچه نازک و سبک بوده و کشسانی خوبی دارد. در چاپ های بسیار زیبا در دسترس است.

 

پولک با دستگاه روی این پارچه دوخته می شوند تا ظاهر زیباتری در آن ایجاد کند.

 

• بافت گره ای (Piled)

بافت مژه ای یک نوع بافت گره ای محسوب می شود. تقریباً شبیه به خز مصنوعی است. اغلب برای تهیه پلیور استفاده می شود.

بافت Terrycloth بافتی است که از ظاهر حوله تقلید می کند. یک طرف صاف است و در طرف دیگر گلوله های بسیاری وجود دارد.

بافت فلیس یک بافت گره ای است که در قسمت پشت شبیه بافت است اما روی پارچه بسیار کرکی است.

مخمل کشبافت شبیه به مخمل معمولی است که دارای گلوله های بسیاری روی سطح پارچه است اما پشت پارچه تمیز است. این پارچه دارای کشسانی دوطرفه است که آن را برای تهیه لباس های جذب مناسب می کند.

والور یک پارچه گره ای بسیار نرم است که دارای کشسانی 4 طرفه است.

• بافت پلیوری

این نوع بافت به طور ویژه در تهیه پلیور استفاده می شود. در انواع مختلفی موجود است. اغلب دارای بافت فشرده است و دوام و قدرت بالایی دارد. این پارچه بسیار راحت است. در برخی از پلیورها ساختاری بر روی بافت ها قرار می گیرد اما در برخی دیگر بافت ها باز باقی می مانند و درنتیجه ظاهر نازکتری دارند.

• بافت زنجیری

 

بافت زنجیری بافتی است که دارای کشسانی دو طرفه است. دارای ضخامت 2 تا 3 برابری بافت جرسی است. از هر دو طرف دارای ظاهر یکسانی است. اغلب برای تهیه پلیور استفاده می شود.

• تریکو

این پارچه بسیار نرم است و دارای دندانه های طولی از یک طرف و عرضی از سمت دیگر می باشد. این پارچه نرم و نازک است. بافت نیمه تریکو دارای ساختار تک میله است و اغلب برای تهیه آستری و زیرپوش استفاده می شود؛ تریکو کامل دارای ساختار بافت چندمیله است که برای تهیه لباس زیر، پیرآهن و بلوز استفاده می شود. حتی می توان با تریکو لباس شنا دوخت.

• پارچه بافت دستبافت

بافتنی یک سرگرمی برای بسیاری از زنان و مردان در سراسر جهان است. با کمک میله های بافتنی و نخ و صبر زیاد و کار بسیار پارچه های بسیا زیبایی بافته می شوند که حتی از بسیاری از انواع ماشینی آن زیباتر هستند.

پارچه فروشی آنلاین شهرپارچه انواع پارچه بافت را به شما ارائه خواهد کرد

پارچه نئوپرین ، پارچه ای مناسب برای لباس های ضد آب

پارچه نئوپرین عمدتاً توسط شرکت آمریکایی DuPont تولید می شود، نئوپرین نام برند پلی کلروپرین می باشد، که جایگزینی برای کائوچو است. علاوه بر آن، پارچه نئوپرین کاملاً ضد آب است، که آن را متریال ایده آل برای لباس غواصی و لباس ضد آب یا مخصوص هوای سرد می کند.

تاریخچه پارچه نئوپرین:

مثل سایر ابتکارات بزرگ، کائوچو کلروپرین در شرایط سخت ابداع شد. در دهه های اول قرن بیستم، کمبود کائوچو نگرانی اصلی کشورهای غربی بود و این کمبود شرکت آمریکایی DuPont را بر آن داشت تا پاسخی برای آن بیابد.

در سال 1930، یک پروفسور شیمی از دانشگاه نوتردام به نام Fr Julius Arthur Nieuwland مقاله ای در مورد استیلن دیویدیل ارائه کرد، که یک ماده پلاستیکی بود که او خود کشف کرده بود. DuPont وی را استخدام کرد تا تولید عمده این محصول را آغاز کند. Nieuwland به همراه تیم خود توانست در سال 1930 به موفقیت برسد و پارچه نئوپرین در همان سال وارد بازار شد.

به عنوان یک جایگزین برای کائوچو، نئوپرین نقش گسترده ای در جنگ جهانی دوم داشت. از تایر جیپ گرفته تا لباس غواصی ناگهان از نئوپرین ساخته شدند و بدون این اختراع ممکن بود سرنوشت جنگ به نوع دیگری رقم بخورد.

پارچه نئوپرین امروزه:

از آن زمان به بعد، نئوپرین و انواع عمومی پلی کلروپرین وارد عرصه های مختلف شد. این ماده پرکاربرد دارای مزایای زیر است:

1. نفوذ ناپذیری: نئوپرین یک لایه بین سطح و محیط پیرآمون ایجاد می کند. درحالیکه این ویژگی خاصیت تنفس پذیری را کاهش می دهد، می تواند مثل یک عایق عمل کند.
2. الاستیسیته: علی رغم آنکه یک سد در برابر رطوبت است، پارچه نئوپرین بسیار کشسان است. در غیر این صورت، غواصان و موج سواران نمی توانستند این لباس ها را بپوشند.
3. حفظ دما: درحالیکه نئوپرین و سایر پارچه های براساس مواد نفتی در برابر گرما زود ذوب می شوند، این نوع پارچه در برابر محیط سرد عایق خوبی است. با داشتن پلی کلروپرین، موج سواران قادر هستند در محیط هایی که قبلاً غیرقابل دسترسی بود فعالیت کنند.
4. شکل پذیری: درحالیکه بیشتر پارچه ها بافته شده اند، نئوپرین پارچه شکل داده شده است. درنتیجه، می تواند در شکل ها و اندازه های مختلف تولید شود و در وقت طراحان مد صرفه جویی کند.

نئوپرین امروزه:

نئوپرین همچنان تولید عمده شرکت DuPont باقی ماند. با اینکه بخش عمده ای از تولیدات این شرکت به چین و سایر کشورهای آسیایی که دارای نیروی کار ارزان هستند صادر می شود این شرکت همچنان تولیدکننده عمده این پارچه نئوپرین در جهان است.

صدها سال است که کائوچو کلروپرین در سراسر جهان تولید می شود. با اینکه کلروپرین ها باید از نظر مولکولی شبیه باشند، تغییر در فرایند تولید می تواند در محصول نهایی تغییر ایجاد کند. درحالیکه هیچ داده ای نیست که از این فرضیه پشتیبانی کند، این احتمال وجود دارد که نئوپرین واقعی تولید شده توسط شرکت DuPont کیفیت بالاتری نسبت به محصول دیگر شرکت ها داشته باشد.         

مراحل تهیه پارچه نئوپرین:

نئوپرین یک ماده براساس نفت است، یعنی توسط نفت خام تولید می شود. پلی کلروپرین از طریق روشی به نام رادیکال آزاد پلیمریزاسیون ساخته می شود، که کلروپرین طبیعی را به پلی کلروپرین مصنوعی تبدیل می کند. این دو ماده از نظر مولکولی شبیه به هم هستند، اما کاربردهای متفاوتی دارند.

پلی کلروپرین اغلب به صورت مایع به کارخاته های نساجی انتقال می یابد. سپس، با مواد افزودنی ترکیب می شود تا الاستیسیته افزایش یابد یا دیگر ویژگی ها به آن اضافه شود. سپس، وارد میکسر می شود و در یک آون صنعتی پخته می شود. کائوچو کلروپرین سخت شده به نام لوف شناخته می شود و این لوف سپس می تواند به قطعات دلخواه برش بخورد.

مرحله برش توسط دستگاههای صنعتی بزرگ انجام می شود. پارچه نئوپرین در عرض های مختلفی وجود دارد و هر قدر ضخامت پلی کلروپرین بیشتر باشد ویژگی ضدآب و عایق آن افزایش می یابد. متوسط ضخامت آن بین 3 تا 5 میلی متر است.

پارچه نئوپرین برش خورده در داخل پالت هایی قرار می گیرد و وارد کارخانه های تولید لباس می شود. پس از ورود، طرح برش روی آن پیاده شده و سپس برش می خورد.

درنهایت، تکه های برش خورده به یکدیگر وصل می شوند تا محصول نهایی تولید شود. در این مرحله ممکن است مواد مربوط به ضدآب/ضدآتش نیز روی آن اسپری شود و سپس پارچه نئوپرین نهایی به خرده فروشان منتقل می شود.

کاربرد نئوپرین:

نئوپرین می تواند در موارد مختلف کاربرد داشته باشد:

1. پوشاک: درحالیکه نئوپرین به کار برده شده در لباس ناچیز است، اما می توان لباس های تابستانی زنانه یا سایر لباس های زنانه تهیه شده از این پارچه را دید.
2. اکسوری: نئوپرین به طور عمده به عنوان یک متریال برای کیس های لوازم الکترونیکی به کار می رود. به این دلیل که این پلاستیک شوک ها را جذب نمی کند از تجهیزات الکترونیکی در برابر ضربه و صدمه جلوگیری می کند.
3. ورزش: لباس اسکوبا و لباس غواصی کاربردهای رایج کائوچو کلروپرین است. از آنجائیکه این ماده ضدآب و عایق است، غواصان را گرم و خشک نگه می دارد.
4. نظامی: از پوشش لوله تا لباس شنا، سازمان های نظامی در جهان از نئوپرین استقبال می کنند. به همین دلیل DuPont همواره بزرگترین قراردادها را دارد.
5. کاربرد صنعتی: نئوپرین به طور گسترده در تولید دستگاههای صنعتی که نیاز به پوشش یا نئوپرین دارند استفاده می شود.

کشورهای تولیدکننده پارچه نئوپرین:

با اینکه چین بزرگترین تولیدکننده الیاف مصنوعی است، آمریکا یکی از بزرگترین تولیدکنندگان پلی کلروپرین است. کارخانه DuPont در لس آنجلس بیشترین تولید کائوچو کلروپرین است و این طور به نظر می رسد که این روند همچنان ادامه خواهد یافت.

قیمت پارچه نئوپرین:

در میان الیاف پتروشیمی، پارچه نئوپرین قیمت بالاتری دارد. پارچه نئوپرین دارای فرآیند تولید پیچیده ای است و خواص کاربردی آن منجر به افزایش قیمت هر چه بیشتر آن شده است. نئوپرین به صورت لوف ارزانتر است.

اگر می خواهید نئوپرین با قیمت مناسب تهیه کنید بهتر است از انواع بدون برند آن که در کشور چین تولید می شود استفاده کنید. البته ممکن است کیفیت آن مانند نمونه اصلی ساخت شرکت DuPont نباشد.

انواع مختلف پارچه نئوپرین:

در حال حاضر دو نوع نئوپرین موجود است:

پلی کلروپرین مصنوعی:

تمام نئوپرین های موجود در بازار از مواد پتروشیمی تهیه شده اند و درنتیجه مصنوعی هستند.

پلی کلروپرین ارگانیک:

درنهایت، هیچ راهکاری برای تولید صددرصد ارگانیک این پارچه وجود ندارد. تعدادی از متخصصان نساجی به این نتیجه رسیده اند که می توان کلروپرین را از مواد غیرنفتی تهیه کرد و آن را با مواد طبیعی جایگزین کرد.

پلی کلروپرین برپایه سنگ آهک به تازگی وارد بازار شده است. متأسفانه این طور به نظر می رسد که این ماده نیز زیست تخریب پذیر نیست. از آنجائیکه ذخایر سنگ آهک محدود نیست، این نوع از کائوچو کلروپرین پایدارتر است.

اثرات محیطی کلروپرین:

این ماده اثرات زیانباری محیطی دارد. اگر دارای این سطح از فواید نبود به احتمال زیاد تولید آن توسط فعالان محیط زیست متوقف می شد.

از طرف دیگر، پلی کلروپرین فقط بخش کوچکی از تولید پلاستیک سالیانه را تشکیل می دهد و تلاش هایی برای تولید پاکتر و پایدارتر کلروپرین در حال انجام است. نئوپرین در دنیای مد و فشن جایگاه مناسبی یافته است و پیش بینی می شود با گذشت زمان تولید آن اثرات کمتری بر محیط زیست داشته باشد.

اگر به دنبال خرید پارچه نئوپرین هستید می توانید سری به پارچه فروشی آنلاین شهرپارچه بزنید

پارچه پلی استر و کاربردهای آن

پلی استر یک نوع الیاف مصنوعی است که معمولاً از مشتقات نفتی محسوب می شود. پارچه پلی استر یکی از محبوب ترین منسوجات در جهان است و توسط هزاران نفر و همچنین در صنعت مورد استفاده قرار می گیرد.

از نظر شیمیایی، پلی استر یک پلیمر است که اساساً دارای اجزای گروه استر است. اغلب الیاف مصنوعی و برخی از الیاف پلی استر گیاهی از اتیلن تشکیل شده اند که غالباً از نفت تهیه می شوند اما می توان آن را از منابع دیگر نیز گرفت. درحالیکه برخی از انواع پلی استر زیست تخریب پذیر هستند، اغلب اینگونه نیستند و تولید و استفاده از پلی استر منجر به تخریب زیست محیطی در جهان می شود.

در برخی موارد پلی استر ممکن است برای تهیه لباس به کار رود اما پلی استر در بیشتر مواقع با پنبه و دیگر الیاف طبیعی ترکیب می شود. استفاده از پارچه پلی استر در لباس منجر به کاهش هزینه های تولید می شود، اما از طرف دیگر راحتی لباس را کاهش می دهد.

وقتی با پنبه ترکیب می شود، پلی استر از آب رفتن پارچه جلوگیری می کند و منجر به بهبود دوام و کاهش چروک الیاف طبیعی می شود. پارچه پلی استر نسبت به شرایط محیطی مقاوم است، که این ویژگی آن را برای استفاده طولانی مدت در لباس های خارج از خانه مناسب می کند.

 

پارچه پلی استر کار خود را در سال 1926 با تولید تریلن توسط  W.H. Carothers در انگلیس شروع کرد. طی دهه های 1930 و 1940، دانشمندان بریتانیایی تلاش خود را برای توسعه انواع بهتر پارچه های تهیه شده از اتیلن ادامه دادند و این تلاش ها سرانجام توجه سرمایه گذاران و مبتکران آمریکائی را جذب کرد.

الیاف پلی استر اولین بار توسط شرکت  DuPont به تولید انبوه رسید، این شرکت همچنین در توسعه الیاف نایلون نیز نقش داشت. طی جنگ جهانی دوم، قدرت های متحده بشدت احساس نیاز به الیاف هایی برای چتر نجات و سایر متریال های مورد نیاز در جنگ کردند. پس از جنگ و با رونق اقتصاد، DuPont و دیگر شرکت های آمریکائی بازار دیگری برای متریال های مصنوعی خود یافتند.

در ابتدا، مصرف کنندگان بسیار به دوام پلی استر در مقایسه با الیاف طبیعی علاقه مند شدند، چنین ویژگی مثبتی هنوز هم برقرار است. در دهه های اخیر، اثرات محیطی منفی الیاف مصنوعی بر همه روشن شد و نظر مردم در مورد پارچه پلی استر بشدت تغییر کرد.

با این حال، پلی استر یکی از الیاف های پرکاربرد در جهان باقی ماند و یافتن لباس هایی که دارای بخشی از جنس پلی استر نباشد سخت است. لباس هایی که دارای پارچه پلی استر هستند، در درجه حرارت بالا ذوب می شوند، درحالیکه الیاف طبیعی می سوزند. الیاف ذوب شده منجر به صدمات جبران ناپذیری به بدن می شوند.

مراحل تهیه پارچه پلی استر:

فرآیند تولید استفاده شده در تهیه پلی استر بستگی به نوع پلی استر دارد:

پلی استر اتیلن:

پلی استر اتیلن (PET) بخش عمده الیاف پلی استر را تشکیل می دهد. جزء اصلی PET اتیلن نفتی است و در فرآیند ایجاد الیاف پلی استر، اتیلن به عنوان پلیمر با دیگر مواد وارد واکنش می شود تا بتواند یک ترکیب رشته ای پایدار را ایجاد کند.

چهار راه برای تولید الیاف PET وجود دارد و فرآیند تولید پلی استر با توجه به نوع متد تغییر می کند:

1. Filament: رشته های پلی استر فیبرهای پیوسته هستند و از آن برای تولید پارچه نرم استفاده می شود.
2. Staple: نخ های پلی استر شبیه نخ های پنبه ای هستند و مثل آنها به شکل نخ تابیده می شوند.
3. Tow: طناب (Tow) پلی استر شبیه رشته های پلی استر است، اما در طناب پلی استر رشته ها به صورت بازتری در کنار یکدیگر قرار گرفته اند.
4. Fiberfill: فایبرفیل از رشته های به هم پیوسته پلی استر تهیه شده است، اما این رشته ها به طور ویژه ای ساخته شده اند تا محصول نهائی را ضخیم تر نشان دهند، محصولات تهیه شده از آن برای لباس های بیرونی و پرکننده داخل عروسک استفاده می شود.

فرآیند تهیه الیاف پلی استر با واکنش اتیلن گلیکول با دی متیل ترفتالات در دمای بالا تهیه می شود. این واکنش منجر به تولید مونومر می شود که سپس با دی متیل ترفتالات دوباره واکنش می دهد تا پلیمر تشکیل شود.

این پلیمر پلی استر آب شده از روزنه هایی عبور داده می شود و رشته های حاصل سرد و خشک می شوند و سپس به تکه های کوچکتر تقسیم می شوند. تکه های حاصل دوباره ذوب می شوند تا ماده ای مثل عسل حاصل شود، که از اسپینر عبور داده می شود تا رشته های باریکتری بدست بیاید.

بسته به اینکه کدام یک از چهار مورد بالا مورد نظر باشد، پلی استر حاصل ممکن است قطع شود و یا با سایر مواد وارد واکنش شود. در اغلب کاربردها، الیاف پلی استر به صورت نخ تابیده می شوند قبل از آنکه رنگ شوند و یا در معرض سایر فرآیندها قرار بگیرند تا پارچه پلی استر تولید شود

 

پلی استر PCDT:

فرآیند تولید پلی استر PCDT همچنین از واکنش اتیلن گلیکول با دی متیل ترفتالات تهیه می شود. درحالیکه منبع اتیلن استفاده شده در PET و پلی استر PCDT نفت خام است، تولیدکنندگان پلی استر گیاهی از منابع اتیلن مثل نیشکر نیز استفاده می کنند.

کاربرد پارچه پلی استر:

 

لازم است بدانید که PET استفاده شده برای تهیه پارچه پلی استر مثل پلاستیک حاصل از نفت خام استفاده شده برای ساخت بسیاری از محصولات مصنوعی پرکاربرد روزانه است. برای مثال، از این پلاستیک برای تهیه بطری آب، محفظه غذا و دیگر انواع محصولات صنعتی و مصرفی استفاده می شود.

در شکل فیبری در پارچه پلی استر، PET دارای هزاران نوع کاربرد مصرفی مورد است. به طور سنتی، PET به عنوان جایگزین نخ و در برخی موارد به عنوان جایگزین دیگر الیاف طبیعی مثل پشم و ابریشم است.

اساساً، هر چیزی که از نخ تهیه می شود را می توان با پلی استر ساخت. از پیرآهن و شلوار گرفته تا لباس های پر زرق و برق، کاربرد پلی استر در تهیه لباس نامحدود است. تولیدکنندگانی از پارچه پلی استر برای تهیه کت و شلوار، کت، جوراب، لباس زیر و تقریباً هر چیزی که قابل پوشیدن باشد مثل لباس های اسپورت، بیزینس یا لباس های رسمی استفاده می کنند.

 

بعلاوه، تولیدکنندگان از پارچه پلی استر برای ساخت صنایع دستی استفاده می کنند. بویژه، نوعی از پلی استر به نام میکروفایور در حوزه محصولات آشپزخانه و سرویس بهداشتی دارای محبوبیت است. مصرف کنندگان از نرمی و قدرت جذب میکروفایور در  محصولاتی مثل حوله حمام، حوله صورت و حوله استقبال می کنند. تولیدکنندگان ممکن است از پلی استر برای تولید وسایل خانه مثل پتو، قالیچه، رومبلی و پرده نیز استفاده کنند.

پارچه پلی استر ممکن است به عنوان کوسن، کاناپه و بالشت مورد استفاده قرار می گیرد و بدلیل ضدلک بودن این ماده، والدین و صاحبان حیوانات خانگی ترجیح می دهند از پارچه های پلی استری استفاده کنند. کاربردهای صنعتی پلی استر شامل صفحه نمایش LCD، فیلم هولوگرافیک، کشتی، برزنت و بطری را نام برد.

کشورهای تولیدکننده پلی استر:

 

براساس یک مطالعه در سال 2006، چین بزرگترین تولیدکننده پارچه پلی استر است. چین همچنین بزرگترین بازار پلی استر را نیز در اختیار دارد، که این کشور را به مرکز صنعت پلی استر تبدیل کرده است.

تایوان، کره، هند، ژاپن و اندونزی بزرگترین تولیدکنندگان پلی استر هستند و برخی از محصولات پلی استری هنوز هم در آمریکا تولید می شوند. وقتی الیاف پلی استر در چین و کشورهایی آسیایی تولید شد، در آسیا باقی می ماندند تا تبدیل به لباس و دیگر محصولات مصرفی شوند. سپس محصولات پلی استری به سراسر دنیا صادر می شوند.

قیمت پارچه پلی استر:

قیمت کنونی الیاف پلی استر خام حدود 1 دلار به ازای هر پوند است، اما این قیمت متغیر است. می توان گفت پلی استر یکی از ارزانترین منسوجات در جهان است و این فاکتور روی محبوبیت جهانی آن تأثیر گذاشته است.

پس از آنکه تولیدکنندگان پلی استر را به پارچه تبدیل کردند، قیمت آن به حدود 10 دلار به ازای هر یارد می رسد. تولیدکنندگان لباس و دیگر مواد مصرفی این پارچه را به محصول نهائی تبدیل می کنند و به مصرف کنندگان می فروشند.

درحالیکه تفاوت قیمت بین پارچه پلی استر و دیگر پارچه ها با گذشت زمان هم قیمت شدند، قیمت پائین جهانی پلی استر منجر به افزایش محبوبیت آن در حوزه تهیه لباس شد. این قیمت پائین پلی استر قیمت لباس های تهیه شده از آن را پائین نگه داشت، اما از طرف دیگر انگیزه مصرف کنندگان را برای استفاده از الیاف طبیعی که برای محیط زیست مضر نیستند را کم کرد.

انواع مختلف پارچه پلی استر:

 برای افزایش دانش شما از پارچه پلی استر، مهم است با سه نوع خاص این محصول بیشتر آشنا شوید:

1. پلی استر اتیلن: این نوع پلی استر، همچنین به نام PET نیز معروف می باشد، یکی از معروف ترین پلی استرها در بازار است. در بیشتر مواقع واژه پلی استر مترادف با PET است اگرچه انواع دیگر پلی استر نیز وجود دارد.
2. پلی استر گیاهی: مزیت اصلی پلی استر گیاهی این است که این پارچه زیست تخریب پذیر است. پلی استر گیاهی هزینه بالاتری دارد و نسبت به PET و PCDT دوام کمتری دارد.
3. پلی استر PCDT: درحالیکه پلی استر PCDT شهرت PET را ندارد، اما الاستیسیته بالاتری دارد که آن را برای کاربردهای خاصی مناسب می کند. پلی استر PCDT دوام بالاتری نسبت به پلی استر PET دارد، بنابراین، این پارچه اغلب برای مصارفی مثل رومبلی و پرده مناسب است.

اثرات محیطی پارچه پلی استر:

پلی استر به طور کلی اثرات منفی بر محیط زیست دارد. از زمان تولید تا استفاده تا دور انداختن، این پارچه دارای اثرات زیانباری در هر مرحله از چرخه خود است.

برای تولید متریال استفاده شده در تولید پلی استر، لازم است از سوخت فسیلی استفاده کنید، که مواد محدودی هستند و برای تولید انرژی و تولید پلاستیک مورد استفاده قرار می گیرند. فرآیند تصفیه نفت خام به مواد پتروشیمی مواد سمی خطرناکی را وارد محیط زیست می کنند، که می تواند برای زندگی موجودات زنده در آب و زمین خطرآفرین باشد.

وقتی پالایشگاهها نفت تولید کردند، فرآیندهای دیگری برای تولید اتیلن که در ساخت پلی استر کاربرد دارد استفاده می شود. فرآیند استخراج هدررفت بالایی دارد و مواد سمی بیشتری به محیط وارد می کند.

فرآیند انتقال اتیلن به الیاف پلی اتیلن ترفتالات فرآورده های مضر بسیاری را در پی دارد و رنگ و مرحله آماده سازی استفاده شده بوسیله تولیدکنندگان پلی استر ممکن است وارد محیط زیست شوند و اکوسیستم را آلوده کنند.

بعلاوه، تولیدکنندگان پلی استر اغلب دارای هزینه های اجتماعی و فرهنگی بالایی به همراه دارند. بخش عمده ای از تولیدکنندگان پلی استر در جهان از نیروی کار سوءاستفاده می کنند و همچنین این کارگران در معرض مواد سمی قرار می گیرند که آسیب های عصبی، سرطان و یا دیگر مشکلات را در پی دارد.

تولیدکنندگان عمده پلی استر، از این طریق ثروت هنگفتی بدست آورده اند درحالیکه از نیروی کار بی سواد و ارزان کشورهای فقیر سوء استفاده می کنند.

اثرات محیطی منفی پلی استر با ورود این محصول به بازار مصرف کنندگان همچنان ادامه می یابد. براساس یک مطالعه جامع در سال 2014، شستشوی پلی استر با دست یا ماشین لباسشویی منجر به ورود میکروفایورهایی به آب می شود.

پارچه آکریلیک یکی از بدترین آلودگی های میکروفایوری را دارد و بدنبال آن پلی استر در مقام دوم قرار دارد. آلودگی میکروفایور در ذخایر آب منجر به به خطر افتادن زندگی آبزیان می شود و همچنین منجر به آلودگی آب آشامیدنی در سراسر جهان می شود.

مصرف کنندگان تمایل به دور ریختن لباس دارند و لباس های پلی استری از این قاعده مستثنی نیستند. برخلاف الیاف زیست تخریب پذیر مثل پشم، پنبه یا ابریشم، پلی استر به طور طبیعی در محیط تجزیه نمی شود. درحالیکه تشخیص زمان دقیق تجزیه پلی استر مشخص نیست اما آنها احتمال می دهند این مواد قرن ها در طبیعت باقی بمانند.

درحالت کلی، پلی استر در هر گام تولید به محیط آسیب می زند و به ناچار در اکوسیستم جمع می شود و هیچ راهی برای حذف آن وجود ندارد. ابداع الیاف پلی استر گیاهی ممکن است گامی در جهت تغییر این شرایط باشند اما مشخص نیست این جایگزین های PET در بازار جذابیت لازم را خواهند داشت یا نه تا بتوانند تأثیری بر آلودگی های حاصل از پلی استر داشته باشند.

خرید اینترنتی پارچه پلی استر را در شهرپارچه به ساده ترین شکل انجام دهید

با پارچه کشمیر آشنا شوید

کشمیر یک نوع پشم است که از نوعی خاصی بز بومی در آسیای میانه و صحرای گوبی می باشد. مدت ها به عنوان نرمترین و لاکچری ترین پشم موجود شناخته می شد، کشمیر برای تهیه پلیور، شال و دیگر لباس های زمستانی سبک به کار می رود.

درحالیکه کشمیر مثل سایر پشم ها عایق نیست، بسیار نرم است در نتیجه می توان آن را با تراکم بالا و بسیار نازک بافت. برخلاف سایر لباس های پشمی این نوع از لباس ها عایق کاملی نیستند ولی می توانند در تماس مستقیم پوست باشند، بنابراین، می توان آنها را در زیرپوش و لباس زیر نیز به کار برد.

در مورد شیوه نگهداری از بزهای کشمیری نگرانی هایی وجود دارد و اینطور برداشت می شود که بزهای کشمیری به صورت صحیح و اخلاقی پرورش داده نمی شوند. با این حال، امکان پرورش این بزها به صورت پایدار و اخلاقی نیز وجود دارد. در این راهنما قصد داریم در مورد این پارچه اطلاعات کافی در اختیارتان قرار دهیم.

تاریخچه پارچه کشمیر:

تاریخچه این پارچه در منگولیا و کشمیر به زمانهای دور برمی گردد. شواهد این پارچه مربوط سه قرن پیش از میلاد مسیح و حتی شاید قبل تر از آن می باشد.

معامله با ترکستان پشم کشمیری را به خاورمیانه رساند و از آنجا به اروپا و جاهای دیگر رفت. پشم کشمیری بویژه در فرانسه مشهور شد و تاجران به سختی تلاش می کردند تا آن را به بازار اروپا ارسال کنند.

در قرن 19، تولید پشم کشمیری یک صنعت بزرگ در اروپا شد و معامله محصولات این پشم سود اقتصادی به همراه داشت. تا امروز، گله های بزهای کشمیری در آسیای میانه از معامله پشم کشمیری سود می برند و علاقه مندی برای خرید آن همچنان بالا است.

پارچه کشمیری کنونی:

امروزه، پشم کشمیر اساساً در چین تولید می شود، اما هنوز هم در کارگاههای کوچک در آسیای میانه تولید آن به چشم می خورد. تولید کشمیر همزمان با افزایش جمعیت و کاهش فقر افزایش یافت اما این احتمال وجود دارد که چین اصلی ترین صادرکننده این محصول باقی بماند. اگرچه تولیدکننده های غیرمتعهد در چین بسیار زیاد هستند اما تولید کننده های متعهد بسیاری نیز وجود دارند.

درحالیکه الیاف حیوانی مثل پشم بدلیل نگرانی های مربوط به حیات وحش در صنعت مد کمتر به کار می روند، هیچ جایگزین مصنوعی مناسبی برای آن یافت نشده است. برای دهه ها، تولید کنندگان منسوجات انتظار داشتند افراد به الیاف مصنوعی رو بیاورند اما برعکس آن اتفاق افتاد. اقتصاد جهانی به آرامی به سمت معامله مو و فرآیندهای تولید منسوجات پایدار حرکت می کند.

بدلیل دارا بودن آخرین استانداردهای ارگانیک، دوستدار حیوانات بودن این محصول احتمال می رود این پارچه بر تکامل صنعت نساجی در قرن 21 تآثیر بگذارد. این یک حقیقت ساده است که هیچ چیز جای پارچه نرم و خوش بافت کشمیر را نمی گیرد و مردم همیشه آماده خرید این پارچه هستند.

مراحل تولید پارچه کشمیر:

تولید پارچه کشمیر از چند فرآیند تشکیل شده است. تولید صنعتی پارچه کشمیر نسبت به تولید سنتی آن دارای تفاوت هایی است. برای هزاران سال، مردم بادیه نشین پشم بزهای خود را می چیدند، آن را حلاجی می کردند و به نخ تبدیل می کردند. تولید انبوه پارچه کشمیری تقریباً از همان روش پیروی می کند اما در سطح بسیار گسترده تر.

• پشم چینی

پشم چینی پس از کامل شدن پشم بزها شروع می شود. این مرحله به روش های مختلف انجام می شود و قطعاً امکان پشم چینی بدون آسیب به حیوان وجود دارد.

• پاکسازی

سپس آلودگی و ناخالصی از پشم ها جدا می شوند.

• شانه زنی

الیاف پشم شانه می شوند و به شکل خطی در می آیند و سپس حلاجی می شوند.

• تارسازی

الیاف حلاجی شده وارد دستگاه ریسندگی می شوند، که الیاف پشم را می پیچاند و به شکل نخ تبدیل می کند و براساس نیاز ضخیم یا نازک می شود.

• تمیزکاری و رنگرزی

نخ ها سپس دوباره تمیز می شوند و اگر نیاز به رنگرزی داشته باشند در این مرحله صورت می گیرد. در برخی از موارد، تولیدکنندگان ترجیح می دهند تا لباس نهائی الیاف کشمیر را رنگ کنند.

• بافت

نخ نهائی به شکل پارچه بافته می شود. مثال هایی از محصولات حاصل از الیاف کشمیر شامل شال، جلیقه و پلیور است.

• عملیات نهائی

قبل از پایان مراحل این لباس ها ممکن است تحت فرآیندهای دیگر مثل ضد حریق سازی و یا سایر موارد قرار بگیرند. در نظر داشته باشید که پشم به طور طبیعی ضد حریق است.

• بسته بندی

محصول نهائی سپس بسته بندی می شود و برچسب های مربوطه را دریافت می کند و پس از آن آماده فروش می شوند.

کاربرد پارچه کشمیر:

این پارچه دارای کاربردهای مختلفی است. برای سال ها، کشمیر به عنوان یکی از بهترین پارچه ها برای تهیه لباس های ظریف و دیگر لباس های رسمی توسط اشراف اروپایی تحسین می شد و حتی امروزه نیز این روند ادامه دارد. درحالیکه پشم کشمیر بسیار گرانتر از دیگر انواع پشم است، ولی بسیار نرمتر و ظریفتر است که به مصرف کننده حس راحتی و لوکس بودن می دهد.

از آنجائیکه کشمیر سبک و ظریف است، برای لباس های بیرونی و یا لباس های سنگین به کار نمی رود. درحالیکه پلیور کشمیری رایج است، این محصول برای تهیه اورکت، پالتوی ضخیم و سایر لباس هایی که روی لباس های دیگر پوشیده می شوند به کار نمی روند.

پلیورهای کشمیری معمولاً برای موقعیت های خاص به کار می روند و حتی یافتن لباس های زیر تهیه شده از پارچه کشمیر دور از ذهن نیست. به طور کلی، کار با پارچه کشمیر ساده است، که باعث شده این پارچه در لباس های ظریف، گران و زیبا که برای جلب توجه طراحی شده اند به کار برود.

این پارچه دارای کاربردهای صنعتی نیست، به این معنی که صنعت تولید پارچه کشمیر به تولید لباس وابسته است. با انتخاب پارچه کشمیر که از روش تولید ارگانیک و اخلاقی تهیه شده است می توانید به رونق اقتصاد و پیشرفت یک شاخه جدید در صنعت پشم و مو کمک کنید.

کشورهای تولیدکننده پارچه کشمیر:

بخش بزرگی از پارچه کشمیر در دنیا در چین تولید می شود. مناطق وسیع آسیای شرقی و میانه امکان تولید این پشم را افزایش داده است. همچنین،  بیشتر صحرای گوبی در مرزهای چین واقع است که قطب تولید این پارچه محسوب می شود.

قیمت پارچه کشمیر:

قیمت پارچه کشمیر متنوع است. پشم بزهای کشمیری که به کارخانه های بزرگ چینی منتقل می شوند ممکن است ارزان و بی کیفیت باشند، اما بیشتر تولیدات کشمیر دارای قیمت بالایی هستند. در صنعت کشمیر مثل سایر بخش های زندگی، همان قدر که پول بدهید دریافت می کنید. همچنین، پشم تولید شده کشمیر دستی بسیار نرمتر و بهتر از نمونه صنعتی آن است.

کیفیت الیاف کشمیر بر قیمت آن تأثیر بزرگی دارد. پشم درجه پائین ارزان است، اما پشم های درجه یک دارای قیمت بسیار بالائی هستند. در مورد پارچه کشمیر با افزایش کیفیت، پارچه نازکتر می شود.

انواع مختلف پارچه کشمیر:

• پشم کشمیر

این نوع الیاف از بزهای کشمیری مناطق صحرای گوبی و منطقه کشمیر گرفته شده اند، این نوع از پارچه بسیار نرم و ظریف است ولی با این حال دوام بالایی دارد.

• پشم پشمینه

این الیاف از بزهای پشمینه که یک گونه نزدیک به بز کشمیری هستند تهیه شده است. این الیاف بسیار به کشمیر شباهت دارند و معمولاً آنها را در یک گروه قرار می دهند.

• کشمیر گرید C

این نوع کشمیر خشن تر است و به همین دلیل در تهیه لباس هایی که به طور مستقیم در تماس با پوست هستند به کار نمی روند.

• کشمیر گرید B

این نوع اندکی از گرید C بهتر است، اما همچنان زبر است. این نوع از کشمیر دارای قیمت های متنوعی می باشد.

• کشمیر گرید A

این نوع کشمیر به صورت جهانی بسیار گران است و برخی از انواع آن از سایرین گرانتر هستند. با لمس آن می توان به کیفیت برتر آن پی برد.

اثرات زیست محیطی پارچه کشمیر:

به طور کلی، پشم کشمیر به این دلیل که طبیعی است فاقد اثرات زیست محیطی است. با این حال می توان گفت برخی از جنبه های کشمیر می تواند تأثیر مثبتی بر محیط زیست داشته باشد و برخی دیگر می تواند تأثیر منفی بگذارد:

اثرات مثبت:

افزایش وابستگی به الیاف طبیعی به محیط زیست کمک می کند. اغلب الیاف صنعتی زیست تخریب پذیر نیستند، یعنی برای هزاران سال در طبیعت باقی می مانند. این الیاف اغلب سمی هستند، که یک ریسک زیستی محسوب می شوند. چه الیاف سمی باشند یا نه، تولید منسوجات مصنوعی همیشه پسماند خطرناک به جا می گذارد.

هر چه از پارچه های حاصل از الیاف طبیعی به جای نایلون، پلی استر یا سایر جایگزین ها استفاده کنیم، وابستگی خود را بر سوخت های فسیلی کم می کنیم و در نتیجه از محیط زیست حفاظت می کنیم. برخلاف پنبه و دیگر منسوجات گیاهی، پشم نیازی به استفاده از کود و آفت کش ندارد. به همین دلیل تولید پشم از نظر زیست محیطی بی خطر است.

تأثیرات منفی:

مشابه سایر محصولات حیوانی، نگرانی های در مورد رفتار با این بزهای کشمیری وجود دارد. برخی معتقد هستند که تولید این نوع پشم همراه با نسل کشی ای بزها است برخی دیگر اما نگاه متعادل تری دارند. درست است که برخی از تولید کنندگان رفتار درستی با حیوانات ندارند، اما به همان اندازه هم تولید کنندگان متعهد وجود دارند.

همچنین، تولید این الیاف نه تنها اثر زیستی منفی ندارد بلکه می تواند برای منطقه ای که خالی از ظرفیت های اقتصادی است مفید نیز باشد.

خرید پارچه

پارچه ریون و ویسکوز - تفاوت ریون و ویسکوز چیست

پارچه ویسکوز با دوام و لطیف است و یکی از محبوب ترین پارچه ها محسوب می شود. در این راهنما قصد داریم در مورد فرآیند تولید و کاربردهای پارچه ویسکوز بیشتر بدانیم.

ویسکوز که اصطلاحاً به آن ریون گفته می شود یک پارچه نیمه مصنوعی است. نام ویسکوز از فرآیند تولید آن گرفته شده است؛ در یک مرحله، ویسکوز یک ماده عسل مانند است که بعداً سفت می شود.

ماده اولیه ویسکوز خمیر چوب است، اما این ماده طبیعی تحت فرآیند طولانی قرار می گیرد تا به یک پارچه تبدیل شود. به همین دلیل سخت است که بگوئیم ویسکوز یک پارچه طبیعی یا مصنوعی است. درحالیکه مواد اولیه آن طبیعی است، فرآیند انجام شده روی آن به قدری دشوار است که نتیجه آن اساساً یک ماده مصنوعی است.

نحوه تولید پارچه ویسکوز:

سایر پارچه های مشابه ویسکوز از سلولز بدون لیگنن به عنوان ماده اولیه استفاده می کنند، اما این نوع پارچه می تواند از سلولز خمیز چوب تشکیل شود. این روش تولید ویسکوز بسیار ارزانتر از نمونه های جایگزین است و همچنین قابلیت تولید انبوه در این روش وجود دارد.

• استخراج سلولز:

فرآیند تولید ویسکوز با تولید سلولز خمیز چوب شروع می شود. برای تولید محصول با کیفیت، سلولز استفاده شده باید حداقل دارای خلوص 90 درصد باشد.

• تبدیل به سلولز قلیایی:

سپس، سلولز تبدیل به سود سوزآور می شود، که ماده ای تولید می کند که سلولز را به سلولز قلیای تبدیل می کند. این فرآیند منجر به خلوص سلولز می شود و آن را برای مراحل بعدی آماده می کند.

• فشار:

سلولز قلیایی باید تحت فشار بین دو غلتک قرار بگیرد، تا مایع اضافی خارج شود. این صفحات فشرده شده سپس خرد می شوند که به آن پودر سفید ( white crumb) گفته می شود.

• زانتات:

پودر سفید سپس در برابر اکسیژن و سپس سولفید کربن قرار می گیرد و تبدیل به ماده ای جدیدی به نام پودر زرد می شود.

• به عمل آمدن:

پودر زرد سپس حل می شود و چندین ساعت استراحت داده می شود تا عمل بیاید.

• فیلترینگ و شکل دهی:

سپس، ماده زرد فیلتر می شود و حباب های گاز از آن خارج می شوند. سپس با فشار از یک تارساز عبور می کند، که ابزاری است که دارای سوراخ های متعدد مثل دوش حمام می باشد.

• حمام اسید و تکمیل:

در نهایت، ماده حاصل وارد حمام اسید می شود، که منجر به تولید رشته های ویسکوز می شود. سپس رشته ها تابانده، کشیده و سپس شسته می شوند تا تبدیل به پارچه ویسکوز شوند.

کاربردهای پارچه ویسکوز:

ویسکوز به طور گسترده به عنوان جایگزین پنبه استفاده می شود. این پارچه رفتارهایی مشابه پارچه نخی دارد اما از برخی جهت ها مراحل تولید آن راحتتر و ارزانتر است. اغلب مصرف کنندگان نمی توانند تفاوت بین نخ و ویسکوز را با لمس کردن بگویند و از آن جائیکه پارچه ویسکوز از مواد طبیعی تشکیل شده اند نسبت به پارچه های تمام مصنوعی برتری دارد.

این پارچه تمام کاربردهای پارچه نخی را دارد. همچنین، برای تولید انواع مختلف لباس، حوله، لیف و یا رومیزی به کار می روند.

 

پارچه ویسکوز در برخی موارد دارای کاربردهای صنعتی نیز می باشد. برخی صنعتگران معتقد هستند که ویسکوز ارزان بوده و دوام بالاتری نسبت به پنبه دارد. برای مثال، پارچه ویسکوز در تولید تایر و کمربند اتومبیل کاربرد دارد. این نوع از ویسکوز بسیار بادوام تر از ویسکوزی است که برای تولید لباس به کار می رود.

بعلاوه، لازم است بدانید که پارچه ویسکوز در ابتدا به عنوان جایگزین ابریشم توسعه داده شد. در طول سالیان، مصرف کنندگان قبول کردند که ویسکوز ویژگی های ابریشم را ندارد و اکنون، تولید کنندگان آن را جایگزین پارچه نخی می دانند. البته هنوز هم برخی شرکت ها آن را به عنوان جایگزین ابریشم تولید می کنند. مثلاً در تولید انواع شال و لباس های شب به کار برده می شوند.

کشورهای تولید کنند ویسکوز:

به این دلیل که فرآیند تولید ویسکوز بسیار پیچیده است تولید آن فقط در کارخانه های عظیم ممکن است؛ به منظور تولید آن باید از مواد شیمیایی و دستگاههای متعددی استفاده کرد. در اغلب موارد، ویسکوز در کارخانه هایی تولید می شوند که سایر پارچه ها نیز در کنار آن تولید می شوند.

در گذشته این پارچه به طور عمده در آمریکا و انگلیس تولید می شد اما در حال حاضر هند، پاکستان، اندونزی و چین تولید کننده های عمده این پارچه هستند.

 

در این کشورها نیروی کار ارزان و قوانین تولید یا وجود ندارند و یا در صورت وجود خیلی قوی نیستند. این فاکتورها آزادی عمل برای تولید پرسودتر را فراهم می کنند.

در بیشتر موارد، مواد خام ویسکوز در همان کارخانه تبدیل به پارچه می شوند ولی در برخی موارد ماده خام برای تکمیل مراحل به سایر کارخانه ها و یا حتی کشورها ارسال می شود.

قیمت پارچه ویسکوز:

یکی از دلایل تولید این پارچه ارزان بودن آن نسبت به پارچه نخی است. ارزان بودن آن نسبت به نخ به مراحل تولید آن و کشور تولید کننده بستگی دارد، اما داشتن توجیه اقتصادی یکی از دلایلی است که منجر به تولید ویسکوز می شود.

ویسکوز قطعاً از ابریشم ارزانتر است، اما کیفیت ابریشم را ندارد. مواد اولیه تولید ویسکوز از پنبه و الیاف ابریشم ارزانتر می باشد، اما فرآیند تولید ویسکوز پیچیده تر از پارچه نخی و ابریشمی است. درنتیجه، تولید ویسکوز در صورت دسترسی به نیروی کار ارزان، ارازنتر از پارچه نخی خواهد بود.

از دید مصرف کنندگان، البسه و مصارف خانگی ویسکوز قیمت برابری با اجناس تهیه شده از نخ دارند. با این حال، مواد تهیه شده از ویسکوز در مقایسه با نمونه ابریشمی به مراتب ارزانتر هستند.

انواع پارچه ویسکوز:

ویسکوز به روش های مختلفی تولید می شود و هر روش تولید منجر به تولید محصول با ویژگی های متفاوت می شود. در برخی موارد، روش اصلی تولید ویسکوز که در اواخر قرن نوزدهم ابداع شد همچنان استفاده می شود، اما برخی از تولید کنندگان به روش های مدرن تر روی آورده اند. در اینجا مثال هایی از ویسکوز های موجود در بازار را می بینید:

• نیتروسلولز: این نوع از ویسکوز در سال 1855 با نام ابریشم مصنوعی تولید شد و در سال 1891 به تولید تجاری رسید. اگرچه، این نوع ویسکوز قابلیت اشتعال بالایی داشت و قیمت آن نسبت به ویسکوز کوپرآمونیوم بالاتر بود. درنتیجه، تولید این نوع ویسکوز در سال 1900 متوقف شد.
• ویسکوز استات:

ویسکوز و استات از نظر شیمیایی متفاوت هستند اما استات  به عنوان ویسکوز از آن یاد می شد. درحالیکه هر دو پارچه از سلولز ساخته شده اند، در فرآیند تولید پارچه استات شامل ایجاد یک عکس العمل بین سلولز و استیک آنیدرید است. از آنجائیکه ویسکوز از استات قویتر است، تولید پارچه استات دهه ها قبل متوقف شد.

• ویسکوز کوپر آمونیوم:

در اواسط 1800، معلوم شد که سلولز در tetraaminecopper dihydroxide حل می شود و ماده حاصله به منظور الیاف کربن برای لامپ استفاده می شد. در سال 1899، تولید کننده ها شروع به استفاده از ویسکوز کوپر آمونیوم در نساجی کردند و در سال 1904، امکان ساخت ویسکوزی به نرمی ابریشم فرآهم شد. با ابداع روش های تولید ویسکوز نوین، تولید ویسکوز کوپر آمونیوم متوقف شد.

• روش مدرن: در حال حاضر ویسکوز با روش مدرن که توسط Charles Frederick Cross در سال 1894 ابداع شد تولید می شود. این روش از سولفید کربن و زانتات برای تولید الیاف ویسکوز استفاده می کند و ویسکوز حاصل از این روش در اوایل قرن بیستم در آمریکا و انگلیس محبوب شدد. محصول نهائی این روش بسیار ارزانتر از گذشته بود به همین دلیل این نوع از ویسکوز وارد تولید انبوه شد. این نوع از ویسکوز قابلیت استفاده در صنعت را نیز داشت.
• ویسکوز لیوسل: از آنجائیکه در این روش سلولز در N-methylmorpholine N-oxide حل می شود، لیوسل از نظر شیمیایی با ویسکوز متفاوت است اما چون این دو ماده از نظر جنس و دوام بسیار به هم شبیه هستند، لیوسل به عنوان نوعی از ویسکوز شناخته می شود. لیوسل در ابتدا در آمریکا تولید شد، ولی درحال حاضر این پارچه در چین به طور گسترده تولید می شود.
• مودال:

این نوع از ویسکوز بسیار قویتر و قابلیت کشسانی بیشتری نسبت به ویسکوز معمولی دارد و اغلب در کنار نخ و اسپندکس در مصارف خانگی و البسه مثل لباس زیر و ملحفه به کار برده می شود. ویسکوز های قدیمی از سلولز درختان راش بدست می آمدند. ویسکوز مودال نسبت به ویسکوز معمولی کمتر گلوله می شود و برعکس آن امکان خشک شدن در خشک کن را دارد.

تأثیر ویسکوز بر محیط زیست:

از آنجائیکه ویسکوز از مواد گیاهی تشکیل شده است، ذاتاً آلاینده نیست. سلولز یک ماده طبیعی است که می تواند به طور طبیعی در اکوسیستم بازیافت شود. این حقیقت که ویسکوز یک پارچه نیمه مصنوعی است بسیاری از مصرف کنندگان و صاحبان بیزینس را به دلیل تشابهات از نظر پایداری و اثرات زیست محیطی از مصرف نخ به ویسکوز کشاند.

اگرچه، ماده اولیه ویسکوز فقط سلولز نیست. تعدادی از مواد شیمیایی سمی در فرآیند تولید ویسکوز به کار می روند و  دور ریختن صحیح این مواد پس از اتمام تولید ساده نیست. در حقیقت، آب آلوده ناشی از فرآیند تولید ویسکوز یکی از نگرانی های زیست محیطی مهم تولید این الیاف است. این نگرانی ها منجر به جنبش علیه آلاینده ها در سال 1970 شد که در نتیجه تولید ویسکوز در سال های 1990 تا 2000 به کشورهای دیگر منتقل شد.

تولید پارچه نخی یک فرآیندآلاینده محسوب می شود، مگر اینکه پنبه به صورت طبیعی و ارگانیک تولید شود. تعدادی ماده شیمیایی برای پردازش پنبه و تبدیل آن به الیاف به کار برده می شود. اگرچه، این مواد جزء قسمت های اختیاری تولید محسوب می شوند؛ می توان از مواد غیرسمی نیز در صورت درخواست بیزینس ها به جای مواد سمی استفاده کرد.

ولی استفاده از مواد شیمیایی سمی، یکی از اجزای اصلی تولید ویسکوز است. مثلاً تولید ویسکوز بدون استفاده از سدیم هیدروکسید امکان پذیر نیست، که منجر به آلودگی آب و هوا می شود. سولفید کربن یک جزء اساسی فرآیند تولید ویسکوز است و این ماده در بروز بیماری های انسان مثل سرطان، بیماری های پوستی و قلبی نقش دارد. بعلاوه، تولید خمیر چوب به 70 درصد درخت آسیب می زند و بقایای آلوده حاصل به صورت نادرستی دفن می شوند.

تولید ویسکوز به مراحل بیشتری نسبت به تولید نخ نیاز دارد و هر پوند ویسکوز مواد مضر بیشتری وارد محیط می کند. از آنجائیکه ویسکوز اغلب در کشورهای در حال توسعه تولید می شوند اغلب مصرف کنندگان در کشورهای توسعه یافته نگرانی در این زمینه ندارند.

اگرچه، اکوسیستم در کشورهای در حال توسعه بدلیل تولید ویسکوز متضرر شده است. کره زمین و حیات وحش بخاطر تولید این محصول آسیب دیده اند. بعلاوه، تولید ویسکوز منجر به افزایش سرعت نابودی جنگل ها شده است.

تفاوت ویسکوز و ریون

تمام پارچه های ویسکوز ریون هستند اما همه ریون ها ویسکوز نیستند. به همین دلیل در برخی مواقع ریون و در برخی موارد دیگر از نام ویسکوز استفاده می کنیم.

به عنوان یک ماده اولیه برای تهیه لباس، ریون در دنیای مد بسیار محبوب است و از نظر ظاهری بسیار نرم و زیبا می باشد. اما آیا همه ما ریون را می شناسیم و می دانیم که تفاوت آن با سایر منسوجات در چیست؟

ریون پارچه ای است که از الیاف سلولزی احیا شده تشکیل شده است. این حقیقت که ریون را ابریشم مصنوعی می نامیم کیفیت و اهمیت آن را روشن می کند. این پارچه از الیاف نیمه مصنوعی حاصل از سلولز که بسیار به ابریشم شباهت دارد ساخته شده است. لَختی و نرمی آن شبیه به ابریشم است. ممکن است این پارچه را با نام ویسکوز، ابریشم هنری، تنسل، کوپرا و موارد دیگر نیز بشناسید. ریون یک نام کلی برای اشاره به این دسته از پارچه ها است.

در رتبه بندی ریون سردرگم خواهید شد، زیرا ریون نه یک پارچه خالص مثل پنبه است و نه مثل نایلون مصنوعی است. این پارچه مابین الیاف طبیعی و مصنوعی قرار می گیرد. می توان آن را در گروه پارچه های ساخته شده توسط انسان جای داد.

ریون یکی از قدیمی ترین الیاف ها می باشد، که از منابع طبیعی ساخته شده است. در سال های 1900 و بعد از آن این پارچه به طور تجاری معرفی شد و افراد به این پارچه مشابه ابریشم علاقه مند شدند.

ریون در هر دو حالت knit  و  woven موجود است. تنسل، لاکرا (کوپرا)، ریون پلی نوزیک انواع مختلف ریون هستند.

ریون کوپرا یکی از انواع ریون با قدرت بالا و اندکی براقی است؛ این پارچه اسلینکی است و شبیه به ابریشم است. بمبرگ نام تجاری این ماده در آمریکا است که برای تهیه آستری بسیار پرکاربرد است. پارچه ای که با نام کوپرومونیوم ساخته شده است از ترکیباتی از مس و آمونیوم تهیه شده است.

لاکرا یک ریون قابل شستشو دوستدار طبیعت است که با نام تجاری تنسل شناخته می شود. این پارچه بخاطر ویژگی ضد حساسیت، نرمی، لختی، مقاومت در برابر رشد باکتری که عامل ایجاد بو هستند (این پارچه عرق اضافی را جذب می کند و بسرعت و بدون ایجاد بو آن را تبخیر می کند) شناخته می شود. از همه مهم تر اینکه شهرت آن بخاطر یک محصول پایدار است که مثل ریون برای محیط مضر نیست.

پارچه بامبو نوعی از ریون است که از سلولز استخراج شده از چوب بامبو ساخته شده است. اما در عین حال قویتر از ریون بوده و در برابر آبرفت مقاومت دارد. یکی از معایب ریون این است که بر اثر شستشو در ماشین آسیب می بیند-اما مودال ریون این مسئله را کاملاً رفع کرده است-این پارچه وقتی خیس می شود قدرت فوق العاده ای پیدا می کند. لباس های تهیه شده از این پارچه در برابر شستشوهای مکرر برخلاف ریون شکل خود را از دست نمی دهند.

ریون شالیس بدون شک یکی از پرکاربردترین پارچه ها در تهیه لباس است. این پارچه نرم بوده و بسیار لخت است.

ریون کرپ دارای سطح لطیفی است که بسیار جذاب است. ریون woven  نسبت به ریون knit پرطرفدارتر است.

مواد اولیه تهیه ریون (ویسکوز):

الیاف ریون از سلولز استخراج شده از خمیر چوب بامبو، نیشکر،‌ درختان راش، درخت کاج و غیره تشکیل شده است اما ریون یک پارچه طبیعی شناخته نمی شود، از طرف دیگر پارچه مصنوعی هم نیست؛ این پارچه از سلولزهای احیا شده تشکیل شده است. سلولز تحت فرآیندهای شیمایی مختلفی قرار می گیرد تا به صورت ریونی که همه ما می شناسیم در بیاید.

سلولز ابتدا به لحاظ شیمیایی تغییر می کند و به شکل مایعی که سپس به الیاف سلولزی تبدیل می شود تغییر می یابد. فرآیندهایی مثل فرآیند ویسکوز، سلولز استات و غیره سلولز را به این پارچه فوق العاده تبدیل می کند.

در سال 1920 یک امتیاز به شرکت دوپونت برای فرآیند ساخت پارچه ای داده شد که اگرچه ارزان بود ولی به طور جذابی براق بود. این پارچه با نام نایلون شناخته شد. از آن زمان تا به حال، کیفیت ریون بشدت افزایش پیدا کرده است و حال این پارچه به معنای واقعی کلمه نام قدیمی خود یعنی اشعه خورشید را القا می کند. این پارچه مهم ترین پارچه مصنوعی است که تجاری شد.

سه روش اصلی برای تهیه ریون وجود دارد-یک روش همان روش اولیه است که شبیه به فرآیند کوپرومونیوم است. سپس روش تهیه ریون ویسکوز است و درنهایت روش تهیه ریون استات است.

امروزه بسیاری از طراحان مد ترجیح می دهند با استفاده از آن سبک خود را به نمایش بگذارند. انواع مختلفی از پارچه ویسکوز در دسترس است که شامل ویسکوز Goergette، ویسکوز چیفون، ویسکوز کرپ، ویسکوز تار، ویسکوز هبوتای، ویسکوز بمبرگ، ویسکوز ترکیبات لینن، ویسکوز مخمل، ویسکوز ساتن، ویسکوز مش، ویسکوز تافته و ویسکوز توئیل است.

معایب پارچه ریون

• ریون به تدریج فرسوده می شود
• به تدریج آبرفت دارد
• الیاف آن به نسبت پنبه و ابریشم ضعیف تر است، بویژه وقتی خیس باشد
• سریع چروک می شود
• در محیط های با دمای خیلی بالا نمی توان از آن استفاده کرد
• شکل و ابعاد خود را بتدریج و با افزایش فرسایش و شستشو از دست می دهد
• پارچه رنگ پس می دهد
• مستعد قارچ است
• به منظور حفظ ظاهر آن مجبور خواهید بود شستشوی آن را به خشک شویی ها بسپارید.
• مثل الیاف طبیعی تنفس پذیر نیست و با پوشیدن آن بیشتر عرق می کنید
• اندکی اشتعال پذیر است
• الاستیسیته طبیعی ندارد و پوشیدن آن سخت است

مزایای پارچه ریون

• ریون ویسکوز نرم، جاذب و غیراستاتیک است
• این پارچه درخشان بوده و دارای براقیت جذابی است و مرتعش به نظر می رسد
• بسادگی می توان آن را رنگ کرد
• می توان بسادگی عملیات رنگبری در آن انجام داد
• قیمت آن پایین است
• لختی زیبایی دارد و یکی از بهترین پارچه ها برای تهیه لباس عروسی است
• از ابریشم سنگین تر است
• با سایر الیاف به راحتی ترکیب می شود. وقتی ریون با پلی استر، مخمل، لینن، ژورژت بسیاری از ویژگی های آنها را به خود می گیرد
• ریون را می توان با ترکیب با لاکرا کشسان کرد و این ترکیب از جهت دیگر سبک است.
• تنفس پذیر است

نحوه دوخت ریون:

این پارچه لختی زیبایی دارد اما دوخت آن با چرخ خیاطی خانگی بسیار مشکل است، گیر کردن سوزن، جا انداختن و غیره نمونه ای از این موارد است. به همین دلیل خیاطان دوست دارند لباس ریون را به صورت گشاد بدوزند.

سوزن-هر بار که پروژه ریون جدیدی دارید از یک سوزن نو استفاده کنید. اگر می خواهید دوخت روانی داشته باشید از سوزن 75/11 یا 80/12 استفاده کنید.

پارچه ریون به طور طبیعی کشسان نیست و برای قسمت هایی از لباس که تحرک زیادی دارد مثل زانو و آرنج مناسب نیست، زیرا الیاف پارچه آسیب می بیند. بنابراین در این مناطق لباس باید آزادی بیشتری داشته باشد.

میانی: برخی ریون را با ریون لایه دار می کنند. اگر  از هر لایه میانه اشتعال زا استفاده شود، مناسب نخواهد شد و ظاهر سفتی خواهد داشت. بنابراین، استفاده از خود ریون می تواند یک راهکار باشد. اگر به میزان کافی از آن در اختیار نداشته باشید می توانید از پارچه های نازک استفاده کنید. حتی می توانید از نوارهای میانی برای اتصال آن به ریون استفاده کنید تا صاف بماند.

آبرفت پارچه یک مشکل در مورد پارچه ریون است، بنابراین در هنگام خرید و اندازه گیری باید مقداری بیشتر از همیشه درنظر بگیرید. در غیر اینصورت همواره باید آن را بدون آب تمیز کرد.

چگونه باید ریون را شست؟

پارچه ریون با خیس شدن ضعیف می شود. بنابراین باید از چلاندن لباس پس از شستن خودداری کنید.

ریون اغلب دارای برچسب شستشو در خشک شویی است.

برای شستشوی دستی ریون برای حفظ رنگ نیاز دارید که از یک قاشق نمک در آب استفاده کنید. از چنگ زدن خودداری کنید، زیرا ریون خیس بسیار مستعد به آسیب است. انتظار داشته باشید که لباس تغییر رنگ و تغییر شکل داشته باشد.

شستشوی ریون پیش از دوخت بسیار توصیه می شود. می توانید حتی از پرس بخار برای حداکثر کردن میزان آبرفت استفاده کنید (به جای شستشوی قبل از دوخت) اما این فقط برای لباس هایی است که بعداً به خشک شویی ها خواهید سپرد. اگر می خواهید با دست لباس را بشویید بهتر است پارچه را از قبل شستشو دهید.

اتوکشی ریون:

استفاده از دکمه بخار در تنظیمات اتو یک راه کارآمد برای اتو کردن ریون است. از آنجائیکه ریون تحمل دمای بالا را ندارد، بنابراین اتوکشی با دمای پایین توصیه می شود.

می توانید از اسپری آهار برای ایجاد ظاهر محکم تر در لباس استفاده کنید اما به یاد داشته باشید که ویژگی لخت از بین خواهد رفت.

ریون مرغوب تهیه کنید و قیمت را در این زمینه در نظر نگیرید تا از خرید خود پشیمان نشوید، زیرا لباس زیبایی که از آن تهیه خواهید کرد قیمت بالا را جبران می کند.
خرید پارچه ریون را از شهرپارچه انجام دهید

آشنایی با پارچه فلانل

اساساً پارچه فلاتس به پارچه های نخی، پشمی و یا مصنوعی با ویژگی های زیر گفته می شود

• نرمی: پارچه باید بشدت نرم باشد
• ساختار: پارچه فلانل به صورت کرک دار و بدون کرک موجود می باشد و هر یک دارای ارزش خاص خود هستند.
• مواد اولیه: درحالیکه می توان برای تولید آن از مواد مختلفی استفاده کرد، برخی مواد مثل ابریشم برای تولید آن مناسب نیست.

تاریخچه پارچه فلانل:

افراد بر این باورند که واژه فلانل در ولز بوجود آمد، اما در فرانسه حتی قبل از قرن 17 نیز به کار می رفت. درحالیکه فلانل به صورت دوره ای در بین فرانسه و دیگر کشورهای اروپایی در دوره روشنفکری محبوب می شد، محبوبیت آن در سایر کشورها رو به افول بود ولی کاربرد فلانل ولز روز به روز افزایش داشت.

فلانل در حال حاضر:

امروزه، انواع فلانل با توجه به منطقه ای که در آن تولید شده تعیین می شود. فلانل للانیدلو تفاوت زیادی با فلانل Newtown دارد و فلانل ولز با فلانل های سایر کشورهای اروپایی کاملاً متفاوت است.

از آنجائیکه در دهه 1990 پارچه های شطرنجی دوباره محبوب شدند، تقاضا برای پارچه فلانل نیز گسترش یافت. طی سالیان، تعریف فلانل گسترده تر شد و از معنای اولیه خود فاصله گرفت. امروزه، پارچه های تشکیل شده از الیاف مصنوعی در گروه پارچه های قدیمی فلانل ولز قرار می گیرند.

فلانل در مقابل شطرنجی:

درواقع پارچه فلانل با پارچه شطرنجی متفاوت است. پارچه شطرنجی اشاره به یک طرح دارد که می توان آن را در هر پارچه ای پیاده کرد، فلانل یک نوع از پارچه است که از طریق ایجاد نرمی در پارچه ایجاد شده است. درحالیکه برخی از بلوزهای شطرنجی و دیگر لباس های می توانند از پارچه فلانل ساخته شوند، همه پارچه های شطرنجی ، پارچه فلانل نیستند.

تولید پارچه فلانل:

تولید پارچه فلانل دارای چند گام است:

• تولید مواد پایه

در درجه اول، مواد اولیه برای تولید فلانل مورد نیاز است. با توجه به نوع محصول نهائی، این مواد اولیه می تواند پنبه، پشم، یا ماد مصنوعی باشد. پارچه هایی مثل ابریشم برای تولید فلانل مناسب نیستند.

• نخ ریسی

ریسندگی نخ فلانل شبیه به سایر موارد است. ممکن است برخی ملاحظات صورت

بگیرد اما تفاوت اصلی پارچه فلانل با سایر پارچه ها وابسته به مرحله بافندگی است.

• بافت پارچه

طرح یک درمیان یا ساده معمولاً در تهیه پارچه فلانل به کار برده می شوند و پارچه بافته شده ممکن است در یک طرف یا هر دو طرف کرکدار شوند. در واقع در مرحله کرکدار کردن طوری ساختار پارچه تغییر می کند که بافت پارچه مشخص نیست. این مرحله دوام پارچه را کم نمی کند.

• پارچه نهائی:

پارچه فلانل مصنوعی اغلب از پوشش های مقاوم کننده تشکیل شده است که ممکن است سمی باشد. پشم به طور طبیعی در برابر آتش مقاوم است و هر نوع از فرآیندهایی را می توان روی فلانل نخی انجام داد. اگر به دنبال یک فلانل ارگانیک هستید، فلانل پشم مرینوس یک انتخاب مناسب برای شما است.

کاربردهای پارچه فلانل:

پارچه فلانل دارای طیف های گسترده ای هستند که شامل:

لباس:

پیرآهن های فلانل ساده برای استایل بیرون از خانه مناسب هستند و این طرح با پارچه هایی که پشمی نیستند هم بارها تکرار شده است. علاوه بر بلوز، فلانل در تهیه پلیور، ژاکت پشمی و دیگر لباس های زمستانی کاربرد دارد.

اساساً نخ، پنبه یا لباس هایی با الیاف مصنوعی که از یک سمت یا هر دو طرف موهر هستند را می توان فلانل در نظر گرفت. تمایزهای دیگر توسط متخصصین این حوزه قابل شناسایی هستند.

اکسسوری:

پارچه فلانل را می توان در تهیه کیف، کمربند اغلب با طرح ساده به کار برد.

مصارف خانگی:

فلانل به این دلیل که به صورت چهارخانه پشمی موجود است، در بسیاری از مصارف خانگی به کار برده می شود. این نوع از پارچه در تولید ملحفه بسیار کاربرد دارد؛ بسیاری از مصرف کنندگان از ملحفه هایی از جنس پارچه فلانل در زمستان استفاده می کنند که نرمی، عدم جذب آب و راحتی از دلایل انتخاب آنها است.

روند تولید فلانل:

بستگی به اینکه از چه مواد اولیه ای استفاده می کنید، بزرگترین تولید کنندگان پارچه فلانل سه کشور زیر است:

بزرگترین تولید کنندگان پشم:

بزرگترین تولید کننده پشم در جهان استرالیا است. این کشور بیش از جمعیت خود گوسفند دارد و اغلب این گوسفندان مرینوس هستند.

بزرگترین تولید کننده نخ:

هند بزرگترین تولید کننده نخ در جهان است. این کشور یکی از بزرگترین تولید کنندگان پارچه بوده است اما اخیراً در برخی از گروههای پارچه طبیعی از رغیب خود چین عقب افتاده است.

بزرگترین تولید کننده الیاف مصنوعی:

چین بزگترین تولید کننده الیاف مصنوعی است. درحالیکه اغلب کشورهای جهان بدلیل علاقه به تولید سبز از الیاف مصنوعی دوری می کنند، این کشور همچنان به تولید الیاف مصنوعی خود که بعضاً برای تولید پارچه فلانل نیز به کار می روند ادامه می دهد.

قیمت پارچه فلانل:

قیمت پارچه فلانل بستگی به عوامل مختلفی دارد:

• مواد خام نساجی:

پنبه همیشه گرانتر از سایر مواد خام است. پشم درجه یک نیز از هر دو گرانتر است، بنابراین نوع مواد خام در تعیین قیمت تأثیر دارد.

• کیفیت بافت:

برخی از پارچه های فلانل توسط بافنده های متخصص و با کیفیت بالا تولید می شوند، این روش تولید معمولاً در مورد پارچه های ارگانیک استفاده می شود. در حالیکه برخی از شرکت ها بر روی تولید انبوه و ارزان تمرکز دارند.

• دیگر مراحل یا رنگرزی

فلانل که ضد-آتش یا ضد آب هستند ممکن است گرانتر باشند.

انواع مختلف پارچه فلانل:

1. فلانل پشمی

فلانل ولز از جنس پشمی می باشد و اغلب فلانل های اروپایی نیز پشمی هستند. به این دلیل که تا قرن اخیر، نخ به طور گسترده در هند تولید می شد و وارد اروپا نمی شد.

1. فلانل نخی

فلانل نخی در طول دوره استعمار طرفداران زیادی یافت و لباس ها و ملحفه های فلانل مورد توجه قرار گرفتند.

1. فلانل مصنوعی یا ترکیبی

بسیاری از انواع فلانل در بازار امروز از مواد مصنوعی مثل پلی استر یا نایلون به جای الیاف طبیعی تهیه شده اند. مواد اولیه مصنوعی قابل اشتعال هستند و برای محیط زیست مناسب نیستند.

1. فلانل سریلانکا

در ابتدا در سریلانکا تولید شد، این نوع از فلانل ترکیبی مساوی از پنبه و پشم است.

1. فلانل کودک

این پارچه فلانل از دو طرف موهر بوده و بسیار لطیف است. می توان برای تولید آن از هر نوع ماده اولیه ای که در تولید سایر فلانل ها رایج است استفاده کرد اما پشم و پنبه بهترین انتخاب برای پوست های حساس کودکان است.

1. فلانل پوشک:

مواد اولیه تولید این پوشک ها از نظر تکنیکی نوعی از فلانل است. به منظور افزایش راحتی هر دوطرف آن موهر است.

1. فلانل گیاهی

به طور کلی فلانل تهیه شده از سلولز در قرن 19 در اروپا محبوب شد. اما پس از ورود الیاف مصنوعی تهیه شده از مشتقات نفتی در قرن 20 محبوبیت خود را از دست داد.

1. فلانلت

فلانت دارای بافتی متفاوت با فلانل است، که منجر به تولید محصول خشن تر می شود و می تواند از مواد اولیه مورد استفاده در فلانل تهیه شود.

تأثیرات زیست محیطی فلانل:

پارامترهایی که در هنگام بررسی اثرات زیست محیطی پارچه فلانل باید در نظر گرفت عبارتند از:

 

• متریال مورد استفاده

پنبه آلودگی کمتری از الیاف مصنوعی تولید می کند، اما پشم کمترین اثرات زیست محیطی را دارا است. به منظور کاهش اثرات زیست محیطی، استفاده از الیاف طبیعی تولید شده تحت فرآیند پایدار و ارگانیک و پرهیز از مواد شیمیایی سمی و آفت کش ها توصیه می شود.

• مراحل تولید:

نوع و روش رنگ آمیزی و مواد مورد استفاده در تولید فلانل ممکن است اثرات محیطی متفاوتی داشته باشد. شرکت های پایدار که از روش های تولید بهتری استفاده می کنند به احتمال زیاد از مواد ایمن تری در تهیه محصول خود استفاده کرده اند.

• مارکتینگ تجارت مشروع

ارزان فروشی، موانع مبادلاتی و دیگر موارد ممکن است حمایت ناعادلانه از یک شرکت غیر اخلاقی داشته باشد و سایر شرکت ها را از چرخه بازار خارج کند. چنین وضعیتی منجر به بروز بی نظمی می شود و ما باید از جوامعی که محصولات نساجی تولید می کنند حمایت کنیم.

خرید پارچه فلانل را بدون دردسر از شهرپارچه انجام دهید و کالا را درب منزل تحویل بگیرید

پنبه پیما و ویژگی های آن را بشناسید

پنبه پیما یک پارچه بسیار نرم که شامل الیاف پنبه بلند است می باشد. اغلب انواع پنبه از الیاف کوتاه تهیه شده اند، اما پیما جزء معدود پنبه هایی است که از الیاف بسیار بلندی (ELS) تهیه شده است. این الیاف بلندتر از 34 میلیمتر هستند.

علاوه بر آن پیما از گیاه پنبه ای به نام Gossypium barbadense تشکیل شده است. این نوع از پنبه در مناطق استوایی یافت می شود و نسبت به یخ زدگی آسیب پذیر است. این گیاه شبیه به یک درخت کوتاه است که دارای گل های زرد روشن می باشد که حاوی الیاف بسیار بلند پنبه هستند.

در برخی موارد الیاف پنبه ELS، مثل پنبه پیما، که از G. barbadense تهیه شده اند به پنبه جزیره دریایی شهرت دارند زیرا این نوع از پنبه اساساً در جزایر غرب مثل باربادوس رشد می کرده اند. اما شواهدی نشان می دهد که پنبه G. barbadense در آمریکای جنوبی و غرب هند در 3000 سال قبل از میلاد مسیح نیز رشد می کرده اند.

امروزه، مصرف کنندگان پنبه پیما را بدلیل نرمی و جنس باشکوه آن انتخاب می کنند. این نوع از پنبه در تولید لباس و کالای خواب استفاده می شود. برخلاف سایر پارچه های حساس، پنبه پیما را می توان در لباسشویی با آبگرم شست و در خشک کن خشک کرد. پنبه پیما دارای تراکم 300 است.

یکی از ویژگی های پنبه پیما که مورد علاقه مصرف کنندگان است این است که این پارچه در برابر گلوله شدن مقاومت دارد. اغلب پارچه های تهیه شده از پنبه پس از 10 بار شستشو گلوله گلوله می شوند. پنبه پیما به ندرت این چنین می شود زیرا از الیاف بلندی تهیه شده است. در نتیجه،  لباسی که از پنبه پیما تهیه شده برای سال ها قابل استفاده است.

درحالیکه پنبه پیما و پنبه سوپیما منشاء مشترکی دارند ولی پارچه های متفاوتی هستند. پنبه سوپیما، که ترکیبی از پیما و سوپریر (superior) است، فقط در آمریکا تولید می شود و علامت تجاری آن ASA (American Supima Association) است.

نحوه ساخت پنبه پریما:

پنبه پریما به طور طبیعی از  G. barbadense تهیه می شود که در نواحی استوایی یافت می شود. مانند سایر انواع پنبه، گل های پرزدار و سفیدی تولید می کند که هر یک دارای صدها یا هزاران الیاف کوچک هستند. این گل ها پس از برداشت تحت فرآوری قرار می گیرند و سپس به نخ با استحکام بالا تبدیل می شوند.

در قرن های گذشته، پنبه با دست برداشت می شد. از آنجائیکه فرآیند برداشت پنبه با دست کار دشواری است، ماشین برداشت پنبه اختراع شد. در واقع اختراع ماشین برداشت پنبه سرآغاز تولید انبوه صنعتی بود.

با استفاده از این دستگاه برداشت پنبه بسیار ساده شد، اما محصول نهائی فاقد کیفیت سابق بود. به همین دلیل بسیاری از تولید کنندگان پنبه پیما محصول خود را با دست برداشت می کنند.

پس از برداشت محصول، الیاف به شکل بقچه هایی در می آیند. این بقچه ها به کارخانه منتقل می شوند و وارد مکانی می شوند که به آن "اتاق بازکردن" می گویند. در این اتاق، یک دستگاه الیاف خام را برداشته و آن را به دستگاه میکسر منتقل می کند.

پس از میکس، الیاف حلاجی می شوند، در این مرحله الیاف پنبه وارد دستگهایی می شوند که دارای شیارهای موازی می باشد و نتیجه آن تشکیل یک شبکه ای از الیاف است. این فرآیند الیاف خام را به رشته های طنابی تبدیل می کند. این طناب ها به دستگاه شانه زنی منتقل می شوند که ناخالصی ها را از آن جدا می کند. طناب پنبه پیما سپس دور بوبین و سپس قرقره پیچیده می شود. سپس طناب ها به نخ تبدیل می شوند و در نهایت به شکل پارچه بافته می شوند.

در اغلب موارد، تولید پنبه به مواد شیمیایی و یا مواد سمی نیاز ندارد. اگرچه، برخی از تولید کنندگان ممکن است از مواد سفیدکننده یا مواد دیگر برای تمیز کردن و آماده سازی الیاف پنبه استفاده می کنند. پنبه پیما یک ماده ایمن است و کیفیت بالای آن در شرایط رشد ارگانیک و بدون استفاده از مواد شیمایی حاصل می شود. اگرچه، همه تولید کنندگان از این روند پیروی نمی کنند.

برخی از تولیدکنندگان پنبه های پیما و یا سوپیما ممکن است از روش معمول تولید الیاف پنبه استفاده نکرده و به جای آن از پروتکل small-batch برای تولید استفاده کنند. درحالیکه فرآیند تولید پنبه بسیار کارآمد است، تولید انبوه ممکن است باعث کاهش کیفیت محصول نهائی شود و از آنجائیکه پارچه های سوپیما و پیما در بالاترین رتبه کیفیتی قرار دارند، تولیدکنندگان ممکن است تصمیم بگبرند که روش های نرمال را کنار بگذارند و از روش هایی که کنترل بیشتری بر کیفیت دارند استفاده کنند. اگر ممکن بود برخی از تولید کنندگان کلیه مراحل تولید این محصول را با دست انجام می دادند.

کاربردهای پارچه پنبه پیما:

پنبه پیما کاربردهایی مشابه پنبه معمولی دارد. برای مثال، این نوع از پارچه برای تولید بلوز، لباس زیر، پیرآهن، تی شرت و بسیاری از موارد دیگر کاربرد دارد.

بدلیل نرمی بیش از حد، پنبه پیما به طور گسترده برای تولید آیتم هایی با کیفیت بسیار بالا مثل حوله، لباس شب و لباس خواب استفاده می شود. اگرچه، از این پارچه برای تولید ملحفه نیز استفاده می شود.

برخی از مصرف کنندگان در انتخاب ملحفه بسیار دقیق هستند  و بسیاری پنبه پیما را بهترین انتخاب از نظر دوام، نرمی و لطافت می دانند. همچنین، به این دلیل که این نوع پارچه جذب بالا و خاصیت ضد گلوله شدن دارد، به طور گسترده در تولید حوله به کار می رود.

اگرچه دوام بالایی دارد، پنبه پیما به دلیل قیمت بالا در تولیدات صنعتی به کار نمی رود.

کشورهای تولید کننده پنبه پیما:

نام پنبه پیما به دلیل نقشی که افراد هندی ساکن شهر پیما در تولید این محصول در آمریکا داشتند مربوط می شود. ساکنین پیما دانش سینه به سینه در مورد تولید این نوع پنبه داشتند و در سال 1900 تولید آن را به آمریکایی ها یاد دادند.

تولید پنبه پیما تا اواخر قرن بیستم در آمریکا باقی ماند و این نوع از پیما هنوز هم در کالیفرنیا، تگزاس، نیو مکزیکو، و آریزونا تولید می شود. اگرچه، پنبه پیما کمتر از 5 درصد از تولید پنبه آمریکا را تشکیل می دهد و بخش عمده ای از آن در حال حاضر در خارج از آمریکا تولید می شود.

هند به تازگی از چین در تولید پنبه پیما پیشی گرفته است و این دو کشور در زمینه صادرات پیما رقابت تنگاتنگی با یکدیگر دارند. یکی از دلایل رونق تولید پیما در هند مناسب بودن آن در آب و هوای گرم است و در حال حاضر افراد از طبقه متوسط هند این نوع پارچه را به پنبه مصری ترجیح می دهند.

قیمت پنبه پیما:

پنبه پیما بشدت از سایر انواع پنبه ها گرانتر است. درحالیکه قیمت پارچه براساس کشور تولید کننده و فرآِیند تولید آن تعیین می شود، به طور کلی می توان گفت قیمت آن دو برابر بیشتر از سایر پنبه ها است.

اگر بخواهید پنبه سوپیما را انتخاب کنید، در نظر داشته باشید که سوپیما یکی از گرانترین انواع پنبه در جهان است. پنبه سوپیما سه برابر پنبه معمولی قیمت دارد. اگرچه پنبه سوپیما دارای کیفیت تضمین شده است.

انواع پنبه پیما:

دو نوع پنبه پیما وجود دارد و همچنین چند مورد پنبه وجود دارد که بسیار به پیما نزدیک هستند که شامل:

• پنبه سوپیما: این نوع پنبه نسخه باکیفیت تر پنبه پیما است. بسیار به پیما شبیه است اما فرآیند تولید آن بیشتر تحت کنترل بوده است.

پس از تولید پیما توسط سایر کشورها، تولید کنندگان آمریکایی دریافتند که نیاز دارند علاوه بر اینکه تولید کننده پیما باشند وجه تمایزی خود را با سایر کشورهای تولید کننده پیما داشته باشند. در نتیجه سازمانی به نام ASA متولد شد که تضمین کرد که پیمای آمریکائی نسخه توسعه یافته پیما اولیه می باشد.

• پنبه جزیره دریایی: این نوع از پنبه G. barbadense دیگر به صورت عمده تولید نمی شود، اما نقش عمده ای در تولید پنبه پیما داشته است. یکی از اولین کشاورزانی که تولید کننده پنبه جزیره دریایی محسوب می شد یک مهاجر انگلیسی به نام Francis Levett بود. سپس زارعان مهاجر که از باربادوس به آمریکا مهاجرت کرده بودند نیز مثل او در حاشیه جزیره جورجیا و کارولینای جنوبی پنبه کاشتند.

این نوع از پنبه دارای قیمت بالایی بود و بدلیل نرمی بیش از حد با ابریشم ترکیب می شد. با اختراع ماشین برداشت پنبه در اواخر سال 1700، اغلب آنها به تولید پنبه با الیاف کوتاه روی آوردند.

• پنبه مصری: پنبه پیما و پنبه مصری یکسان نیستند. واژه پنبه مصری اشاره به پنبه ای دارد که در مصر تولید می شود؛ اما بدلیل کیفیت بسیار بالا برخی از تولید کنندگان که از این نوع  پنبه برای تهیه پوشاک استفاده می کنند از لیبل پنبه پیما استفاده می کنند با اینکه این پنبه از G. barbadense تهیه نشده است.

برخی از انواع خاص پنبه مصری مثل پنبه پیما از پنبه هایی با رشته های بسیار بلند (ELS) تهیه شده اند اما برخی دیگر ازرشته های بلند تهیه شده اند که در واقع نرمی پیما را ندارند. البته برخی از انواع پنبه های با رشته های بسیار بلند مصری مثل Giza 45 می تواند تراکم (thread counts) 1000 در هر اینچ مربع داشته باشد، که آن را تبدیل به یکی از نرمترین و گرانترین پنبه ها در جهان می کند.

اثرات محیطی پنبه پیما:

تولید پنبه پیما به طور کلی اثرات کمتری نسبت به سایر پنبه ها دارد. درحالیکه اغلب پنبه دنیا توسط دستگاه فرآوری می شوند، پنبه پیما با دست برداشت می شود. این کار باعث می شود یکپارچکی پنبه حفظ شود و در ادامه فرآوری از آب کمتری استفاده شود و درنتیجه اثرات زیست محیطی کمتری داشته باشد.

وقتی این نوع از پنبه در آمریکا تولید می شد، تحت نظارت ASA یا USDA بود، یعنی فرآیند تولید تحت کنترل بود تا اثرات زیست محیطی نداشته باشد. G. barbadense یک محصول بدون تأثیر بر محیط زیست است، البته تا زمانیکه تولید مطابق دستورالعمل صورت بگیرد.

با این حال با توجه به اینکه در هر حال بخش اعظم پیما در خارج از کشور آمریکا تولید می شود نمی توان در مورد فرآنید تولید آن با اطمینان صحبت کرد. چین و هند دو کشور بسیار بی ملاحظه نسبت به آلاینده ها و مواد زائد حاصل از تولید هستند تا بتوانند تولید ارزان قیمت داشته باشند و دولت های آنها نیز در این مورد عملکرد خوبی نداشته است.

بنابراین، با توجه به اینکه پنبه پیما به خودی خود یک محصول آلاینده محسوب نمی شود ولی بدون یک ناظر بین المللی نمی توان تضمین کرد که تولید آن کاملاً بی ضرر است. اگر تمایل دارید لباسی که از پنبه پیما تهیه شده را بپوشید و اطمینان داشته باشید که برای تهیه آن از مواد سمی استفاده نشده و همچنین به منظور تولید آن به محیط زیست آسیب زده نشده بهتر است آن را از آمریکا سفارش دهید.

پارچه ابریشم و کاربردهای آن را بشناسید

ابریشم بادوام ترین پارچه موجود در دنیا است. این پارچه اخیراً جای خود را از نظر قدرت به پارچه های مصنوعی جدیدی (alab-engineered biomaterial) داده است، اما همچنان قویترین الیاف طبیعی محسوب می شود.

برخلاف قدرت زیاد، ابریشم به دلیل سایر خصوصیات مثبت مورد ستایش است. نرمی ابریشم آن را تبدیل به یک کالای مطلوب در تمام طول تاریخ کرده است.  معامله آن منجر به ایجاد شاهراه افسانه ای معاملاتی در گذشته های دور شده است.

 ابریشم اساساً از الیاف پروتئینی طبیعی تشکیل شده است، درواقع پروتئینی است که لاروهای حشرات خاص از خود ترشح می کنند تا تار بتنند. درحالیکه دیگر حشرات نیز ماده ای ابریشم مانند تولید می کنند، بیشتر ابریشم دنیا از لارو  Bombyx mori ساخته می شود، که کرم هایی هستند که روی درخت توت زندگی می کنند.

در شرایط روشنایی خاص، ابریشم نور براقی ایجاد می کند، که مربوط به خاصیت منشور مانند الیاف ابریشم است. این منشورها نور را در زاویه های مختلف منتشر می کنند، که منجر به ایجاد تلألؤ رنگ می شود که ابریشم را بسیار معروف کرده است.

در ابتدا، انسان ها ابریشم وحشی را برای ساخت الیاف ابتدائی به کار می بردند. درحالیکه کرم های ابریشم در بخش هایی از چین، هند و اروپا یافت می شدند اما هرگز به اندازه ای نبودند که پاسخگوی نیازهای روزافزون آن باشند.

پرورش ابریشم اهلی از چین شروع شد. یک شاهد تاریخفی نشان می دهد که استفاده از منسوجات ابریشمی در چین به 6500 سال پیش از میلاد مسیح بازمی گردد. اما به طور قطع می توان گفت، چینی ها  3600 سال پیش از میلاد مسیح از ابریشم استفاده می کردند.

درحالیکه شواهد تاریخی مربوط به تولید ابریشم در چین در دسترس نیست، امپراطور لیزو با پرورش تجهیزات پرورش کرم ابریشم، به پرورش آن کمک کرد. در ابتدای تشکیل فرهنگ چین، فقط افراد ثروتمند ابریشم می پوشیدند، اما با رونق شهرنشینی و ثروتمند شدن آنها، افراد معمولی هم از پارچه ابریشمی استفاده کردند.

تولید ابریشم در چین منجر به توسعه ریشه های معاملاتی شد. جاده ابریشم از چین تا غرب اروپا امتداد یافت و تاجران چینی با استفاده از این جاده معامله می کردند تا ابریشم را با کالای دیگر در نقاط مختلف دنیا معاوضه کنند.

برای مدت ها، دانش پرورش ابریشم بشدت تحت مالکیت اشراف چینی قرار داشت، اما در نهایت، اطلاعات تهیه آن به کره و هند در قرون اولیه پس از میلاد مسیح منتقل شد. هند، تایلند و دیگر ملت های آسیایی در آن زمان کاملاً به پرورش ابریشم واقف بودند اما روش چینی ها برای تولید ابریشم بهتر از سایر روش ها بود.

براساس شواهد محدود، ابریشم در گذشته در غرب نیز تولید می شد. در هر حال، توسعه آن مربوط به دوره رنوسانس می باشد و محبوبیت آن در قرون وسطی شکل گرفت.

در قرن 11 پس از میلاد مسیح، تولید ابریشم در اروپا گسترده شد. بسیاری از ایتالیایی ها مثل شهرهای ونیز، فلورانس و غیره از نظر اقتصادی بر این محصول وابسته بودند و سپس به فرانسه و اسپانیا نیز منتقل شد.

پادشاه جیمز اول ابریشم را در قرن 17 به دنیا جدید معرفی کرد و ایالت های آمریکایی مثل کانتکیکات و ماساچوست به سرعت مرکز تولید ابریشم شدند. جنگ جهانی دوم دست آمریکا از ابریشم آسیایی را قطع کرد و درنتیجه، شرکت های آمریکایی جایگزین هایی مصنوعی مثل نایلون برای ابریشم ساختند.  

مراحل تولید پارچه ابریشم:

درحالیکه صنعت ابریشم در قرن اخیر به شدت گسترش یافت، فرآیندی که برای ساخت این پارچه مورد استفاده قرار می گیرد مشابه زمان گذشته است.

پس از آنکه کرم ابریشم شروع به تنیدن تار می کند، در برابر گرمای شدید قرار می گیرد تا از رشد و خروج کرم جلوگیری کنند. برخی از فعالان حقوق حیوانات مخالف این فرآیند هستند؛ آنها معتقد هستند که امکان انجام این مرحله بدون کشتن کرم ابریشم وجود دارد.

پس از آنکه پیله ها گرما دیدند، تولیدکنندگان ابریشم بدقت تارها را باز می کنند. بدین منظور، پیله ها ممکن است اندکی جوشانده شوند تا سراسین پیله ها از آن جدا شود، که ماده ای چسبناک است که کرم ابریشم از آن برای ساخت خانه پیچیده خود استفاده می کند.

کرم ابریشم پیله ها را با استفاده از یک رشته بلند می سازد، یعنی با باز کردن پیله ها یک رشته بلند ابریشم خواهیم داشت. برای باز کردن یک پیله، یک کارگر یا یک ماشین پیله را برس می کند تا انتهای آن را بیابد و سپس از طریق یک سوراخ به دور یک قرقره پیچیده می شود.

پس از این مرحله، به طور اتوماتیک به انتهای یک رشته دیگر وصل می شود تا یک رشته ممتد شکل بگیرد. سراسین رشته ابریشم به رشته ها کمک می کند که به یکدیگر بچسبند. سپس، تولیدکننده ابریشم این رشته ها را به یکدیگر می تاباند تا نخ تشکیل شود.

تولیدکنندگان ابریشم ممکن است پس از آن نخ ابریشم را در برابر فرآیندهای مختلف قرار دهند و سپس نخ ابریشم در یک غلتک قرار می گیرد تا سطح آن یکنواخت شود. در این مرحله، نخ آماده تبدیل شدن به لباس است.

قبل از بافت، بیشتر تولیدکنندگان ابریشم نخ را رنگ کرده یا آن را بی رنگ می کنند. همچنین ممکن است مراحل خاصی به منظور افزایش مقاومت روی آن صورت بگیرد.

کاربردهای پارچه ابریشم:

ابریشم دارای هزاران کاربرد است. ولی در اینجا کاربردهای آن را به کاربردهای صنعتی و مصرفی تقسیم می کنیم:

کاربرد مصرفی:

رایج ترین کاربرد ابریشم کاربرد آن در لباس است. ابریشم هزاران سال است که به خاطر نرمی و دوام بالا مورد ستایش افراد است، بنابراین مصرف کنندگان ابریشم واقعی را به نمونه های مصنوعی ترجیح می دهند.

مثال هایی از لباس هایی که از ابریشم تهیه می شوند شامل روسری، بلوز و لباس رسمی است. بدلیل سبکی و نرمی، ابریشم پارچه مناسبی برای لباس زیر است. در خانه، ابریشم در تهیه دکوری، پرده و یا دیوار آویز کاربرد دارد.

کاربردهای صنعتی:

با اینکه انواع ابریشم مصنوعی برای کاربرد در صنعت وجود دارد، بسیاری از تولیدکنندگان چتر نجات هنوز محصول خود را از ابریشم می سازند، ز یرا این پارچه سبک بوده  و دوام بالایی دارد. بعلاوه، جراحان و افراد فعال در بخش  بهداشتی از ابریشم برای بخیه زدن استفاده می کنند. این الیاف بسیار نازک بوده و دارای خاصیت ضدباکتری است که آن را برای استفاده در این مورد ایده آل می کند.

کشورهای تولیدکننده ابریشم:

طبق آمارها، چین لغب بزرگترین تولیدکننده ابریشم را دارد. چین در سال 146000 تن ابریشم تولید می کند و با این میزان تولید از هند پیشی گرفته است که تنها می تواند 28708 تن در هر سال تولید کند.

ازبکستان در مقام سوم قرار دارد و تایلند در مقام چهارم است. چین بزرگترین بازار ابریشم را دارد و در عین حال بزرگترین تولید کننده نیز می باشد. آمریکا و کشورهای اروپایی بخش بزرگی از ابریشم تولید شده در چین و هند را مصرف می کنند.

قیمت پارچه ابریشم:

سایت EmergingTextiles.com قیمت چهارماهه ابریشم را انتشار می دهد. مطابق آخرین گزارش، ابریشم چین قیمتی بین 50 تا 55 دلار به ازای هر کیلوگرم دارد. دولت هند همچنین بر قیمت این محصول در هند نظارت دارد.

به طور قطع ابریشم گران است. این نوع پارچه دارای فرآیند تولید سخت است و بدلیل هزینه های بالای انتقال، ارسال آن به مصرف کننده نهایی دشوار است.

انواع مختلف ابریشم:

ابریشم درخت توت در حال حاضر، بخش عمده تولید این محصول را تشکیل می دهد، البته انواع دیگری ازابریشم نیز موجود است:

• ابریشم توت:

توت یکی از راحت ترین و ارزانترین نوع ابریشم است. تقریباً تمام ابریشم موجود در دنیا ابریشم توت است و این نوع ابریشم مثل بقیه ابریشم ها به دوام بالا، نرمی و قدرت شهرت دارد.

• ابریشم اری:

از آنجائیکه تولید ابریشم اِری نیازی به کشتن کرم ها ندارد، به این ابریشم، ابریشم صلح نیز گفته می شود ولی میزان توید آن در دنیا کم است. این پارچه سنگین بوده و دوام بالاتری نسبت به ابریشم توت دارد. از آنجائیکه کرم ابریشم اِری بر روی درخت کرچک زندگی می کند این نوع از ابریشم به نام ابریشم کرچک نیز شهرت دارد.

• ابریشم تاسار:

پس از ابریشم توت، ابریشم تاسار دومین نوع ابریشم رایج است. این نوع از ابریشم وحشی است و توسط کرم های ابریشم بومی هندی تولید می شود. این گونه از کرم های ابریشم در ژاپن نیز یافت می شوند، اما ابریشمی که توسط اینگونه کرم ابریشم تولید می شود سبز است.

• ابریشم عنکبوتی:

نوع خاصی از ابریشم عنکبوت قدرت بسیار بالایی دارد، اما عنکبوت ها را نمی توان مانند کرم ابریشم پرورش داد. درنتیجه، تولید ابریشم عنکبوت بسیار گران است، به همین دلیل توجیه اقتصادی ندارد. به جای آن، تولیدکنندگان از ابریشم عنکبوت برای ساخت جلیقه ضد گلوله، میکروسکوپ، تلسکوپ و دیگر محصولات صنعتی استفاده می کنند.

• ابریشم Muga:

ابریشم Muga در آسام هند تولید می شود و کرم های این نوع از ابریشم نیمه اهلی هستند. درحالیکه ابریشم موگا در سایر نقاط دنیا شناخته شده نیست، نسل های متمادی در این منطقه این نوع از ابریشم را برای تهیه لباس های اشراف تولید کرده اند.

• ابریشم دریا:

گونه خاصی از صدف های بومی دریای مدیترانه مقدار کمی الیافی شبیه به ابریشم تولید می کنند. ساکنان تارانتو ایتالیا این صدف را اهلی کرده اند و این شهر بخش کوچکی از پارچه ابریشم دریایی را تولید می کند که به آن ابریشم صدفی یا موسل نیز گفته می شود.

• ابریشم Coan:

گونه ای از کرم ابریشم به نام Pacypasa atus ابریشمی به نام coan تولید می کند، که بومی منطقه ای در یونان،  ترکیه و ایتالیا است. این کرم های ابریشم از کاج، ارس و بلوط تغذیه می کنند و درحالیکه ابریشم coan در روم باستان رایج بود امروزه تولید آن ناچیز است و اغلب برای افزایش قدرت سایر ابریشم ها استفاده می شود.

اثرات زیست محیطی ابریشم:

از آنجائیکه ابریشم در زمره الیاف طبیعی قرار دارد، پایدار بوده و تأثیر منفی بر محیط زیست ندارد. تولید و پرورش ابریشم وحشی هیچ اثر منفی بر محیط ندارد، اما پرورش آن و انتقال آن به سراسر جهان می تواند به طرق مختلف بر محیط زیست آسیب وارد کند.

سازمانهای مدافع حقوق حیوانات مثل PETA، مخالف تولید ابریشم هستند زیرا کرم ها در طی این فرآیند کشته می شوند. اگرچه، ابریشم همچنان به عنوان پاکترین نوع پارچه شناخته می شود؛ درختان توت به آفت کش ها و کودها نیازی ندارند، یعنی پرورش ابریشم بدون ورود مواد شیمیایی به محیط زیست رشد می کند.

طی سالیان، پروانه های ابریشم به خاطر اهلی شدن جهش ژنی پیدا کردند. پروانه های بالغ به دلیل رشد نکردن آرواره قادر به خوردن نیستند و آنها کور هستند. آنها فقط تا حدی می توانند زنده بمانند که حدود 500 تخم بر درخت توت بگذارند.

جدای از نگرانی های در مورد کرم های ابریشم و پروانه های ابریشم، تولید ابریشم در کشورهایی مثل چین و هند اغلب در کنار بهره برداری سودجویانه از کارگران است. درحالیکه اتوماسیون تولید ابریشم را راحتتر کرده است، تمام تولیدکنندگان به این سیستم های اتوماتیک دسترسی ندارند.

از آنجائیکه در بیشتر نقاط  ابریشم تولید نمی شود، ابریشم باید از مناطق دور دست به کل دنیا ارسال شود. درنتیجه، سوخت های فسیلی بسیاری بدین منظور استفاده می شود. علی رغم این نگرانی کوچک، تولید ابریشم بر روی محیط زیست اثر منفی بزرگی ندارد و از آنجائیکه این محصول 100 درصد زیست تخریب پذیر است آلایندگی در پی نخواهد داشت.

برای خرید پارچه ابریشم می توانید فروشگاه اینترنتی شهرپارچه را به خاطر بسپارید